صراط: پارچههای سبزی که در راهروی منتهی به سالن شهید چمران دانشکده فنی دانشگاه تهران همراه با صفحات اول روزنامههای زنجیرهای دوران اصلاحات زده شده بود، خبر از هنجار شکنیهای پیش رو میداد. خصوصا آنکه بدانی عباس عبدی، سعید حجاریان، عیسی سحرخیز، جلائیپور و کامبیز نوروزی نیز قرار است در این برنامه حاضر باشند.
وقتی برای ورود به سالن برنامه، تیتر صفحات اول روزنامههای زنجیرهای را میخواندی چیزی جز موضوعات حاشیهای و سیاسی نمیدیدی. هنگام ورود به سالن دانشجویانی که با «شال سبز» خود را از دیگران متمایز کرده بودند شما را برای نشستن روی صندلیها همراهی میکردند.
چند دقیقه از زمان شروع مراسم گذشته بود اما هنوز هیچ یک از مهمانان نیامده بودند. همین باعث شده بود انتظار شروع برنامه را با آهنگهایی از شجریان که مدام تکرار میشد، بکشی! البته بنر بزرگی از عکس یکی از سران فتنه بخشی از سِن برنامه را پوشش داده بود.
در ادامه انجمن اسلامی دانشگاه تهران کلیپی از دوران دفاع مقدس و شهید چمران پخش کرد که البته در آن نیز تصویر یکی از سران فتنه نیز به چشم میخورد! تناسبی که یکی از آنان به نام سالن مراسم و دیگری به حاضران برنامه میخورد. پیوند این دو تناسب در یک کلیپ از طنزهای تلخ تاریخ میتوان برشمرد.
در ادامه اعضای انجمن اسلامی دانشگاه تهران تصویر سران فتنه که بر روی 4 مکعب بزرگ نصب شده بود را به سالن آوردند که در همین حین دانشجویان شعارهایی در حمایت از سران فتنه سرمیدادند.
بعد از تأخیر حدود یک ساعته یکی از دانشجویان به روی سِن رفت و از آرمانهایی گفت که اصلاحطلبان برایشان به ارمغان نیاوردند و چرایی این موضوع را از مهمانان سوال کرد.
عباس عبدی اولین مهمان این برنامه بود که شروع به سخرانی کرد و از اینکه نمیتواند بگونهای سخنرانی کند که دانشجویان را به وجد بیاورد عذرخواهی کرد!
*بدترین اتفاق دوران اصلاحات، انتخابات 84 بود
وی به انتقاد از راهی که اصلاحات در 8 سال رفته بود، پرداخت و شروع به شمارش اتفاقات بد آن دوران کرد و تلخ ترین آن را روی کار آمدن احمدی نژاد دانست.
عبدی ابراز امیدرواری کرد اصلاحات در انتخابات پیش روی مجلس به صحنه برگردد و این انتخابات را بهترین فرصت برای اصلاحطلبان خواند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در اظهار نظری صندوق ذخیره ارزی را باروتی خواند که زیر پای اصلاحات گذاشتند. وی همچنین ادعا کرد که تمام دولت از سال 84 تا 92 بر روی بشکه نفت نشسته بود و با این وضعیت شعار داد که من پول نفت را سر سفرههایتان میآورم.
در ادامه مراسم کلیپی از دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری دوره هفتم پخش شد. پخش بخشی از سخرانی رئیس دولت اصلاحات و یکی از سران فتنه در اسفند 87 نیز بخشی از این کلیپ را شامل میشد.
سعید حجاریان مبدع نظریه فتح سنگر به سنگر سخنران بعدی این مراسم بود. وی با کمک چند نفر از دانشجویان توانست برای سخنرانی به جایگاه بیاید.
*کمترین میزان مشارکت در دوره دوم هاشمی رفسنجانی بوده است
وی ابتدا با بیان خاطرهای از انتخابات سال 76، جنگ روانی را یک ابزار کمکی خواند. حجاریان همچنین در یادداشتی که توسط یکی از دانشجویان حاضر در مراسم خوانده شد به تشریح ویژگیهای دوم خرداد پرداخت.
وی از «خُرده قدرتی» گفت که امام در انقلاب 57 به صحنه آورد و اینکه روحانی دیگری در سال76 آن را دوباره کشف کرد. حجاریان همچنین گفت که کمترین میزان مشارکت در دوره دوم هاشمی رفسنجانی بوده است.
