گروه سیاسی صراط - حال این روزهای صادق خرازی که اظهارات اخیرش با واکنش های متعدد گروه ها و شخصیت های سیاسی مواجه شده، شباهت های جالبی به حال دوران اوج (!) محمود احمدی نژاد دارد.
به گزارش گروه سیاسی صراط، خرازی در مصاحبه ای گفته است: «کسانی را یادم است که در دورانی که سفیر بودم با خارجی‌ها مذاکره می‌کردند و به دشمن گرا می‌دادند؛ من آنها را به‌عنوان اصلاح‌طلب قبول ندارم. لیست‌شان را هم دارم و اگر قرار باشد روزی ارائه دهم، ارائه خواهم داد. منتها به سیستم امنیتی نخواهم داد و اگر بخواهم بدهم به مردم ایران ارائه می‌دهم که بدانید این آقا در دوره اصلاحات با فلان مقام ارشد اروپایی یا فرانسوی یا فلان مقام ارشد آمریکایی پنهان مذاکره کرده و‌گرا داده است.»
این اظهارات خرازی، و اشاره او به لیستی که در اختیارش است، بی درنگ هر شنونده ای را به یاد جیب محمود احمدی نژاد و لیست بدهکاران بانکی موجود در آن، می اندازد که هیچ‌گاه برای عامه مردم منتشر نشد.
خرازی غیرمستقیم به اصلاح طلبان خائن اشاره کرده و احمدی نژاد، به سرمایه داران بدهکاری که احتمالا مورد حمایت برخی سیاسیون بانفوذ بودند. هر دو در جیب خود لیست دارند و به وقتش قرار است آن را منتشر کنند؛ اما ظاهرا این "وقت" هیچ گاه فرانمی رسد. فشار به آنها برای انتشار این لیستها هم بی فایده است!
گذشته از این موضوع، شباهت جالب دیگری میان خرازی و احمدی نژاد وجود دارد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بیشترین انتقادات به محمود احمدی نژاد، در درون دایره اصولگرایی بود. یعنی رییس دولتهای نهم و دهم بیش از آنکه اصلاح طلبان را مقابل خود ببیند، اصولگرایان را منتقد خود می دید. این موضوع البته دوسویه بود. چراکه هم بسیاری از اصولگرایان اقدامات احمدی نژاد را مغایر اصولگرایی می دانستند و هم رییس جمهور سابق، با تکیه بر حلقه خاصی از اطرافیان خود، از بخش عمده جریان اصولگرایی فاصله گرفته بود و حتی بیش از اصلاح طلبان، آنها را رقیب خود می پنداشت.
همین ماجرا برای صادق خرازی اتفاق افتاده است. خرازی از ابتدای تاسیس حزب ندای ایرانیان، - که به منزله تولد دوباره او در سپهر سیاست بود – برچسب "اصلاح طلب بدلی" را روی پیشانی خود دید. عنوان "اصلاح طلبان نسل دوم" او نیز با چنان واکنش های تندی از سوی هم جناحی های اصلاح طلبش مواجه شد که بی درنگ از آن عقب نشینی کرد.
حرکت کج‌دار و مریز خرازی در بین اصلاح طلبان، بعد از مصاحبه جنجالی او درباره افشای رابطه برخی اصلاح طلبان با بیگانگان، بعد دیگری هم پیدا کرد. حملات به خرازی چنان شدت گرفت که حالا، بسیاری از اصلاح طلبان بیش از آنکه به فکر رقابت با اصولگرایان باشند، در اندیشه حذف خرازی اند.
این دو شباهت جالب خرازی به احمدی نژاد در حالی است که او تا کنون حملات تند و تیزی هم به رییس جمهور سابق داشته است. خرازی از لزوم محاکمه احمدی نژاد، تحقیر ملت توسط او، تاکید بر عدم بازگشتش به مسئولیتهای اجرایی، و نیز مقابله رهبری با جریان اطراف احمدی نژاد گفته و حتی واژه هایی مانند "احمدی نژادیسم" را به کار برده است.
