وی ادامه داد: در حال حاضر مشغول تمرین برای تئاتر «سعادت لرزان مردمان تیره روز» به کارگردانی محسن علیخانی هستم؛ تئاتری که ۱۵ سال پیش نیز در آن بازی کردم. باید بگویم از اینکه بار دیگر فضا در تئاتر برای من مناسب شده بسیار خرسندم ولی از این که نمی توانم در تلویزیون کار کنم ناراحت هستم.
بازیگر فیلم سینمایی «نزدیکتر» توضیح داد: نقش من در این تئاتر از آن نقش هایی است که خیلی آن را دوست دارم و از طرف دیگر آشنایی با علیرضا نادری در مقام یک نمایشنامه نویس باعث می شود نگاه انسان به زندگی تغییر کند. «سعادت لرزان مردمان تیره روز» به کارگردانی محسن علیخانی از آن نمایش هایی است که حرفی برای گفتن دارد. بازخوانی و بازتولید این کار اگر بتواند دل ۲۰ نفر را بلرزاند، توانسته رسالت خود را انجام دهد. علاقه من به حضور در این نمایش تنها به دلیل بار نوستالوژیک آن نیست، بلکه نوع نگاه این نمایش نسبت به سال های گذشته بسیار تغییر کرده که این خود قابل توجه است.
نقش هایی که هیچگاه به من پیشنهاد نشد
اسکندری با اشاره به حضور خود در سینما بیان کرد: در سینما فیلم های بسیاری هستند که دوست داشتم در آن حضور داشته باشم اما هرگز بازی در این فیلم ها به من پیشنهاد نشد، به همین دلیل می توان گفت بخش کمی از حضور کمرنگ من در سینما خودخواسته و بخش اعظم آن به دلیل پیشنهادهای کم بوده است. البته طی دو سال گذشته پیشنهادهای مختلفی در حوزه سینما و در ژانرهای مختلف به من شده و بخشی از بازی هایی که در سینما داشته ام مانند فیلم «فردا» به کارگردانی مهدی پاکدل و ایمان افشاریان بوده که در گروه سینمایی «هنر و تجربه» اکران شده است.
بازیگر سریال تلویزیونی «نرگس» توضیح داد: با توجه به پیشنهادهایی که در حوزه سینما به من می شود، فکر می کنم جنس بودن من در هنر هفتم به فضای فیلم هایی از جنس «فردا» نزدیک تر است. نمی توانم مانند برخی از همکارانم بگویم که در سینما پیشنهادهای زیادی به من شده اما به دلیل ضعف در فیلمنامه آن را نپذیرفتم بلکه واقعیت این است که من جایی در آن بخش سینما نداشتم و زمانی که می خواستم در این هنر گام بگذارم سیاست های سینما به سمت دیگری چرخید که چندان جایی برای ستاره اسکندری وجود نداشت.
اسکندری گفت: من راه دیگری جز تکیه به تخصص بازیگری بلد نیستم و دوست هم ندارم که بلد باشم، اگر هم جایی حضور داشتم صرفا برای تخصص بازیگری بوده و هیچگاه از رابطه برای حضور در پروژه ای استفاده نکرده ام.
وی ادامه داد: نزدیک به ۳ سال است با تلویزیون همکاری نداشته ام و علت آن کاملا مشخص است. متاسفانه در برخی مقاطع منتقدان دلسوز و خودی را هم برنمی‌تابند و در چنین شرایطی انتقادها تبدیل به دشمنی می شود. من هم در چنین شرایطی ترجیح می دهم، همانطور که مدتی از تئاتر فاصله داشتم و طی چند سال اخیر تنها یک بار با علی رفیعی روی صحنه تئاتر رفتم، از تلویزیون نیز فاصله بگیرم.
