صراط: امام رضا (ع) درباره عاشورای حسینی و مصائب حضرت سیدالشهداء (ع) روایات متعددی دارند و در آنها بر کیفیت عزاداری سالار شهیدان (ع) تصریح دارند.
امام رضا (ع) می فرمودند: «هر گاه ماه محرم فرا می رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی شد و غم و افسردگی بر او غلبه می یافت تا آن که ده روز از محرم می گذشت، روز دهم محرم که می شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.»
همچنین از ایشان است که: «هر کس که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد، خداوند روز قیامت را برای او روز شادی و سرور قرار می دهد.»
حضرت ثامن الحجج (ع) فرمودند: «ای دعبل! برای حسین بن علی علیه السلام مرثیه بگو، تو تا زنده ای، یاور و ستایشگر مایی، پی تا می توانی، از یاری ما کوتاهی مکن.»
علاوه بر این، امام رئوف (ع) می فرمایند: «گریه کنندگان باید بر کسی همچون حسین علیه السلام گریه کنند، چرا که گریستن برای او، گناهان بزرگ را فرو می ریزد.»
یکی از جامع ترین و طولانی ترین احادیث امام رضا (ع) درباره عاشورای حسینی حدیثی است خطاب به ریان بن شبیب، که به فرازهایی از آن اشاره می شود.
ایشان در ذیل این حدیث به ریان فرمودند: «ای پسر شبیب! اگر بر چیزی گریه می کنی، بر حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام گریه کن، چرا که او را مانند گوسفند سر بریدند.»
و نیز می فرمایند: «ای پسر شبیب! اگر بر حسین علیه السلام آن قدر گریه کنی که اشک هایت بر چهره ات جاری شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده ای می آمرزد، کوچک باشد یا بزرگ، کم باشد یا زیاد.»
امام رضا (ع) همچنین فرمودند: «اى ابن شبیب! اگر دوست دارى پاك و بدون گناه به ملاقات خدا بروى، به زیارت حسین (ع) برو، اى ابن شبیب! اگر دوست دارى با پیامبر اكرم صلى اللَّه علیه و آله در غرفههاى بهشت همراه باشى، قاتلان حسین را لعنت كن، اى ابن شبیب! اگر دوست دارى ثوابى مانند ثواب كسانى كه همراه حسین بن علىّ علیهما السّلام شهید شدند داشته باشى، هر گاه بیاد او افتادى بگو: «ای كاش با شما بودم و به رستگاری عظیمی می رسیدم.»
و نیز از ایشان است که: «چرا وقتى میت را دفن مى کنید و سرش را بر خاک مى گذارید در مقابل صورتش و زیر سرش مهرى از خاک (قبر امام حسین علیه السلام) نمى گذارید؟»
پی نوشت ها:
بحارالانوار
امالی صدوق
وسائل الشیعه
عیون اخبارالرضا (ع)
منبع:قدس
امام رضا (ع) می فرمودند: «هر گاه ماه محرم فرا می رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی شد و غم و افسردگی بر او غلبه می یافت تا آن که ده روز از محرم می گذشت، روز دهم محرم که می شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.»
همچنین از ایشان است که: «هر کس که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد، خداوند روز قیامت را برای او روز شادی و سرور قرار می دهد.»
حضرت ثامن الحجج (ع) فرمودند: «ای دعبل! برای حسین بن علی علیه السلام مرثیه بگو، تو تا زنده ای، یاور و ستایشگر مایی، پی تا می توانی، از یاری ما کوتاهی مکن.»
علاوه بر این، امام رئوف (ع) می فرمایند: «گریه کنندگان باید بر کسی همچون حسین علیه السلام گریه کنند، چرا که گریستن برای او، گناهان بزرگ را فرو می ریزد.»
یکی از جامع ترین و طولانی ترین احادیث امام رضا (ع) درباره عاشورای حسینی حدیثی است خطاب به ریان بن شبیب، که به فرازهایی از آن اشاره می شود.
ایشان در ذیل این حدیث به ریان فرمودند: «ای پسر شبیب! اگر بر چیزی گریه می کنی، بر حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام گریه کن، چرا که او را مانند گوسفند سر بریدند.»
و نیز می فرمایند: «ای پسر شبیب! اگر بر حسین علیه السلام آن قدر گریه کنی که اشک هایت بر چهره ات جاری شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده ای می آمرزد، کوچک باشد یا بزرگ، کم باشد یا زیاد.»
امام رضا (ع) همچنین فرمودند: «اى ابن شبیب! اگر دوست دارى پاك و بدون گناه به ملاقات خدا بروى، به زیارت حسین (ع) برو، اى ابن شبیب! اگر دوست دارى با پیامبر اكرم صلى اللَّه علیه و آله در غرفههاى بهشت همراه باشى، قاتلان حسین را لعنت كن، اى ابن شبیب! اگر دوست دارى ثوابى مانند ثواب كسانى كه همراه حسین بن علىّ علیهما السّلام شهید شدند داشته باشى، هر گاه بیاد او افتادى بگو: «ای كاش با شما بودم و به رستگاری عظیمی می رسیدم.»
و نیز از ایشان است که: «چرا وقتى میت را دفن مى کنید و سرش را بر خاک مى گذارید در مقابل صورتش و زیر سرش مهرى از خاک (قبر امام حسین علیه السلام) نمى گذارید؟»
پی نوشت ها:
بحارالانوار
امالی صدوق
وسائل الشیعه
عیون اخبارالرضا (ع)
منبع:قدس
