چگونه گامبیا «جمهوری اسلامی» شد؟

یحیی جامه، رئیس جمهور گامبیا، روز گذشته ضمن اعلام اینکه حکومت کشورش به جمهوری اسلامی تغییر پیدا می کند، گفت که این اقدام با هدف فاصله گرفتن هرچه بیشتر از گذشته استعماری این کشور صورت می گیرد. به این ترتیب، گامبیا با پیوستن به پاکستان، موریتانی، ایران و افغانستان، پنجمین کشوری است که عنوان جمهوری اسلامی را برای حکومت خود انتخاب می کند. 

روزنامه «گاردین» اظهارات جامه در تلویزیون دولتی این کشور را بازتاب داده که گفته: «هم راستا با هویت و ارزش های مذهبی کشور، من گامبیا را جمهوری اسلامی اعلام می کنم. با توجه به اینکه اکثر مردم کشور مسلمان هستند، گامبیا نمی تواند به میراث استعماری خود ادامه دهد». 95 درصد از جمعیت 1.8 میلیون نفری گامبیا، مسلمان هستند. جامه تأکید کرده که تبدیل حکومت به جمهوری اسلامی، به معنای اعمال محدودیت بر پیروان دیگر ادیان نخواهد بود.

گفتنی است پیش از این نیز در سال 2013، جامه خروج کشور خود را از جامعه مشترک المنافع بریتانیا اعلام کرده و این جامعه را شکلی جدید از استعمار خواند. به طور کلی، با وجود روابط قوی تجاری گامبیا با انگلیس و دیگر کشورهای اروپایی، روابط این کشور با غرب طی سال های اخیر تیره شده است. 

گامبیا، کشوری در غرب آفریقا است که بیشتر مساحت مرزهایش توسط سنگال احاطه شده و بخش کوچکی از نوار ساحلی این کشور در غرب، به اقیانوس اطلس متصل است. این کشور، کوچک ترین کشور در بخش سرزمینی اصلی آفریقا است. رودخانه گامبیا که نام این کشور از آن گرفته شده، از میان آن گذشته و به اقیانوس اطلس می رسد. مساحت گامبیا بالغ بر 10689 کیلومتر مربع و جمعیت این کشور بر اساس آخرین سرشماری در سال 2013، 1882450 نفر است. پایتخت این کشور، بانجول نام دارد و سِرکُِندا و بریکاما، بزرگترین شهرهای آن هستند. 

گامبیا از نظر ریشه های تاریخی با بسیاری از دیگر کشورهای غرب آفریقا اشتراک دارد که این اشتراک به ویژه به موضوع تجارت برده باز می گردد. این کشور در ابتدا مستعمره پرتغال بود و سپس، از سال 1765 بخشی از امپراتوری بریتانیا شد. این کشور در سال 1965 توانست استقلال خود را از انگلیس به دست آورد. از آن زمان تاکنون، دو نفر بر این کشور حکم رانده اند: داودا جاوارا از سال 1970 تا 1994 حاکم این کشور بود و پس از سرنگونی در کودتا، یحیی جامه که یک افسر ارتش بود، جای وی را گرفت. 

اقتصاد گامبیا بر کشاورزی، ماهیگیری و به ویژه صنعت گردشگری متکی است. بر اساس آمار نهادهای اقتصادی جهانی، حدود یک سوم از جمعیت این کشور زیر خط فقر شناخته شده بین المللی زندگی می کنند. همان گونه که اشاره شد، این کشور روابط اقتصادی قوی با کشورهای اروپایی دارد؛ هرچند طی سال های اخیر، برخی کشورهای غربی برخی محدودیت ها را بر تعاملات اقتصادی خود با این کشور وضع کرده اند.