گروه سیاسی صراط - در میان حواشی مربوط به تصویب کلیات و جزییات طرح "اقدام متناسب و متقابل دولت در اجرای برجام"، نکته قابل تاملی وجود دارد که به دلیل کثرت سروصداهای چند روز اخیر نادیده گرفته شده است.
به گزارش گروه سیاسی صراط، تصمیم و رفتار مجلس پس از توافق هسته ای وین را می توان بزرگترین رویداد مجلس نهم و احتمالا یکی از مهم ترین طرح های مطرح شده در تمامی مجالس جمهوری اسلامی قلمداد کرد.
در طول 12 سال کشمکش بر سر پرونده هسته ای، ابعاد این موضوع بارها و بارها توسط مسئولان دولت های مختلف، کارشناسان و نمایندگان و نیز رسانه ها شکافته شده است. از آن مهم تر، تبدیل آن به موضوعی بسیار مهم در حوزه امنیت و غرور ملی و نیز حوزه اقتصادی، باعث شد تا قریب به اتفاق مردم، فارغ از شغل، حرفه و علاقه مندی خود، درباره آن نظر مستقلی داشته باشند.
در این میان اما، به نظر می رسد موضوع هسته ای برای تعدادی از نمایندگان مجلس نهم، اهمیت خاصی ندارد!
هفته گذشته، دوفوریت طرح اجرای برجام، ۱۰ رای ممتنع و یک فوریت آن، ۹ رای ممتنع از مجموع ۲۴۷ نماینده حاضر در مجلس داشت. یعنی دست کم 10 نماینده، فوریت یا عدم فوریت این طرح سرنوشت ساز را تشخیص ندادند.
مهم تر از آن،آنکه کلیات طرح اجرای برجام در جلسه یکشنبه این هفته، 12 رای ممتنع داشت. این تعداد، در جلسه سه شنبه که مربوط به جزییات همان طرح بود، حتی افزایش یافت و به 13 رای ممتنع رسید.
سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که چگونه یک نماینده مجلس، درمورد مهم ترین طرح سال اخیر جمهوری اسلامی نظر مثبت یا منفی ندارد. عجیب است که این نمایندگان در مورد مسئله ای که به گفته برخی، سرنوشت اقتصادی و حتی امنیت ملی ما در دست کم 15 سال آینده به آن گره خورده، و 12 سال است در میان افراد عادی جامعه هم مورد بحث قرار گرفته، هیچ نظری ندارند!
مقام معظم رهبری هشتم خرداد 92 در دیدار با نمایندگان مجلس، به نکات قابل تاملی در خصوص آرای ممتنع اشاره کردند.
ایشان تاکید کردند: "لايحه‌ای به مجلس می‌آيد - بنده خودم هم در مجلس بودم و اين موارد را از نزديك تجربه كردم - وقتی كه لايحه به كميسيون داده ميشود و در معرض ديد اين نماينده قرار ميگيرد، گاهی با اين لايحه مثل يك كار مربوط به شخص خود رفتار ميكند؛ دقت ميكند، مطالعه ميكند، تحقيق ميكند، با كارشناس می‌نشيند مباحثه ميكند، مطلب را در ذهن خود به صورت محقَّق ترسيم ميكند؛ گاهی هم نه، لايحه می‌آيد يا مثلاً طرحی در مجلس ميخواهد تصويب شود، اين نماينده خيلی محتوای لايحه و طرح را نميداند، خيلی احساس مسئوليت نميكند، رسيدگی نميكند؛ نه در كميسيون، نه در صحن مجلس. اين رأی «آری» يا «نه» او به يك چنين لايحه يا طرحی، خالی از شبهه نيست؛ رأی ممتنع او هم خالی از شبهه نيست. ما كه نيامديم اينجا بنشينيم رأی ممتنع بدهيم؛ ما آمده‌ايم بگوئيم اين بشود، اين نشود. رأی ممتنع مال آنجایی است كه انسان زحمت خودش را كشيد، كار خودش را كرد، بالاخره ذهنش به جائی نرسيد؛ خب، اينجا البته انسان رأی ممتنع ميدهد؛ مثل فقيه و مجتهدی كه زحمت خودش را ميكشد، به منابع مراجعه ميكند، ادله‌ی اجتهادی و ادله‌ی فقاهتی را می‌بيند، بعد ذهنش به جائی نميرسد؛ ميگويد خب، اينجا احتياط كنيد؛ ميگويد من رأی ندارم، فتوا ندارم. رأی ممتنع مال اينجا است؛ اما اينكه ما مطالعه نكنيم، كار نكنيم، بعد برای اينكه خودمان را اسير «آری» يا «نه» بی‌دليل و غير مستند نكرده باشيم، ميگوئيم خيلی خوب، ما رأی ممتنع ميدهيم! اين نميشود. پس يكی از كارهای بسيار مهم و لازم و اصلی در مجلس، همين كار بر روی لوايح است؛ چه لوايحی كه دولت ميفرستد، چه طرحهائی كه خود شما در مجلس آنها را تنظيم ميكنيد. واقعاً بايد كار شود. هر كس اگر اهل اجتهاد در اين فن است، به صورت اجتهادی؛ و اگر چنانچه خودش صاحب رأی نيست، با مشاوره گرفتن از اين و آن، به يك نتيجه‌ی قطعی برسد؛ اين يكی از كارهای بسيار اساسی است."
