او البته حرف‌های دیگری هم گفته است، حرف‌هایی که دیگران هم آن را اعلام کرده‌اند، مثل اینکه چرا پرسپولیس اسپانسر ندارد، یا اینکه چرا طاهری.... آنها اما به اندازه این حرف مهم نیستند، چرا که این حرف شخصی نیست. در مورد اسامی هم حرف نمی‌زند، بلکه سخن از متر و معیار و اصول دارد.
طاهری، منتقمی، سیاسی، نزاد فلاح و... توسط وزارت انتخاب شدند آنهم در حالی که مدیر‌عامل را باید هیات مدیره انتخاب کند نه وزارت ورزش، با این وجود اما واقعیت این است که همه این انتخاب‌ها غلط بوده است.
این حرف و برداشت سلیقه‌ای نیست، بلکه آماری است، آماری که یکی از آنها را با ضد انقلاب نشاند و دیگری را بدون اسپانسر رها کرد، سومی را سرنگون کرد و چهارمی را اصلا معلوم نشد با کدام هدف آورد.
حالا وزارت ورزش در حال پول خرج کردن در پرسپولیس بدون اسپانسر است و این هم دلیل دارد، دلیلش این است که انتخاب اولیه و استراتژی ثانویه هر دو با هم غلط بوده‌اند.
برای آنکه کسی مدیر پرسپولیس شود، باید معیارهایی وجود داشته باشد، باید حتما دلیلی وجود داشته باشد، باید کارنامه‌ای وجود داشته باشد، مدیریت در فدراسیونی، باشگاهی، قهرمانی یا مقام خوبی باید داشته باشد، باید ارتباطات خوبی داشته باشد و در فوتبال کار کرده باشد، نه اینکه صرفا ثروتمند، دوست، یا مطیع اوامر باشد.
اتفاقا مدیرانی که خودشان تصمیم ساز نیستند هرگز و هرگز نمی‌توانند موفق شوند، در واقع این یک معیار منفی برای مدیریت است اما هرچه هست، خوب نیست.
علی کریمی حالا صدایش درآمده چرا که مدیران منتخب وزارت ورزش دوران گودرزی هیچکدام استاندارد های لازم را برای مدیریت نداشتند و البته تنها کسی که استاندارد بود «رحیمی» بود که او هم حمایت نشد و ترجیح دادند از سیاسی حمایت کنند که نتیجه‌اش برای خود وزارت از همه بدتر شد.
مدیریت، تحصیلات، کارنامه، شناخت این حوزه، و ... همه و همه متر‌های مهمی برای انتخاب مدیر توسط هیات مدیره است اما نه متر‌ها رعایت شده‌اند و نه هیات مدیره انتخابی انجام داده، پس علی کریمی چه می‌گوید؟