حجاریان افزود: در دورههای بعدی همین امر تکرار شد و حتی در برخی دورهها کاندیدای اصلی از برخی از افراد میخواست تا کاندیدا شوند و خود خرج انتخابات آن را میپرداخت اما واضح بود که این افراد جنبه نمایشی و صحنهگردانی دارند.
در ادامه این مراسم میزگرد بررسی مطبوعات دهه 70 با حضور عیسی سحرخیز، حمیدرضا جلائیپور و کامبیز نوروزی برگزار شد. میزگردی که تلاش میکرد روزنامههای زنجیرهای را از تمامی اتهامات تبرئه و تمامی مشکلات را به گردن دیگران بیاندازد.
*وضعیت مطبوعات دوران هاشمی، تهدید نشریات، تحمیل سانسور و صدور مجوز گزینشی بود
در همین رابطه عیسی سحرخیز وضعیت مطبوعات در دوره هاشمی رفسنجانی را اینگونه توصیف کرد: در آن دوران صدور مجوز بصورت گزینشی و قطره چکانی بود. اعمال فشار غیرمستقیم به نویسندگان و چهرههای مطبوعاتی برای منصرف کردن این افراد برای درخواست مجوز و تهدید نشریات، تحمیل سانسور غیرمستقیم با ارائه لیست افرادی که ممنوعالقلم هستند در آن دوران مشاهده میشد.
وی با بیان اینکه رسانههای بیرون از کشور از روزنامههای دوران اصلاحات عقب افتادند، گفت: در دوران اصلاحات رسانههای خارجی مانند بی بی سی، 80 درصد، نقل قول مطالب روزنامههای آن زمان بود.
در ادامه این میزگرد حمیدرضا جلایی پور فعال سیاسی اصلاحطلب نیز گفت: انتخابات 76 رقابتی و مشارکتی بود، کاندیداهای مختلف با هم رقابت کرده و مردم برای رای دادن به کاندیدای موردنظرشان با هم مشارکت میکردند.
وی با این ادعا که تولید روزنامه در دوارن اصلاحات مردمی شد، گفت: روزنامهنگاری اقتصادی شده بود بدون اتکا به رانت حکومتی درآمدزایی میکرد.
در پایان این مراسم کامبیز نوروزی با بیان اینکه میل به روزنامه نگاری در دهه هفتاد فزاینده بود، از حدود سال 69 تا 70 با آنکه مشکلاتی وجود داشت اما یک فرایند تدریجی در تعداد افزایش نشریات رخ داد. دوم خرداد سال 76 اتفاقی جهشی در حوزه روزنامهنگاری بود.
وقتی برای ورود به سالن برنامه، تیتر صفحات اول روزنامههای زنجیرهای را میخواندی چیزی جز موضوعات حاشیهای و سیاسی نمیدیدی. هنگام ورود به سالن دانشجویانی که با «شال سبز» خود را از دیگران متمایز کرده بودند شما را برای نشستن روی صندلیها همراهی میکردند.
چند دقیقه از زمان شروع مراسم گذشته بود اما هنوز هیچ یک از مهمانان نیامده بودند. همین باعث شده بود انتظار شروع برنامه را با آهنگهایی از شجریان که مدام تکرار میشد، بکشی! البته بنر بزرگی از عکس یکی از سران فتنه بخشی از سِن برنامه را پوشش داده بود.
در ادامه انجمن اسلامی دانشگاه تهران کلیپی از دوران دفاع مقدس و شهید چمران پخش کرد که البته در آن نیز تصویر یکی از سران فتنه نیز به چشم میخورد! تناسبی که یکی از آنان به نام سالن مراسم و دیگری به حاضران برنامه میخورد. پیوند این دو تناسب در یک کلیپ از طنزهای تلخ تاریخ میتوان برشمرد.
در ادامه اعضای انجمن اسلامی دانشگاه تهران تصویر سران فتنه که بر روی 4 مکعب بزرگ نصب شده بود را به سالن آوردند که در همین حین دانشجویان شعارهایی در حمایت از سران فتنه سرمیدادند.
بعد از تأخیر حدود یک ساعته یکی از دانشجویان به روی سِن رفت و از آرمانهایی گفت که اصلاحطلبان برایشان به ارمغان نیاوردند و چرایی این موضوع را از مهمانان سوال کرد.
عباس عبدی اولین مهمان این برنامه بود که شروع به سخرانی کرد و از اینکه نمیتواند بگونهای سخنرانی کند که دانشجویان را به وجد بیاورد عذرخواهی کرد!
