صراط: هفته پیش، هیاتی اقتصادی همراه وزیر خارجه ژاپن مهمان ایران بود. اعضای این
هیات با مدیران شرکت ها و مقام های اقتصادی دولت نیز دیدار و گفت و گو
کردند. این امیدواری هم به وجود آمد که بویژه شرکت های ژاپنی فعال در صنعت
نفت و گاز برای سرمایه گذاری مالی و فنی به پروژه های کشورمان بازگردند.
ژاپن در صنعت و فناوری، جایگاهی در جهان دارد که شاید تنها دو کشور آمریکا و آلمان را بشود با آن مقایسه کرد. سابقه روابط خوب سیاسی میان دو کشور نیز سبب شده که ایرانیان نگاهی مثبت به ژاپن داشته باشند و از گسترش همکاری های اقتصادی با آن کشور استقبال کنند.
اما دیروز روزنامه «تایمز مالی» خبر جالبی منتشر کرد. خبر این است که یک شرکت بزرگ ژاپنی که در کار تولید سیگار و تنباکو است و در ایران نیز واحد تولیدی دارد، پنجمین تولیدکننده سیگار در ایران را خرید تا جایگاه خود در بازار سیگارهای لوکس ایرانی را حفظ کند. این اتفاق، چنانکه «تایمز مالی» نوشته است، همزمان با زمزمه احتمال حضور رسمی بزرگترین سیگارساز آمریکا در ایران رخ داده است. یعنی شرکت ژاپنی می خواهد از رقیب آمریکایی اش عقب نماند.
در اینجا از ذکر نام شرکت ها و نام سیگارهایی که تولید می کنند، با هدف پرهیز از تبلیغ برای سیگار، خودداری کرده ام؛ اما علاقمندان می توانند به مقاله «تایمز مالی» مراجعه کنند.
همه می دانیم که اعتیاد به سیگار، یکی از اصلی ترین عوامل سرطان و سکته های قلبی است.
بنابراین کشیدن سیگارهای لوکس می تواند زمینه را برای ابتلا به یک «سرطان باکلاس» فراهم آورد.
داشتم فکر می کردم چطور می شود شرکت هایی از بزرگترین کشورهای جهان اینگونه با یکدیگر در صنعت سیگارسازی ایران رقابت کنند؟
به نظر می رسد بازار تقریبا آزاد و رقابتی تولید سیگار در ایران، اصلی ترین انگیزه غول های تولید تنباکو برای سرمایه گذاری در کشورمان باشد. آمارهای نیمه رسمی از مصرف سالانه 55 تا 60 میلیارد نخ سیگار در ایران حکایت دارد و حضور و رقابت شعبه های ایرانیِ شرکت های خارجی نیز آزاد است.
البته تبلیغات سیگار در ایران ممنوع است و مالیات بسیار سنگینی که بر این کالای خطرناک وضع شده، سبب می شود که تا 40 درصد از سیگار مصرفی در ایران، به صورت قاچاق از خارج وارد شود. بی تردید، جلوگیری از واردات قاچاق، حتی برای کالایی ناخوشایند مانند سیگار نیز ضرورتی است که باید برایش تدابیر مناسب اتخاذ شود.
اما الگوی سیگار، نشان می دهد که اگر در هر حوزه اقتصادی، بازاری داشته باشیم که شرکت های خارجی بتوانند با رعایت قوانین ایران و شراکت با طرف های ایرانی، «آزادانه» رقابت و تولید کنند، آن بازار زمینه ای برای هجوم سرمایه های خارجی خواهد شد؛ حتی بدون ذره ای تبلیغ.
هفته گذشته، یکی از مقام های ایرانی به هیات ژاپنی تذکر داد که «یک یا دو شرکت ژاپنی می توانند تا سقف 70 هزار خودرو در سال، در ایران تولید کنند.» شاید بنده جزئیات این سخن را نمی دانم، ولی این حرف چنانکه از ظاهرش بر می آید، هیچ خودروساز بزرگی را تشویق به سرمایه گذاری جدی و رقابتی در ایران نمی کند.
فکر می کنم بشود از الگوی موفق سیگار، در صنایع مفید کشورمان نیز استفاده کرد.
