صراط: با فرارسیدن مناسبت‌های مذهبی، وقایع و حوادثی که ریشه در دین مبین اسلام دارند سؤالات فراوانی به ذهن عموم شیعیان و دوستداران ساحت مقدس اهل بیت علیهم‌السلام خطور می‌کند.
آیت‌الله محمدعلی جاودان از اساتید اخلاق به برخی از این پرسش‌ها پاسخ داده است:
* آیا ماه محرم قبل از واقعه عاشورا ماه حزن بوده است؟
دهه اول محرم، دهه عزای حضرت حسین علیه‌السلام است و این زمان را ائمه اطهار علیهم‌السلام مشخص نموده‌اند و خود نیز در همین زمان عزاداری کرده‌اند. در کتاب مفاتیح‌الجنان این روایت از حضرت رضا(ع) نقل شده است که حضرت می‌فرمود: چون ماه محرم داخل می‌شد پدر مرا کسی خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا روز دهم. چون روز عاشورا می‌رسید آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌فرمود امروز، روزی است که حضرت حسین(ع) شهید شده است.
* صحیح‌ترین مقتل حضرت اباعبدالله الحسین(ع) که امروز در دسترس ما است، کدام مقتل است؟
یکی از صحیح‌ترین مقاتلی که اکنون در دست ما است کتاب «نفس المهموم» تألیف شیخ عباس قمی(ره) و با ترجمه آیت‌الله شعرانی است.
* چگونه در آخرت با امام حسین(ع) محشور شویم؟
اگر کسی می‌خواهد با سیدالشهدا(ع) محشور شود باید از زندگی‌اش مراقبت کند؛ ما نمی‌توانیم «نبی» بشویم اما می‌توانیم جزو صدیقین، شهدا و صالحین شویم. شهدا نه به معنای شهید راه خدا، این شهدا یعنی شاهدان.
درباره پیامبر وامامان علیهم‌السلام قرآن کریم می‌فرماید: شما هر عملی که می‌خواهید انجام دهید، فکر نکنید که این عملتان تمام می‌شود بلکه این عمل شما را خداوند، رسول اکرم(ص) و مؤمنان می‌بینند.
در رساله‌های علما آمده است که جزو بهترین راه‌های تقرب به خدا عزاداری امام حسین علیه‌السلام است؛ اگر این عزاداری‌های ما قبول شود ذخیره بزرگی برای آخرتمان است. اگر خداوند را اطاعت کنید با انبیا، صدیقین و شهدا و صالحین محشور می‌شوید.
اینها در آخرت دوستان شما می‌شوند. اگر معصیت کنیم این بزرگان ما را دوست ندارند و ما از چشمشان می‌افتیم.
* آیا تصاویری که منسوب به اهل بیت (ع) صحت دارند؟
همه عکس‌های منسوب، فقط منسوب هستند و هیچ‌گونه اطمینانی به صحت آن‌ها وجود ندارد.
* آیا مکان‌های که اکنون به عنوان قتلگاه، خیمه‌گاه و سایر مقامات ساخته شده‌اند، واقعاً صحیح‌اند؟
شاید مکان قتلگاه، با واقعیت نسبتی داشته باشد، اما مورخان در مورد خیمه‌گاه اختلاف دارند. برخی مکان فعلی خیمه‌گاه را صحیح و طبق واقع می‌دانند و برخی معتقدند که محل کنونی، صرفاً نمادین است و هیچ دلیلی بر صحت آن وجود ندارد. در مورد سایر مقامات نیز گفته می‌شود نمادی از واقعیت گمشده در تاریخ هستند؛ البته صرفِ نسبتی که با آن واقعیات دارند مورد احترامند.
