صراط: اشتاین مایر به عنوان وزیر امور خارجه کشوری که یکی از اصلی ترین حامیان هسته ای رژیم اشغالگر قدس است چاره ای جز پیروی از دستور نتانیاهو و لابی های صهیونیستی فعال در برلین نداشته است.
سکوت معنادار وزیر امور خارجه آلمان در مذاکرات هسته ای وین، تردیدهای زیادی را در خصوص نقش آفرینی سلبی یا ایجابی برلین در مذاکرات اخیر ایجاد کرده است. در حالی که طی اشتاین مایر به عنوان یکی از سران سوسیال دموکرات آلمان و بر اساس سیاست های کلان حزبی خود از توافق هسته ای با ایران استقبال می کند، اما در عمل تاکنون به مثابه یک عامل تسریع کننده در مذاکرات عمل نکرده است.
این رویکرد معنادار اشتاین مایر، در جریان مذاکرات هسته ای لوزان به نقطه اوج خود رسید. وی در لوزان چندین بار به پیام آور ناامیدی و شکست در مذاکرات تبدیل شد و با اتخاذ مواضعی سلبی مانند تاکید بر لغو چند مرحله ای تحریم ها و... تعجب بسیاری از تحلیل گران را بر انگیخت. در جریان مذاکرات هسته ای اخیر نیز اشتاین مایر ترجیح داده است به جای پیروی از مواضع و سیاست های کلان حزب سوسیال دموکرات آلمان، تکمیل کننده پازل چیده شده مشترک از سوی آمریکا و فرانسه باشد.
سکوت اشتاین مایر در مذاکرت اخیر وین، مرهون فشارهایی است که از سوی لابی های صهیونیستی فعال در برلین به وی وارد شده است. منابع آگاه در این خصوص تاکید کرده اند که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به اشتاین مایر تاکید کرده است که اگر نمی تواند در مواضع ظاهری خود مانند فابیوس رفتار کند، اما در عمل پیرو رویکرد بازدارنده و سلبی وزیر امور خارجه فرانسه در مذاکرات باشد.
اشتاین مایر به عنوان وزیر امور خارجه کشوری که یکی از اصلی ترین حامیان هسته ای رژیم اشغالگر قدس است چاره ای جز پیروی از دستور نتانیاهو و لابی های صهیونیستی فعال در برلین نداشته ضمن اینکه فشار دموکرات مسیحی های آلمان (حزب متبوع مرکل) نیز در این خصوص تاثیرگذار بوده است. طی روزهای اخیر هم فشارهای رژیم صهیونیستی بر اشتاین مایر وارد مرحله تازه ای شده است، چنانچه روزنامه صهیونیستی جروزالم پست در شماره اخیر خود آلمان را کم کارترین بازیگر غربی در تقابل با ایران دانست و از رویکرد برلین در مذاکرات هسته ای انتقاد کرد.
با این حال آنگلا مرکل صدر اعظم المان که حزب متبوعش بیشترین حمایت ممکن را از رژیم صهیونیستی و سیاستهای کلان تل آویو در منطقه و نظام بین الملل دارد، به مقامات صهیونیستی قول داده است که بازی اشتاین مایر را در گلوگاه های مهم و تعیین کننده مذاکرات هسته ای مهار و هدایت کند. البته مقامات رژیم صهیونیستی حساب ویژه ای بر روی قول مرکل باز نکرده اند زیرا اشتاین مایر بیش از آنکه وزیر امور خارجه دولت وی باشد، رقیب سیاسی وی از حزب مخالف سوسیال دموکرات است که به دلیل تشکیل دولت ائتلافی در کنار صدر اعظم آلمان قرار گرفته است. از این رو مقامات رژیم صهیونیستی در کنار مهار بازی اشتاین مایر از طریق مرکل، به طور مستقیم نیز هشدارهای خود را به وزیر امور خارجه المان مخابره می کنند.
لازم به ذکر است که آلمان تاکنون میلیون ها دلار در مسیر ساخت تاسیسات هسته ای ممنوعه در پایگاه دیمونا (در راستای حمایت از برنامه های هسته ای نامشروع و خطرناک رژیم صهیونیستی) هزینه کرده است. «هانس روهله» (Hans Rühle) بنيانگذار آکادمی سياست امنيتی آلمان و یکی از بزرگترین روزنامه‌نگاران و کارشناسان اتمی این کشور که در بین سال‌های 1982 تا 1988 رييس ستاد برنامه‌ريزی وزارت دفاع آلمان و از مسئولان اين وزارتخانه در ناتو بوده طی مقاله‌ای که در تاریخ 14 آوریل 2015 در روزنامه «دی ولت» به چاپ رسید، ابعاد تازه‌ای از کمک‌ها و همکاری‌های دولت آلمان و رژیم‌صهیونیستی در ساخت تسلیحات هسته‌ای را افشا کرد. در قسمتی از این افشاگری آمده است
«وام اعطایی آلمان به اسرائیل نه تنها برای ساخت تأسیسات هسته‌ای کافی بوده بلکه بیشتر از آن نیز بوده است. براساس محاسبات «کورت بیرن باخ»، یکی از مذاکره کنندگان آلمانی با طرف اسرائیلی در سال1965، وام اعطا شده از نظر اقتصادی بیشتر به وام بلاعوض شباهت دارد چرا که کل مبلغ وام اعطایی براساس ارزش پولی امروز، حدود 5 میلیارد یورو بوده که با در نظر گرفتن شرایط بازپرداخت آن، 4 میلیارد از این مبلغ، تبدیل به کمک مالی بلاعوض شده است.»