گزارش از :زمان رضاخانی
--------------------------------------------------
ارجاع:
(1): مقاله روزنامه تایمز مالی
http://www.ft.com/cms/s/0/626e5c5a-7576-11e5-a95a-27d368e1ddf7.html#axzz3p5BsYnsH
ژاپن در صنعت و فناوری، جایگاهی در جهان دارد که شاید تنها دو کشور آمریکا و آلمان را بشود با آن مقایسه کرد. سابقه روابط خوب سیاسی میان دو کشور نیز سبب شده که ایرانیان نگاهی مثبت به ژاپن داشته باشند و از گسترش همکاری های اقتصادی با آن کشور استقبال کنند.
اما دیروز روزنامه «تایمز مالی» خبر جالبی منتشر کرد. خبر این است که یک شرکت بزرگ ژاپنی که در کار تولید سیگار و تنباکو است و در ایران نیز واحد تولیدی دارد، پنجمین تولیدکننده سیگار در ایران را خرید تا جایگاه خود در بازار سیگارهای لوکس ایرانی را حفظ کند. این اتفاق، چنانکه «تایمز مالی» نوشته است، همزمان با زمزمه احتمال حضور رسمی بزرگترین سیگارساز آمریکا در ایران رخ داده است. یعنی شرکت ژاپنی می خواهد از رقیب آمریکایی اش عقب نماند.
در اینجا از ذکر نام شرکت ها و نام سیگارهایی که تولید می کنند، با هدف پرهیز از تبلیغ برای سیگار، خودداری کرده ام؛ اما علاقمندان می توانند به مقاله «تایمز مالی» مراجعه کنند.
همه می دانیم که اعتیاد به سیگار، یکی از اصلی ترین عوامل سرطان و سکته های قلبی است.
بنابراین کشیدن سیگارهای لوکس می تواند زمینه را برای ابتلا به یک «سرطان باکلاس» فراهم آورد.
داشتم فکر می کردم چطور می شود شرکت هایی از بزرگترین کشورهای جهان اینگونه با یکدیگر در صنعت سیگارسازی ایران رقابت کنند؟
به نظر می رسد بازار تقریبا آزاد و رقابتی تولید سیگار در ایران، اصلی ترین انگیزه غول های تولید تنباکو برای سرمایه گذاری در کشورمان باشد. آمارهای نیمه رسمی از مصرف سالانه 55 تا 60 میلیارد نخ سیگار در ایران حکایت دارد و حضور و رقابت شعبه های ایرانیِ شرکت های خارجی نیز آزاد است.
البته تبلیغات سیگار در ایران ممنوع است و مالیات بسیار سنگینی که بر این کالای خطرناک وضع شده، سبب می شود که تا 40 درصد از سیگار مصرفی در ایران، به صورت قاچاق از خارج وارد شود. بی تردید، جلوگیری از واردات قاچاق، حتی برای کالایی ناخوشایند مانند سیگار نیز ضرورتی است که باید برایش تدابیر مناسب اتخاذ شود.
اما الگوی سیگار، نشان می دهد که اگر در هر حوزه اقتصادی، بازاری داشته باشیم که شرکت های خارجی بتوانند با رعایت قوانین ایران و شراکت با طرف های ایرانی، «آزادانه» رقابت و تولید کنند، آن بازار زمینه ای برای هجوم سرمایه های خارجی خواهد شد؛ حتی بدون ذره ای تبلیغ.
هفته گذشته، یکی از مقام های ایرانی به هیات ژاپنی تذکر داد که «یک یا دو شرکت ژاپنی می توانند تا سقف 70 هزار خودرو در سال، در ایران تولید کنند.» شاید بنده جزئیات این سخن را نمی دانم، ولی این حرف چنانکه از ظاهرش بر می آید، هیچ خودروساز بزرگی را تشویق به سرمایه گذاری جدی و رقابتی در ایران نمی کند.
فکر می کنم بشود از الگوی موفق سیگار، در صنایع مفید کشورمان نیز استفاده کرد.
گزارش از :زمان رضاخانی
--------------------------------------------------
ارجاع:
(1): مقاله روزنامه تایمز مالی
http://www.ft.com/cms/s/0/626e5c5a-7576-11e5-a95a-27d368e1ddf7.html#axzz3p5BsYnsH
