صراط: روزنامه آفتاب یزد امروز شنبه 94/3/16 در یادداشتی به قلم «سید علیرضا کریمی» نوشت: در روزهایی قرار داریم که دولت حسن روحانی بیش از پیش تحت فشار مخالفان خود قرار دارد. رسانه‌های بزرگ و مختلف از جمله صدا و سیما از یکسو و برخی افراد خاص از سوی دیگر در تلاش هستند وجهه این دولت را بین مردم از بین برده و رای دهندگان را از «کرده» خود پشیمان سازند. این افراد حتی مراسم سالگرد ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی را نیز از دست نداده و این مراسم خاص را نیز تبدیل به مراسمی ضد دولتی می کنند.
انصافا نیز باید گفت متاسفانه تا حدودی این گروه در این باره موفق بوده‌اند و برخی نشانه‌های پنهان و آشکار گواه می‌دهد بخشی از مردم هرچند اندک که تا چندی پیش همراه دولت و سیاست‌هایش بودند امروز به این نتیجه رسیده‌اند که کلید حسن روحانی کارساز نیست. صدافسوس که در دولت تدبیر و امید نیز پدافند خاصی در برابر این حملات و هجمه‌ها وجود ندارد و به نظر می‌رسد عده‌ای در دولت دست روی دست گذاشته اند و تنها کاستی ها و ضربات سهمگین بر پیکره دولت را تماشا می‌نمایند!
اما با تمام این تفاسیر باید گفت روحانی تنها نیست! این روزها کمپینی با نام« روحانی تنها نیست» در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی به راه افتاده تا حامیان دولت به دلواپسان و کاسبان تحریم بفهمانند رئیس‌جمهور در برابر این هجمه‌ها تنها نیست و محال است این جماعت بتوانند روحانی را گوشه رینگ «گیر» بیندازند. بنده نیز معتقدم «روحانی تنها نیست» اما این سوال مطرح است که آیا واقعا در درون دولت این تمایل وجود دارد که روحانی تنها نباشد و همراهان او همچنان پشت او بایستند؟!آیا شخص رییس جمهور اعتقادی به حمایت حامیان خود دارد و نیازی می بیند که دست یاری به سمت آنان دراز نماید؟
سوگمندانه باید گفت به وضوح آشکار است که بخش‌هایی از دولت نه تنها فشل هستند بلکه بعضا گل به خودی نیز می‌زنند و رئیس‌جمهور را در شرایط سختی قرار می‌دهند.از سوی دیگر حسن روحانی نیز تاکنون اقدام درخوری در خصوص ضعف های کابینه خود انجام نداده و به نظر می رسد علیرغم برخی گمانه زنی ها تمایلی برای ترمیم تیم خود ندارد.
بر همین اساس به نظر می‌رسد واجب است حسن روحانی در این راستا تصمیمی قاطع و لازم بگیرد. هرچه به دهم تیرماه و موسم تبلیغات انتخابات مجلس بعدی می رسیم مطمئنا فشارها و هجمه‌ها علیه دولت سنگین‌تر می‌شود.
دلواپسان در نظر دارند با مستمسک قرار دادن پرونده ملی هسته ای و برخی ضعف های دولت ابتدا در انتخابات آتی مجلس فعلی را تکرار نمایند و سپس در انتخابات ریاست جمهوری ضربه نهایی را وارد نمایند. دولت روحانی اگر بخواهد با همین نیروها و نفرات به مصاف این جماعت برود قطع به یقین کاری از پیش نخواهد برد چراکه می‌توان به سادگی پیش بینی نمود که در آینده نزدیک دولت تلفات زیادی خواهد داشت و به همین دلیل می‌بایست ذخیره‌های قابل اطمینانی روی نیمکت خود داشته باشد.
انصافا نیز باید گفت متاسفانه تا حدودی این گروه در این باره موفق بوده‌اند و برخی نشانه‌های پنهان و آشکار گواه می‌دهد بخشی از مردم هرچند اندک که تا چندی پیش همراه دولت و سیاست‌هایش بودند امروز به این نتیجه رسیده‌اند که کلید حسن روحانی کارساز نیست. صدافسوس که در دولت تدبیر و امید نیز پدافند خاصی در برابر این حملات و هجمه‌ها وجود ندارد و به نظر می‌رسد عده‌ای در دولت دست روی دست گذاشته اند و تنها کاستی ها و ضربات سهمگین بر پیکره دولت را تماشا می‌نمایند!
اما با تمام این تفاسیر باید گفت روحانی تنها نیست! این روزها کمپینی با نام« روحانی تنها نیست» در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی به راه افتاده تا حامیان دولت به دلواپسان و کاسبان تحریم بفهمانند رئیس‌جمهور در برابر این هجمه‌ها تنها نیست و محال است این جماعت بتوانند روحانی را گوشه رینگ «گیر» بیندازند. بنده نیز معتقدم «روحانی تنها نیست» اما این سوال مطرح است که آیا واقعا در درون دولت این تمایل وجود دارد که روحانی تنها نباشد و همراهان او همچنان پشت او بایستند؟!آیا شخص رییس جمهور اعتقادی به حمایت حامیان خود دارد و نیازی می بیند که دست یاری به سمت آنان دراز نماید؟
سوگمندانه باید گفت به وضوح آشکار است که بخش‌هایی از دولت نه تنها فشل هستند بلکه بعضا گل به خودی نیز می‌زنند و رئیس‌جمهور را در شرایط سختی قرار می‌دهند.از سوی دیگر حسن روحانی نیز تاکنون اقدام درخوری در خصوص ضعف های کابینه خود انجام نداده و به نظر می رسد علیرغم برخی گمانه زنی ها تمایلی برای ترمیم تیم خود ندارد.
بر همین اساس به نظر می‌رسد واجب است حسن روحانی در این راستا تصمیمی قاطع و لازم بگیرد. هرچه به دهم تیرماه و موسم تبلیغات انتخابات مجلس بعدی می رسیم مطمئنا فشارها و هجمه‌ها علیه دولت سنگین‌تر می‌شود.
دلواپسان در نظر دارند با مستمسک قرار دادن پرونده ملی هسته ای و برخی ضعف های دولت ابتدا در انتخابات آتی مجلس فعلی را تکرار نمایند و سپس در انتخابات ریاست جمهوری ضربه نهایی را وارد نمایند. دولت روحانی اگر بخواهد با همین نیروها و نفرات به مصاف این جماعت برود قطع به یقین کاری از پیش نخواهد برد چراکه می‌توان به سادگی پیش بینی نمود که در آینده نزدیک دولت تلفات زیادی خواهد داشت و به همین دلیل می‌بایست ذخیره‌های قابل اطمینانی روی نیمکت خود داشته باشد.
