صراط: قرار است حداکثر تا روز یکشنبه برنده مزایده چهارم، دو باشگاه استقلال و پرسپولیس معرفی شوند.
به گزارش خبرگزاری فارس، قرار است فردا( شنبه)یا حداکثر یکشنبه، نتیجه مزایده چهارم واگذاری استقلال و پرسپولیس اعلام شود و در صورتیکه مزایده چهارم برنده داشته باشد، در آنصورت این دو باشگاه پرطرفدار مالکان جدید خود را می‌شناسند تا سرخابیها بتوانند با مدیران جدید و خصوصی خود حضوری قدرتمند در فصل آینده داشته باشند. همه چیز به نظر خوب و راضی کننده است و آنقدر این بحث خصوصی سازی دو باشگاه در دو سال اخیر مطرح شده که بسیاری از هواداران تصور می کنند با خصوصی شدن پرسپولیس و استقلال مشکلات آنها به صفر خواهد رسید. البته بخشی از این تصور، درست است اینکه بدهی‌های کلان دو باشگاه بعد از واگذاری به صفر می‌رسد و دیگر هواداران نگران اخباری مثل شکایت طلبکاران از کشتی‌گیر گرفته تا روزنامه‌فروش محل نخواهند بود!
با این حال این واگذاری روی دیگری هم دارد. اینکه اگر حرف‌های درگوشی و غیررسمی مبنی بر واگذاری استقلال و پرسپولیس به دو شرکت خودروساز بزرگ به واقعیت بپیوندد در آنصورت شرایط دو باشگاه چه خواهد شد؟! آیا اصلا بر روی این شکل واگذاری را می‌توان نام خصوصی سازی گذاشت؟ آیا ایران خودرو و سایپا واقعا شرکت‌هایی صدرصد خصوصی هستند؟ یا اینکه واگذاری استقلال و پرسپولیس به دو شرکت خودرو ساز به نوعی ارجاع دادن دو باشگاه پرسپولیس و استقلال از وزارت ورزش به یک بخش نیمه دولتی دیگر است؟
شاید به همین دلیل است که شایعه و شائبه انتخاباتی بودن این واگذاری‌ها تقویت می‌شود. در این صورت آیا بهتر نبود که این دو باشگاه پرطرفدار را به شرکت‌هایی به مراتب قدرتمند‌تر از نظر مالی واگذار می‌شدند؟ اگر از منظر اقتصادی نوع واگذاری دو باشگاه را قبول داشته باشیم و عینک بدبینی را از چشم برداریم و تصور کنیم که واقعا فکری به حال آینده درخشان دو باشگاه شده که خصوصی‌سازی در حال به نتیجه رسیدن است و شایعه‌ها را در مورد مانورهای تبلیغاتی- انتخاباتی باور نکنیم اما از نظر ورزشی علامت‌های سوال زیادی در مورد این واگذاری‌ها وجود دارد.
اینکه اگر طبق شنیده‌ها ایران خودرو و سایپا واقعا مالک دو باشگاه استقلال و پرسپولیس شوند آیا تضمینی برای موفقیت سرخابیها در فصل آینده خواهد بود؟ مگر همین ایران خودرو در لیگ چهاردهم که به تازگی به پایان رسید تیمش( پیکان) به لیگ یک سقوط نکرد؟ آنهم در حالیکه این باشگاه بهترین ستاره‌های اسمی فوتبال را جذب کرد تا به عنوان مدعی قهرمانی در لیگ چهاردهم باشد اما در پایان فصل ناکام بزرگ لقب گرفت.
آیا تضمینی هست بعد از واگذاری به سرخابیها، مدیریتی بهتر از آنچه در طول این سال‌ها در پرسپولیس و استقلال بوده‌ایم بر این دو باشگاه حکمفرما شود؟ آیا واقعا سرخابیها با خودرو سازان خوشبخت می‌شوند و در فصل آینده در قواره یک مدعی حاضر خواهند شد؟ این سوال‌ها می‌تواند برای هواداران پرسپولیس و استقلال نگران کننده باشد.
البته اگر فرض واگذاری سرخابیها درست نباشد و واقعا خصوصی‌سازی انجام شود و دو متقاضی خرید پرسپولیس یعنی استیل آذین ایرانیان و بهنام پیشرو کیش مالک باشگاه شوند در آنصورت هم ابهام‌های زیادی برای آینده پرسپولیس وجود خواهد داشت. اینکه آیا در ورزشی که هیچ درآمدزایی وجود ندارد آیا واقعا بخش خصوصی توان اداره باشگاه را در سال‌های آینده دارد؟ آیا واقعا این بخش خصوصی توان رقابت با بخش‌های شبه دولتی را دارد؟ آیا واقعا پرسپولیس خصوصی می‌تواند با هزینه‌های باشگاه‌هایی مثل سپاهان و ذوب آهن که پشتوانه بزرگی دارند مقابله کند؟
در هر صورت شایعه واگذاری استقلال و پرسپولیس به دو خودرو ساز جدی‌تر از آن چیزی است که انتظارش را دارید. حتی گفته می‌شود متقاضیان خرید پرسپولیس هم این مساله را می‌دانند که بعید است پرسپولیس را به آنها بدهند!
