صراط: کارشناسان در تهران می گویند تغییر موضع ناگهانی امریکا در مذاکرات وین را چندان جدی نگرفته اند.
به عقیده دو تن از این کارشناسان که دیدگاه های خود را به طور جداگانه در میان گذاشته اند، امریکا به شدت به نتیجه گرفتن از مذاکرات نیاز دارد و بنابراین به گونه ای رفتار نخواهد کرد که مذاکرات شکست بخورد.
یکی از این کارشناسان گفت: «هدف از این رفتار امریکا بیشتر فشار به تهران است تا وین. مشخصا مخاطب این فشارها آقای روحانی است. امریکایی ها می خواهند بدانند رییس جمهور در شرایط بن بست واقعی مذاکرات چگونه رفتار خواهد کرد و چه دستورالعملی را به وین ابلاغ می کند».
وی اضافه کرد: «روشن است که در برخی موارد مهم اختلاف هایی وجود دارد. اما این اختلاف ها به این دلیل نیست که امریکا از چارچوب لوزان فاصله گرفته بلکه به این دلیل است که امریکا به قرائت خود از چارچوب لوزان چسبیده است».
این کارشناس در پایان تاکید کرد که هدف اصلی امریکا تحمیل چارچوب لوزان به تهران از طریق ایجاد دورنمای شکست مذاکرات است.
کارشناس دوم که روی جنبه های فنی موضوع کار می کند، موارد فعلی اختلاف میان ایران و 1+5 را چنین برشمرد:
1- امریکا تجمیع زمان بندی همه تعهدات ایران را در یک زمان زیر 10 سال نمی پذیرد چرا که برای این کشور طولانی مدت بودن توافق نهایی، با هدف بیشترین تاثیر گذاری بر محیط داخلی ایران موضوعیت عمده دارد.
2- امریکا می خواهد به بهانه حفظ تحریم های تسلیحاتی –با تمرکز بر برنامه موشک های بالستیک ایران- زیرساخت اصلی قطعنامه های شورای امنیت را حفظ کند. اکنون اختلاف نظر درباره دوره زمانی برقرار ماندن این تحریم هاست.
3- امریکا می خواهد برنامه تحقیق و توسعه عنی سازی ایران را به گونه ای محدود کند که انتهای دوره گام نهایی تازه آغاز دوران تحقیق و توسعه واقعی ایران باشد نه پایان آن.
4- امریکا می خواهد دسترسی به تاسیسات نظامی صریحا در توافق قید شود.
وی در ادامه احتمال داد که امریکایی ها حاضر به تعلیق تحریم تسلیحات متعارف ایران بشوند ولی تحریم های موشکی را از آن استثنا کنند.
این کارشناس همچنین هشدار داد که هیچ یک از مسائل باقی مانده به اندازه دو مسئله زمان و تحقیق و توسعه اهمیت ندارد.
وی گفت: «تحقیق و توسعه حتی از زمان هم مهم تر است چرا که اگر ایران در طول گام نهایی از یک برنامه کامل تحقیق و توسعه غنی سازی بهر مند باشد، حتی زمان های طولانی تر را هم می تواند تحمل کند چرا که در واقع برنامه هسته ای به حیات پیش رونده خود ادامه خواهد داد و هر لحظه آماده جهش خواهد بود».
این کارشناس بر این نکته تاکید کرد که ممکن است تمامی رفتارهای این روزهای امریکا ترفندی برای امتیازگیری در این دو موضوع اساسی باشد.
وی پیش بینی کرد چرخ مذاکرات مجددا در یکی دو روز آینده به گردش در خواهد آمد و سرعت خواهد گرفت.
به عقیده دو تن از این کارشناسان که دیدگاه های خود را به طور جداگانه در میان گذاشته اند، امریکا به شدت به نتیجه گرفتن از مذاکرات نیاز دارد و بنابراین به گونه ای رفتار نخواهد کرد که مذاکرات شکست بخورد.
یکی از این کارشناسان گفت: «هدف از این رفتار امریکا بیشتر فشار به تهران است تا وین. مشخصا مخاطب این فشارها آقای روحانی است. امریکایی ها می خواهند بدانند رییس جمهور در شرایط بن بست واقعی مذاکرات چگونه رفتار خواهد کرد و چه دستورالعملی را به وین ابلاغ می کند».
وی اضافه کرد: «روشن است که در برخی موارد مهم اختلاف هایی وجود دارد. اما این اختلاف ها به این دلیل نیست که امریکا از چارچوب لوزان فاصله گرفته بلکه به این دلیل است که امریکا به قرائت خود از چارچوب لوزان چسبیده است».
این کارشناس در پایان تاکید کرد که هدف اصلی امریکا تحمیل چارچوب لوزان به تهران از طریق ایجاد دورنمای شکست مذاکرات است.
کارشناس دوم که روی جنبه های فنی موضوع کار می کند، موارد فعلی اختلاف میان ایران و 1+5 را چنین برشمرد:
1- امریکا تجمیع زمان بندی همه تعهدات ایران را در یک زمان زیر 10 سال نمی پذیرد چرا که برای این کشور طولانی مدت بودن توافق نهایی، با هدف بیشترین تاثیر گذاری بر محیط داخلی ایران موضوعیت عمده دارد.
2- امریکا می خواهد به بهانه حفظ تحریم های تسلیحاتی –با تمرکز بر برنامه موشک های بالستیک ایران- زیرساخت اصلی قطعنامه های شورای امنیت را حفظ کند. اکنون اختلاف نظر درباره دوره زمانی برقرار ماندن این تحریم هاست.
3- امریکا می خواهد برنامه تحقیق و توسعه عنی سازی ایران را به گونه ای محدود کند که انتهای دوره گام نهایی تازه آغاز دوران تحقیق و توسعه واقعی ایران باشد نه پایان آن.
4- امریکا می خواهد دسترسی به تاسیسات نظامی صریحا در توافق قید شود.
وی در ادامه احتمال داد که امریکایی ها حاضر به تعلیق تحریم تسلیحات متعارف ایران بشوند ولی تحریم های موشکی را از آن استثنا کنند.
این کارشناس همچنین هشدار داد که هیچ یک از مسائل باقی مانده به اندازه دو مسئله زمان و تحقیق و توسعه اهمیت ندارد.
وی گفت: «تحقیق و توسعه حتی از زمان هم مهم تر است چرا که اگر ایران در طول گام نهایی از یک برنامه کامل تحقیق و توسعه غنی سازی بهر مند باشد، حتی زمان های طولانی تر را هم می تواند تحمل کند چرا که در واقع برنامه هسته ای به حیات پیش رونده خود ادامه خواهد داد و هر لحظه آماده جهش خواهد بود».
این کارشناس بر این نکته تاکید کرد که ممکن است تمامی رفتارهای این روزهای امریکا ترفندی برای امتیازگیری در این دو موضوع اساسی باشد.
وی پیش بینی کرد چرخ مذاکرات مجددا در یکی دو روز آینده به گردش در خواهد آمد و سرعت خواهد گرفت.