حال باید منتظر ماند و دید سرنوشت این دو چهره سیاسی که هر دو در جیبشان لیستی از خائنین و بدهکاران دارند و هر دو هم‌جناحی‌هایشان را از خود رانده اند، به کجا ختم می‌شود.
به گزارش گروه سیاسی صراط، خرازی در مصاحبه ای گفته است: «کسانی را یادم است که در دورانی که سفیر بودم با خارجی‌ها مذاکره می‌کردند و به دشمن گرا می‌دادند؛ من آنها را به‌عنوان اصلاح‌طلب قبول ندارم. لیست‌شان را هم دارم و اگر قرار باشد روزی ارائه دهم، ارائه خواهم داد. منتها به سیستم امنیتی نخواهم داد و اگر بخواهم بدهم به مردم ایران ارائه می‌دهم که بدانید این آقا در دوره اصلاحات با فلان مقام ارشد اروپایی یا فرانسوی یا فلان مقام ارشد آمریکایی پنهان مذاکره کرده و‌گرا داده است.»
این اظهارات خرازی، و اشاره او به لیستی که در اختیارش است، بی درنگ هر شنونده ای را به یاد جیب محمود احمدی نژاد و لیست بدهکاران بانکی موجود در آن، می اندازد که هیچ‌گاه برای عامه مردم منتشر نشد.
خرازی غیرمستقیم به اصلاح طلبان خائن اشاره کرده و احمدی نژاد، به سرمایه داران بدهکاری که احتمالا مورد حمایت برخی سیاسیون بانفوذ بودند. هر دو در جیب خود لیست دارند و به وقتش قرار است آن را منتشر کنند؛ اما ظاهرا این "وقت" هیچ گاه فرانمی رسد. فشار به آنها برای انتشار این لیستها هم بی فایده است!
گذشته از این موضوع، شباهت جالب دیگری میان خرازی و احمدی نژاد وجود دارد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بیشترین انتقادات به محمود احمدی نژاد، در درون دایره اصولگرایی بود. یعنی رییس دولتهای نهم و دهم بیش از آنکه اصلاح طلبان را مقابل خود ببیند، اصولگرایان را منتقد خود می دید. این موضوع البته دوسویه بود. چراکه هم بسیاری از اصولگرایان اقدامات احمدی نژاد را مغایر اصولگرایی می دانستند و هم رییس جمهور سابق، با تکیه بر حلقه خاصی از اطرافیان خود، از بخش عمده جریان اصولگرایی فاصله گرفته بود و حتی بیش از اصلاح طلبان، آنها را رقیب خود می پنداشت.
همین ماجرا برای صادق خرازی اتفاق افتاده است. خرازی از ابتدای تاسیس حزب ندای ایرانیان، - که به منزله تولد دوباره او در سپهر سیاست بود – برچسب "اصلاح طلب بدلی" را روی پیشانی خود دید. عنوان "اصلاح طلبان نسل دوم" او نیز با چنان واکنش های تندی از سوی هم جناحی های اصلاح طلبش مواجه شد که بی درنگ از آن عقب نشینی کرد.
حرکت کج‌دار و مریز خرازی در بین اصلاح طلبان، بعد از مصاحبه جنجالی او درباره افشای رابطه برخی اصلاح طلبان با بیگانگان، بعد دیگری هم پیدا کرد. حملات به خرازی چنان شدت گرفت که حالا، بسیاری از اصلاح طلبان بیش از آنکه به فکر رقابت با اصولگرایان باشند، در اندیشه حذف خرازی اند.
این دو شباهت جالب خرازی به احمدی نژاد در حالی است که او تا کنون حملات تند و تیزی هم به رییس جمهور سابق داشته است. خرازی از لزوم محاکمه احمدی نژاد، تحقیر ملت توسط او، تاکید بر عدم بازگشتش به مسئولیتهای اجرایی، و نیز مقابله رهبری با جریان اطراف احمدی نژاد گفته و حتی واژه هایی مانند "احمدی نژادیسم" را به کار برده است.
حال باید منتظر ماند و دید سرنوشت این دو چهره سیاسی که هر دو در جیبشان لیستی از خائنین و بدهکاران دارند و هر دو هم‌جناحی‌هایشان را از خود رانده اند، به کجا ختم می‌شود.