با همه این مسایل باید بگوییم که خصوصی سازی دو برند ملی باشگاهی که بیشترین هواداران فوتبال در ایران را تشکیل می‌دهند کاری کارشناسانه به نظر نمی‌رسد. استقلال و پرسپولیس طبق ادعاهای مدیران دو باشگاه حدود 50 میلیون هوادار فقط در ایران دارند و در واقع آنها برندی ملی محسوب می‌شوند درست مثل بارسلونا و رئال مادرید در اسپانیا، بایرن مونیخ در آلمان و پاری‌سن ژرمن در فرانسه و یونتوس و اث میلان در ایتالیا، آیا برندهای ملی با این قدرت تاثیرگذاری در جامعه را باید به بخش خصوصی واگذار کرد؟
استقلال و پرسپولیس «ابررسانه‌هایی» هستند که می‌توانند تاثیرهای شگرفی حداقل در مسایل اجتماعی داشته باشند و به همین دلیل بهتر بود دولت به جای خصوصی سازی این دو باشگاه آنها را به بخش‌هایی دیگر ارجاع می‌داد نه اینکه نام مزایده و خصوصی‌سازی بر روی آن می‌گذاشت.
با این حال با عینک خوش‌بینی هم نمی‌توان خیلی به آینده پراز ابهام پرسپولیس و استقلال امیدوار بود شاید همین مزایده‌‌ها و بلاتکلیفی دو باشگاه بازهم ادامه پیدا کند و در آنصورت پرسپولیس و استقلال فصل آماده‌سازی برای حضور در لیگ پانزدهم را هم در بلاتکلیفی به سر خواهند برد و شاید شرایط دو باشگاه برای فصل آینده بدتر از فصلی که گذشت باشد. هم اکنون 135 نماینده مجلس با شکل واگذاری مخالفت کرده‌اند و نامه امضا کرده‌اند از سویی دیگر قرار است نام برنده مزایده شنبه یا یکشنبه اعلام شود و از هم اکنون می‌توان ادامه کشمکش ها را در مورد مالکیت این دو باشگاه پیش بینی کرد که امیدواریم این پیش بینی‌ها اشتباه باشد.
به گزارش خبرگزاری فارس، قرار است فردا( شنبه)یا حداکثر یکشنبه، نتیجه مزایده چهارم واگذاری استقلال و پرسپولیس اعلام شود و در صورتیکه مزایده چهارم برنده داشته باشد، در آنصورت این دو باشگاه پرطرفدار مالکان جدید خود را می‌شناسند تا سرخابیها بتوانند با مدیران جدید و خصوصی خود حضوری قدرتمند در فصل آینده داشته باشند. همه چیز به نظر خوب و راضی کننده است و آنقدر این بحث خصوصی سازی دو باشگاه در دو سال اخیر مطرح شده که بسیاری از هواداران تصور می کنند با خصوصی شدن پرسپولیس و استقلال مشکلات آنها به صفر خواهد رسید. البته بخشی از این تصور، درست است اینکه بدهی‌های کلان دو باشگاه بعد از واگذاری به صفر می‌رسد و دیگر هواداران نگران اخباری مثل شکایت طلبکاران از کشتی‌گیر گرفته تا روزنامه‌فروش محل نخواهند بود!
با این حال این واگذاری روی دیگری هم دارد. اینکه اگر حرف‌های درگوشی و غیررسمی مبنی بر واگذاری استقلال و پرسپولیس به دو شرکت خودروساز بزرگ به واقعیت بپیوندد در آنصورت شرایط دو باشگاه چه خواهد شد؟! آیا اصلا بر روی این شکل واگذاری را می‌توان نام خصوصی سازی گذاشت؟ آیا ایران خودرو و سایپا واقعا شرکت‌هایی صدرصد خصوصی هستند؟ یا اینکه واگذاری استقلال و پرسپولیس به دو شرکت خودرو ساز به نوعی ارجاع دادن دو باشگاه پرسپولیس و استقلال از وزارت ورزش به یک بخش نیمه دولتی دیگر است؟
شاید به همین دلیل است که شایعه و شائبه انتخاباتی بودن این واگذاری‌ها تقویت می‌شود. در این صورت آیا بهتر نبود که این دو باشگاه پرطرفدار را به شرکت‌هایی به مراتب قدرتمند‌تر از نظر مالی واگذار می‌شدند؟ اگر از منظر اقتصادی نوع واگذاری دو باشگاه را قبول داشته باشیم و عینک بدبینی را از چشم برداریم و تصور کنیم که واقعا فکری به حال آینده درخشان دو باشگاه شده که خصوصی‌سازی در حال به نتیجه رسیدن است و شایعه‌ها را در مورد مانورهای تبلیغاتی- انتخاباتی باور نکنیم اما از نظر ورزشی علامت‌های سوال زیادی در مورد این واگذاری‌ها وجود دارد.