*بدترین اتفاق دوران اصلاحات، انتخابات 84 بود
وی به انتقاد از راهی که اصلاحات در 8 سال رفته بود، پرداخت و شروع به شمارش اتفاقات بد آن دوران کرد و تلخ ترین آن را روی کار آمدن احمدی نژاد دانست.
عبدی ابراز امیدرواری کرد اصلاحات در انتخابات پیش روی مجلس به صحنه برگردد و این انتخابات را بهترین فرصت برای اصلاحطلبان خواند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در اظهار نظری صندوق ذخیره ارزی را باروتی خواند که زیر پای اصلاحات گذاشتند. وی همچنین ادعا کرد که تمام دولت از سال 84 تا 92 بر روی بشکه نفت نشسته بود و با این وضعیت شعار داد که من پول نفت را سر سفرههایتان میآورم.
در ادامه مراسم کلیپی از دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری دوره هفتم پخش شد. پخش بخشی از سخرانی رئیس دولت اصلاحات و یکی از سران فتنه در اسفند 87 نیز بخشی از این کلیپ را شامل میشد.
سعید حجاریان مبدع نظریه فتح سنگر به سنگر سخنران بعدی این مراسم بود. وی با کمک چند نفر از دانشجویان توانست برای سخنرانی به جایگاه بیاید.
*کمترین میزان مشارکت در دوره دوم هاشمی رفسنجانی بوده است
وی ابتدا با بیان خاطرهای از انتخابات سال 76، جنگ روانی را یک ابزار کمکی خواند. حجاریان همچنین در یادداشتی که توسط یکی از دانشجویان حاضر در مراسم خوانده شد به تشریح ویژگیهای دوم خرداد پرداخت.
وی از «خُرده قدرتی» گفت که امام در انقلاب 57 به صحنه آورد و اینکه روحانی دیگری در سال76 آن را دوباره کشف کرد. حجاریان همچنین گفت که کمترین میزان مشارکت در دوره دوم هاشمی رفسنجانی بوده است.
حجاریان افزود: در دورههای بعدی همین امر تکرار شد و حتی در برخی دورهها کاندیدای اصلی از برخی از افراد میخواست تا کاندیدا شوند و خود خرج انتخابات آن را میپرداخت اما واضح بود که این افراد جنبه نمایشی و صحنهگردانی دارند.
در ادامه این مراسم میزگرد بررسی مطبوعات دهه 70 با حضور عیسی سحرخیز، حمیدرضا جلائیپور و کامبیز نوروزی برگزار شد. میزگردی که تلاش میکرد روزنامههای زنجیرهای را از تمامی اتهامات تبرئه و تمامی مشکلات را به گردن دیگران بیاندازد.
*وضعیت مطبوعات دوران هاشمی، تهدید نشریات، تحمیل سانسور و صدور مجوز گزینشی بود
در همین رابطه عیسی سحرخیز وضعیت مطبوعات در دوره هاشمی رفسنجانی را اینگونه توصیف کرد: در آن دوران صدور مجوز بصورت گزینشی و قطره چکانی بود. اعمال فشار غیرمستقیم به نویسندگان و چهرههای مطبوعاتی برای منصرف کردن این افراد برای درخواست مجوز و تهدید نشریات، تحمیل سانسور غیرمستقیم با ارائه لیست افرادی که ممنوعالقلم هستند در آن دوران مشاهده میشد.
وی با بیان اینکه رسانههای بیرون از کشور از روزنامههای دوران اصلاحات عقب افتادند، گفت: در دوران اصلاحات رسانههای خارجی مانند بی بی سی، 80 درصد، نقل قول مطالب روزنامههای آن زمان بود.
در ادامه این میزگرد حمیدرضا جلایی پور فعال سیاسی اصلاحطلب نیز گفت: انتخابات 76 رقابتی و مشارکتی بود، کاندیداهای مختلف با هم رقابت کرده و مردم برای رای دادن به کاندیدای موردنظرشان با هم مشارکت میکردند.
وی با این ادعا که تولید روزنامه در دوارن اصلاحات مردمی شد، گفت: روزنامهنگاری اقتصادی شده بود بدون اتکا به رانت حکومتی درآمدزایی میکرد.
در پایان این مراسم کامبیز نوروزی با بیان اینکه میل به روزنامه نگاری در دهه هفتاد فزاینده بود، از حدود سال 69 تا 70 با آنکه مشکلاتی وجود داشت اما یک فرایند تدریجی در تعداد افزایش نشریات رخ داد. دوم خرداد سال 76 اتفاقی جهشی در حوزه روزنامهنگاری بود.