تاکسی آقای رحمانی از آن تاکسی‌های جالب و نادر است. کولر تاکسی همیشه روشن است. یک نوار کوچک سفیدرنگ هم روی دریچه کولر نصب کرده که مسافران متوجه روشن بودن کولر بشوند.
روی داشبورد و پشت صندلی راننده و شوفر جایی برای کتاب تعبیه شده است؛ به همراه برگه یادداشت و خودکار که مسافران بعد از مطالعه کتاب‌ها، اگر تمایل داشتند، نظر خود را هم درباره آنها بنویسند.
در قسمت‌های مختلف تاکسی مثل شیشه جلو، صندلی‌ها و جاهای دیگری که در دیدرس مسافران است، جملات قصاری از سخنان پندآمیز دانشمندان جهان به چشم می‌خورد.
بالای دریچه کولر نوشته است "این اتومبیل مجهز به آب سردکن و لیوان یک‌بار مصرف می‌باشد". دستگاهی را که خودش می‌گوید ده سال پیش ساخته و به مرور زمان آن‌را به‌روزرسانی می‌کند، به جای کنسول وسط خودرو قرار داده است؛ دستگاهی که هم آب سرد و هم آب جوش به مسافران عرضه می‌کند؛ با نسکافه و چای رایگان!
یک مخزن هشت لیتری آب در صندوق عقب خودرو تعبیه کرده و دستگاه خودساخته‌ای را هم کنارش قرار داده که آب را هم سرد می‌کند و هم به جوش می‌آورد. از مخزن صندوق عقب، لوله‌کشی کرده تا جای کنسول.
این استوانه مشکی رنگ که در تصویر می‌بینید، محفظه لیوان است که به جلو و عقب حرکت می‌کند تا هم مسافر جلویی و هم مسافران صندلی عقب به راحتی بتوانند لیوان بردارند. آن لوله‌های مسی منحنی شکل نیز برای راحتی مسافران جلو و عقب قابلیت چرخش سیصد و شصت درجه‌ای دارند. روی محفظه شیشه‌ای مانند، جای قرار دادن لیوان است که با فشار دادن لوله‌های مسی، از آب سرد یا آب جوش پُر می‌شود.
خلاصه اینکه، تاکسی آقای رحمانی هم تاکسی است، هم یخچال، هم کتابخانه و هم کافه؛ بدون حتی یک ریال اضافه‌تر از کرایه مصوب.
