حکایتی‌ که‌رهبری‌ به‌دولت گفت

اولین دیدار رئیس جمهور و کابینه اش در سال ۸۴ با رهبر معظم انقلاب و بيانات ايشان در جمع هيات دولت حاوي نکات مهمي بود که بازخواني آن براي اين روزها قابل تامل است .

به گزارش سیاست‌نامه رهبر انقلاب در بخشی از این دیدار با بیان اینکه "استقامت کردن اساس کار است"، عنوان کردند: يک وزنه‏ى سنگين را آدم ضعيفى مثل بنده هم ممکن است بردارد و يک لحظه سرِ دست بلند کند؛ ليکن نمى‏تواند نگه دارد؛ آن را مى‏اندازد. قوى و کننده‏ى کار، کسى است که بتواند اين وزنه‏ى سنگين را ظرف مدت لازم سرِ دستش نگه دارد. خيلى از ماها نيت‏هايمان خوب است و با نيتِ خوب وارد مى‏شويم؛ اما نمى‏توانيم اين نيت را نگه داريم؛ اين نيت در اثناى راه به موانعى برخورد مى‏کند؛ سايش پيدا مى‏کند؛ کمرنگ و ضعيف مى‏شود و احياناً يک جاذبه‏ى قوىِ معارضى دل را - که جايگاه نيت، دل است - به سوى خودش جذب مى‏کند؛ يک وقت نگاه مى‏کنيد، مى‏بينيد اصلاً نيت رفت؛ نيت يک چيز ديگر شده؛ آن وقت راه انسان عوض مى‏شود.

اگر مى‏بينيد بعضى‏ها «ربّنا اللَّه» را گفتند، اما امروز به جاى کعبه رو به بتکده دارند؛ شعارِ خوب را دادند، اما امروز ۱۸۰ درجه در جهت عکس آن شعار حرکت مى‏کنند، عاملش اين است؛ نتوانستند نگه دارند. چرا نتوانستند؟ چون در اثناى راه، جاذبه‏ها پيدا مى‏شود.

لابد شنيده‏ايد که کسى نيت کرد چهل روز رياضت بکشد؛ اما روز دوم، روز پنجم، روز بيستم ناگهان عوامل شيطانى شروع به دخالت کردند؛ زنى با اين چهره وارد شد، غذايى با آن شکل جلويش گذاشته شد؛ پولى به آن صورت به او عرضه شد؛ لذا نتوانست خودش را نگه دارد؛ بنابراين تسليم شد و زحمات آن بيست روز و سى روزى هم که قبلاً کشيده بود، باطل شد. اينها ممکن است واقعيت داشته باشد؛ اما اگر واقعيت هم نداشته باشد، مفهوم نمادين آن براى ما درس‏آموز است.