اینکه اگر طبق شنیده‌ها ایران خودرو و سایپا واقعا مالک دو باشگاه استقلال و پرسپولیس شوند آیا تضمینی برای موفقیت سرخابیها در فصل آینده خواهد بود؟ مگر همین ایران خودرو در لیگ چهاردهم که به تازگی به پایان رسید تیمش( پیکان) به لیگ یک سقوط نکرد؟ آنهم در حالیکه این باشگاه بهترین ستاره‌های اسمی فوتبال را جذب کرد تا به عنوان مدعی قهرمانی در لیگ چهاردهم باشد اما در پایان فصل ناکام بزرگ لقب گرفت.
آیا تضمینی هست بعد از واگذاری به سرخابیها، مدیریتی بهتر از آنچه در طول این سال‌ها در پرسپولیس و استقلال بوده‌ایم بر این دو باشگاه حکمفرما شود؟ آیا واقعا سرخابیها با خودرو سازان خوشبخت می‌شوند و در فصل آینده در قواره یک مدعی حاضر خواهند شد؟ این سوال‌ها می‌تواند برای هواداران پرسپولیس و استقلال نگران کننده باشد.
البته اگر فرض واگذاری سرخابیها درست نباشد و واقعا خصوصی‌سازی انجام شود و دو متقاضی خرید پرسپولیس یعنی استیل آذین ایرانیان و بهنام پیشرو کیش مالک باشگاه شوند در آنصورت هم ابهام‌های زیادی برای آینده پرسپولیس وجود خواهد داشت. اینکه آیا در ورزشی که هیچ درآمدزایی وجود ندارد آیا واقعا بخش خصوصی توان اداره باشگاه را در سال‌های آینده دارد؟ آیا واقعا این بخش خصوصی توان رقابت با بخش‌های شبه دولتی را دارد؟ آیا واقعا پرسپولیس خصوصی می‌تواند با هزینه‌های باشگاه‌هایی مثل سپاهان و ذوب آهن که پشتوانه بزرگی دارند مقابله کند؟
در هر صورت شایعه واگذاری استقلال و پرسپولیس به دو خودرو ساز جدی‌تر از آن چیزی است که انتظارش را دارید. حتی گفته می‌شود متقاضیان خرید پرسپولیس هم این مساله را می‌دانند که بعید است پرسپولیس را به آنها بدهند!
با همه این مسایل باید بگوییم که خصوصی سازی دو برند ملی باشگاهی که بیشترین هواداران فوتبال در ایران را تشکیل می‌دهند کاری کارشناسانه به نظر نمی‌رسد. استقلال و پرسپولیس طبق ادعاهای مدیران دو باشگاه حدود 50 میلیون هوادار فقط در ایران دارند و در واقع آنها برندی ملی محسوب می‌شوند درست مثل بارسلونا و رئال مادرید در اسپانیا، بایرن مونیخ در آلمان و پاری‌سن ژرمن در فرانسه و یونتوس و اث میلان در ایتالیا، آیا برندهای ملی با این قدرت تاثیرگذاری در جامعه را باید به بخش خصوصی واگذار کرد؟
استقلال و پرسپولیس «ابررسانه‌هایی» هستند که می‌توانند تاثیرهای شگرفی حداقل در مسایل اجتماعی داشته باشند و به همین دلیل بهتر بود دولت به جای خصوصی سازی این دو باشگاه آنها را به بخش‌هایی دیگر ارجاع می‌داد نه اینکه نام مزایده و خصوصی‌سازی بر روی آن می‌گذاشت.
با این حال با عینک خوش‌بینی هم نمی‌توان خیلی به آینده پراز ابهام پرسپولیس و استقلال امیدوار بود شاید همین مزایده‌‌ها و بلاتکلیفی دو باشگاه بازهم ادامه پیدا کند و در آنصورت پرسپولیس و استقلال فصل آماده‌سازی برای حضور در لیگ پانزدهم را هم در بلاتکلیفی به سر خواهند برد و شاید شرایط دو باشگاه برای فصل آینده بدتر از فصلی که گذشت باشد. هم اکنون 135 نماینده مجلس با شکل واگذاری مخالفت کرده‌اند و نامه امضا کرده‌اند از سویی دیگر قرار است نام برنده مزایده شنبه یا یکشنبه اعلام شود و از هم اکنون می‌توان ادامه کشمکش ها را در مورد مالکیت این دو باشگاه پیش بینی کرد که امیدواریم این پیش بینی‌ها اشتباه باشد.