به گزارش گروه سیاسی صراط، تصمیم و رفتار مجلس پس از توافق هسته ای وین را می توان بزرگترین رویداد مجلس نهم و احتمالا یکی از مهم ترین طرح های مطرح شده در تمامی مجالس جمهوری اسلامی قلمداد کرد.
در طول 12 سال کشمکش بر سر پرونده هسته ای، ابعاد این موضوع بارها و بارها توسط مسئولان دولت های مختلف، کارشناسان و نمایندگان و نیز رسانه ها شکافته شده است. از آن مهم تر، تبدیل آن به موضوعی بسیار مهم در حوزه امنیت و غرور ملی و نیز حوزه اقتصادی، باعث شد تا قریب به اتفاق مردم، فارغ از شغل، حرفه و علاقه مندی خود، درباره آن نظر مستقلی داشته باشند.
در این میان اما، به نظر می رسد موضوع هسته ای برای تعدادی از نمایندگان مجلس نهم، اهمیت خاصی ندارد!
هفته گذشته، دوفوریت طرح اجرای برجام، ۱۰ رای ممتنع و یک فوریت آن، ۹ رای ممتنع از مجموع ۲۴۷ نماینده حاضر در مجلس داشت. یعنی دست کم 10 نماینده، فوریت یا عدم فوریت این طرح سرنوشت ساز را تشخیص ندادند.
مهم تر از آن،آنکه کلیات طرح اجرای برجام در جلسه یکشنبه این هفته، 12 رای ممتنع داشت. این تعداد، در جلسه سه شنبه که مربوط به جزییات همان طرح بود، حتی افزایش یافت و به 13 رای ممتنع رسید.
سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که چگونه یک نماینده مجلس، درمورد مهم ترین طرح سال اخیر جمهوری اسلامی نظر مثبت یا منفی ندارد. عجیب است که این نمایندگان در مورد مسئله ای که به گفته برخی، سرنوشت اقتصادی و حتی امنیت ملی ما در دست کم 15 سال آینده به آن گره خورده، و 12 سال است در میان افراد عادی جامعه هم مورد بحث قرار گرفته، هیچ نظری ندارند!
مقام معظم رهبری هشتم خرداد 92 در دیدار با نمایندگان مجلس، به نکات قابل تاملی در خصوص آرای ممتنع اشاره کردند.
ایشان تاکید کردند: "لايحه‌ای به مجلس می‌آيد - بنده خودم هم در مجلس بودم و اين موارد را از نزديك تجربه كردم - وقتی كه لايحه به كميسيون داده ميشود و در معرض ديد اين نماينده قرار ميگيرد، گاهی با اين لايحه مثل يك كار مربوط به شخص خود رفتار ميكند؛ دقت ميكند، مطالعه ميكند، تحقيق ميكند، با كارشناس می‌نشيند مباحثه ميكند، مطلب را در ذهن خود به صورت محقَّق ترسيم ميكند؛ گاهی هم نه، لايحه می‌آيد يا مثلاً طرحی در مجلس ميخواهد تصويب شود، اين نماينده خيلی محتوای لايحه و طرح را نميداند، خيلی احساس مسئوليت نميكند، رسيدگی نميكند؛ نه در كميسيون، نه در صحن مجلس. اين رأی «آری» يا «نه» او به يك چنين لايحه يا طرحی، خالی از شبهه نيست؛ رأی ممتنع او هم خالی از شبهه نيست. ما كه نيامديم اينجا بنشينيم رأی ممتنع بدهيم؛ ما آمده‌ايم بگوئيم اين بشود، اين نشود. رأی ممتنع مال آنجایی است كه انسان زحمت خودش را كشيد، كار خودش را كرد، بالاخره ذهنش به جائی نرسيد؛ خب، اينجا البته انسان رأی ممتنع ميدهد؛ مثل فقيه و مجتهدی كه زحمت خودش را ميكشد، به منابع مراجعه ميكند، ادله‌ی اجتهادی و ادله‌ی فقاهتی را می‌بيند، بعد ذهنش به جائی نميرسد؛ ميگويد خب، اينجا احتياط كنيد؛ ميگويد من رأی ندارم، فتوا ندارم. رأی ممتنع مال اينجا است؛ اما اينكه ما مطالعه نكنيم، كار نكنيم، بعد برای اينكه خودمان را اسير «آری» يا «نه» بی‌دليل و غير مستند نكرده باشيم، ميگوئيم خيلی خوب، ما رأی ممتنع ميدهيم! اين نميشود. پس يكی از كارهای بسيار مهم و لازم و اصلی در مجلس، همين كار بر روی لوايح است؛ چه لوايحی كه دولت ميفرستد، چه طرحهائی كه خود شما در مجلس آنها را تنظيم ميكنيد. واقعاً بايد كار شود. هر كس اگر اهل اجتهاد در اين فن است، به صورت اجتهادی؛ و اگر چنانچه خودش صاحب رأی نيست، با مشاوره گرفتن از اين و آن، به يك نتيجه‌ی قطعی برسد؛ اين يكی از كارهای بسيار اساسی است."