کسی از هنرمندان نمی پرسد کجا هستید
وی با گلایه از مدیران تلویزیون بیان کرد: متاسفانه در این مدت هیچگاه از من پرسیده نشده که چرا در تلویزیون حضور ندارم، این درحالی است که به عنوان یک بازیگر در موفقیت برخی از سریال هایی که در گذشته پخش می شد سهیم بودم. این سال ها خیلی راحت یاد گرفته ایم که از کنار هم رد شویم و این برای من عجیب است که یک هنرمند از عرصه تلویزیون و سینما می رود و هیچکس از آنها نمی پرسد که چرا رفته اند.
بازیگر سریال «تعبیر وارونه یک رویا» ادامه داد: متاسفانه اهالی رسانه و مدیران تلویزیونی نیز چندان در این مورد پیگیری نمی کنند. به خاطر دارم رضا رشید پور یک بار در برنامه «مثلث شیشه‌ای» از من پرسید که شما از سکوی پرتاب سریال «نرگس» می توانستید برای ورود به سینما استفاده کنید، چرا این کار را نکردید و چرا در سینما موفق نبودید و بعد من گفتم من یک بازیگر هستم و باید به من پیشنهاد شود، این سوال را باید از تهیه کنندگان و کارگردانان بپرسید که چرا بازیگرانی مانند من در سینما حضور ندارند.
وی تاکید کرد: البته طی سال های اخیر دوباره سیستم بازیگری بر سینما حاکم شده و من از حضور بسیاری از دوستان بازیگر به عنوان متخصصان بازیگری در سینما بسیار خوشحال هستم، اما در بخشی از نبودن ها این بازیگر نیست که مقصر است.
بازیگر فیلم سینمایی «قصه پریا» به کارگردانی فریدون جیرانی ادامه داد: سال ها در سینما صحبت این بود که این صنعت باید پیشرفت کند، اما این پیشرفت به چه قیمتی است؟ به هر حال من دوره ای را در زندگی خود دیده ام که صنعت سینما سرجای خود بود و اندیشه سالاری و متخصص سالاری در سینما حاکم بود. در این سال ها که شامل اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ بود، ما به عنوان مخاطبان سینما و تئاتر می رفتیم تا کار کارگردانانی مانند بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، رخشان بنی اعتماد را ببینیم. چه اتفاقی افتاد که معنی چرخه اقتصادی در سینمای ایران تغییر کرد و بعدها شرایط به گونه ای شد که هدف ها برای مردم متفاوت شد و سیاست ها به سمت دیگری رفت.
تفاوتی میان سینمای تجاری و هنری نیست
وی توضیح داد: ما یک سینمای تجاری و یک سینمای هنری داریم، اما اتفاق بد در ۱۵ سال گذشته این بود که هیچ تفکیکی بین سینمای تجاری و دیگر انواع سینما در کشور وجود نداشت و ما هرگز نتوانستیم بگوییم یک فیلم تجاری است یا هنری و چرا کارگردانانی که ما به اندیشه آن اتکا می کردیم امروز به سمت تولید فیلم های تجاری می روند. در چنین شرایطی تعداد بسیاری از متخصص ها در حوزه سینما و تلویزیون ریزش کردند.
بازیگر سریال «شوق پرواز» بیان کرد: در چنین شرایطی وقتی فشار زیاد شد کارگردانانی مانند ناصر تقوایی خانه نشین شدند و این یک اتفاق دردناک در سینمای ایران است.
اسکندری در پایان گفت: در تلویزیون این گزیده کاری کمتر بوده است. هرچند تلویزیون به عنوان یک رسانه عامه پسندتر تعریف شده است، اما من به عنوان یک بازیگر تمام تلاش خود را کرده ام تا هرگز در این رسانه کلیشه نشوم. این خطری است که بسیاری از همکاران من در تلویزیون را تهدید کرده است و برخی از آنها نیز دچار این کلیشه شده اند، به گونه ای که در همه سریال ها حضور داشته اند و این حضور باعث یکسان دیده شدن آنها شده است. به همین دلیل کارنامه کاری من در تلویزیون یک کارنامه متنوعی است و از مثبت ترین نقش ها تا منفی ترین نقش ها مانند معتاد و الکلی را بازی کرده ام و همیشه سعی کرده ام تا سطح سلیقه مردم در حوزه بازیگری ارتقا دهم.