سکوت معنادار وزیر امور خارجه آلمان در مذاکرات هسته ای وین، تردیدهای زیادی را در خصوص نقش آفرینی سلبی یا ایجابی برلین در مذاکرات اخیر ایجاد کرده است. در حالی که طی اشتاین مایر به عنوان یکی از سران سوسیال دموکرات آلمان و بر اساس سیاست های کلان حزبی خود از توافق هسته ای با ایران استقبال می کند، اما در عمل تاکنون به مثابه یک عامل تسریع کننده در مذاکرات عمل نکرده است.
این رویکرد معنادار اشتاین مایر، در جریان مذاکرات هسته ای لوزان به نقطه اوج خود رسید. وی در لوزان چندین بار به پیام آور ناامیدی و شکست در مذاکرات تبدیل شد و با اتخاذ مواضعی سلبی مانند تاکید بر لغو چند مرحله ای تحریم ها و... تعجب بسیاری از تحلیل گران را بر انگیخت. در جریان مذاکرات هسته ای اخیر نیز اشتاین مایر ترجیح داده است به جای پیروی از مواضع و سیاست های کلان حزب سوسیال دموکرات آلمان، تکمیل کننده پازل چیده شده مشترک از سوی آمریکا و فرانسه باشد.
سکوت اشتاین مایر در مذاکرت اخیر وین، مرهون فشارهایی است که از سوی لابی های صهیونیستی فعال در برلین به وی وارد شده است. منابع آگاه در این خصوص تاکید کرده اند که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به اشتاین مایر تاکید کرده است که اگر نمی تواند در مواضع ظاهری خود مانند فابیوس رفتار کند، اما در عمل پیرو رویکرد بازدارنده و سلبی وزیر امور خارجه فرانسه در مذاکرات باشد.
اشتاین مایر به عنوان وزیر امور خارجه کشوری که یکی از اصلی ترین حامیان هسته ای رژیم اشغالگر قدس است چاره ای جز پیروی از دستور نتانیاهو و لابی های صهیونیستی فعال در برلین نداشته ضمن اینکه فشار دموکرات مسیحی های آلمان (حزب متبوع مرکل) نیز در این خصوص تاثیرگذار بوده است. طی روزهای اخیر هم فشارهای رژیم صهیونیستی بر اشتاین مایر وارد مرحله تازه ای شده است، چنانچه روزنامه صهیونیستی جروزالم پست در شماره اخیر خود آلمان را کم کارترین بازیگر غربی در تقابل با ایران دانست و از رویکرد برلین در مذاکرات هسته ای انتقاد کرد.
با این حال آنگلا مرکل صدر اعظم المان که حزب متبوعش بیشترین حمایت ممکن را از رژیم صهیونیستی و سیاستهای کلان تل آویو در منطقه و نظام بین الملل دارد، به مقامات صهیونیستی قول داده است که بازی اشتاین مایر را در گلوگاه های مهم و تعیین کننده مذاکرات هسته ای مهار و هدایت کند. البته مقامات رژیم صهیونیستی حساب ویژه ای بر روی قول مرکل باز نکرده اند زیرا اشتاین مایر بیش از آنکه وزیر امور خارجه دولت وی باشد، رقیب سیاسی وی از حزب مخالف سوسیال دموکرات است که به دلیل تشکیل دولت ائتلافی در کنار صدر اعظم آلمان قرار گرفته است. از این رو مقامات رژیم صهیونیستی در کنار مهار بازی اشتاین مایر از طریق مرکل، به طور مستقیم نیز هشدارهای خود را به وزیر امور خارجه المان مخابره می کنند.
لازم به ذکر است که آلمان تاکنون میلیون ها دلار در مسیر ساخت تاسیسات هسته ای ممنوعه در پایگاه دیمونا (در راستای حمایت از برنامه های هسته ای نامشروع و خطرناک رژیم صهیونیستی) هزینه کرده است. «هانس روهله» (Hans Rühle) بنيانگذار آکادمی سياست امنيتی آلمان و یکی از بزرگترین روزنامه‌نگاران و کارشناسان اتمی این کشور که در بین سال‌های 1982 تا 1988 رييس ستاد برنامه‌ريزی وزارت دفاع آلمان و از مسئولان اين وزارتخانه در ناتو بوده طی مقاله‌ای که در تاریخ 14 آوریل 2015 در روزنامه «دی ولت» به چاپ رسید، ابعاد تازه‌ای از کمک‌ها و همکاری‌های دولت آلمان و رژیم‌صهیونیستی در ساخت تسلیحات هسته‌ای را افشا کرد. در قسمتی از این افشاگری آمده است
«وام اعطایی آلمان به اسرائیل نه تنها برای ساخت تأسیسات هسته‌ای کافی بوده بلکه بیشتر از آن نیز بوده است. براساس محاسبات «کورت بیرن باخ»، یکی از مذاکره کنندگان آلمانی با طرف اسرائیلی در سال1965، وام اعطا شده از نظر اقتصادی بیشتر به وام بلاعوض شباهت دارد چرا که کل مبلغ وام اعطایی براساس ارزش پولی امروز، حدود 5 میلیارد یورو بوده که با در نظر گرفتن شرایط بازپرداخت آن، 4 میلیارد از این مبلغ، تبدیل به کمک مالی بلاعوض شده است.»
