صراط: روزنامه‌نگار عراقی که هفت سال پیش کفش‌هایش را به نشانه اعتراض به سمت جورج بوش پرتاب کرد، می‌گوید که حرکتش «بوسه بدرقه از سوی عراقی‌ها» بود و دولت آمریکا را به خاطر بیوه‌ها، یتیم‌ها و تمام کسانی که در عراق کشته شده‌اند، سرزنش می‌کند.
منتظر الزیدی، روزنامه‌نگار عراقی در مصاحبه با راشاتودی درباره انگیزه حرکت اعتراضی خود علیه جورج بوش، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا سخن گفت. در دسامبر 2008 الزیدی کفش‌هایش را در جریان کنفرانس خبری بوش با نخست‌وزیر عراق به سمت وی پرتاب کرد.
وی می‌گوید که در زمان بازداشت شکنجه شده است و نهایتاً به سه سال حبس محکوم شد که بعداً به یک‌سال کاهش یافت.
الزیدی گفت: اقدام من به خاطر دروغ‌هایی بود که بوش به حضار می‌گفت مبنی بر اینکه شهروندان عراقی با شاخه گل رز از وی استقبال کردند. من آن کار را به خاطر کشته شدن بیش از 1.5 میلیون عراقی، آوارگی بیش از پنج میلیون تن و بیش از پنج میلیون بیوه انجام دادم؛ تمام این دلایل به علاوه سرقت منابع ملی عراق، ویرانی و تفرقه‌افکنی در کشور.
وی تاکید کرد: من از قبل طرح این کار را در ذهن داشتم. شاید این اولین بار است که آن را به رسانه‌ای می‌گویم. من نوار ویدیویی‌ای را تهیه کرده‌ام که اگر ترور شوم، منتشر می‌شود اما تا زمانی که کشته نشده‌ام در اختیار من است. اگر مقام‌های تحت تسلط آمریکا بخواهند پیگیری حقوقی علیه من را ادامه دهند، من آن نوار ویدیویی را افشا می‌کنم.
وی در پاسخ به این سوال که برخوردها با وی پس از پرتاب کفش به سوی بوش چه بود، گفت: بسیار ظالمانه با من برخورد کردند. کتک و شلاق خوردم. بینی، دندان و پایم را شکستند. آنها همچنین از شوک الکتریکی استفاده کردند و هرگونه شکنجه‌ای که فکرش را بکنید، اجرا کردند.
وی درباره برخورد مردم عراق با خودش گفت: قبلاً هم گفته‌ام که قهرمان نیستم اما احساسات کل مردم عراق را بازگو کردم. تمام قومیت‌ها و گروه‌های عراقی به خیابان‌ها رفتند تا بگویند که آنها هم مثل من هستند. آنها از اقدام من حمایت کردند چون بیانگر احساسات عراقی‌ها بود نه واکنش یک کشور دیگر و یا فردی که از فضا آمده باشد. من عراقی هستم و مردم عراق با اشغالگری آمریکا در عراق مقابله می‌کنند.
وی در پاسخ به اینکه آیا اگر فرصتی پیش بیاید، دوباره اقدامش را تکرار می‌کند، گفت: من در این جهان تنها نیستم. قطعاً فرد دیگری همانند من وجود دارد.
منتظر الزیدی، روزنامه‌نگار عراقی در مصاحبه با راشاتودی درباره انگیزه حرکت اعتراضی خود علیه جورج بوش، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا سخن گفت. در دسامبر 2008 الزیدی کفش‌هایش را در جریان کنفرانس خبری بوش با نخست‌وزیر عراق به سمت وی پرتاب کرد.
وی می‌گوید که در زمان بازداشت شکنجه شده است و نهایتاً به سه سال حبس محکوم شد که بعداً به یک‌سال کاهش یافت.
الزیدی گفت: اقدام من به خاطر دروغ‌هایی بود که بوش به حضار می‌گفت مبنی بر اینکه شهروندان عراقی با شاخه گل رز از وی استقبال کردند. من آن کار را به خاطر کشته شدن بیش از 1.5 میلیون عراقی، آوارگی بیش از پنج میلیون تن و بیش از پنج میلیون بیوه انجام دادم؛ تمام این دلایل به علاوه سرقت منابع ملی عراق، ویرانی و تفرقه‌افکنی در کشور.
وی تاکید کرد: من از قبل طرح این کار را در ذهن داشتم. شاید این اولین بار است که آن را به رسانه‌ای می‌گویم. من نوار ویدیویی‌ای را تهیه کرده‌ام که اگر ترور شوم، منتشر می‌شود اما تا زمانی که کشته نشده‌ام در اختیار من است. اگر مقام‌های تحت تسلط آمریکا بخواهند پیگیری حقوقی علیه من را ادامه دهند، من آن نوار ویدیویی را افشا می‌کنم.
وی در پاسخ به این سوال که برخوردها با وی پس از پرتاب کفش به سوی بوش چه بود، گفت: بسیار ظالمانه با من برخورد کردند. کتک و شلاق خوردم. بینی، دندان و پایم را شکستند. آنها همچنین از شوک الکتریکی استفاده کردند و هرگونه شکنجه‌ای که فکرش را بکنید، اجرا کردند.
وی درباره برخورد مردم عراق با خودش گفت: قبلاً هم گفته‌ام که قهرمان نیستم اما احساسات کل مردم عراق را بازگو کردم. تمام قومیت‌ها و گروه‌های عراقی به خیابان‌ها رفتند تا بگویند که آنها هم مثل من هستند. آنها از اقدام من حمایت کردند چون بیانگر احساسات عراقی‌ها بود نه واکنش یک کشور دیگر و یا فردی که از فضا آمده باشد. من عراقی هستم و مردم عراق با اشغالگری آمریکا در عراق مقابله می‌کنند.
وی در پاسخ به اینکه آیا اگر فرصتی پیش بیاید، دوباره اقدامش را تکرار می‌کند، گفت: من در این جهان تنها نیستم. قطعاً فرد دیگری همانند من وجود دارد.
