«بعد از ٨٨ هم خیلی افراد را بازداشت کردند. اصلاح طلبان هزینه دادند بعضی خیلی بیشتر. برخی اعترافاتی داشتند که البته نمی توان به آنها خرده ای هم گرفت. یک روز بازجو از من پرسید شما چرا آنقدر زبان تان دراز است؟ گفتم برای اینکه دست و جیب و چشم مان پاک است. بهزاد نبوی، تاجزاده و امین زاده نقطه ضعفی نداشتند. البته دوستان توجه داشتند، به لحاظ اخلاقی و به لحاظ سیاسی حق نداریم نسبت به کسانی که جلوی دوربین آمدند و اعترافاتی داشتند موضع بگیریم. ما باید شرایط واقعی افراد را درک کنیم این افراد هم دوباره برمی‌گردند به جامعه و ترمیم می‌شوند. همچنان که همه آنها امروز فعالند و تلاش اصلاح طلبانه دارند»
تحلیلی بر اظهارات اخیر عبدالله ناصری:
*ذکر این معنا از جانب یک چهره سیاسی اصلاح طلب که می گوید افرادی که در جریان فتنه سال 88 جلوی دوربین اعتراف کرده اند؛ نقطه ضعف داشته اند و البته دوباره ترمیم می شوند! به شدت محل تأمل و عاملی برای شناخت بیشتر مزاج یک جریان سیاسی خاص است.
در صحبت اشاره شده؛ به جامعه برگشتن و ترمیم شدن؛ به معنای بازگشت معترفین از اعترافات خود در سال 88 و پس گرفتن گفته ها و اقاریر است!
مسئله ای که اولاً تاکنون رخ نداده و ثانیاً امید ابراز شده در این زمینه هم مدلل به نظر نمی رسد.
البته مشخص نیست منظور ناصری از «ترمیم معترفین»! توبه آنها از اعترافات و اقاریرشان است یا اینکه او می خواهد بیان کند این اعترافات تحت فشارهایی صورت گرفته و لذا صحیح نیستند؟!
فرض اول درست به نظر نمی رسد زیرا نزدیک به 6 سال از فتنه سال 88 گذشته و معترفین و توابین از اعترافات و اقاریر خود توبه نکرده اند و با توجه به روشن شدن واقعیت ها؛ به نظر نمی رسد که پس از این هم توبه کنند و فرض دوم نیز با توجه به اینکه جریان سیاسی خاصی که مدعی وجود استبداد داخلی! در ایران است؛ طی 36 سال عمر انقلاب اسلامی و حاکمیت نظام جمهوری اسلامی، همواره مدعی وجود رویه شکنجه زندانیان سیاسی در ایران بوده؛ هرگز نتوانسته سند متقنی را در این باره ارائه کند و ایضاً به این دلیل که حتی زندانیان سیاسی رفته از ایران نیز با اینکه هم اکنون در خارج از کشور حضور دارند اما به چیزی به معنای شکنجه در ایران اسلامی اشاره نکرده‌اند؛ لذا منطقاً محال به نظر می رسد که اعترافات چهره های جریان خاص در سال 88 تحت فشار یا شرایط خاصی صورت گرفته باشد.
تأکید ناصری بر ترمیم معترفین و توابین! همچنین این معنای محرز را نیز با خود دارد که وی اساساً هنوز معتقد به درستی برخی مواضع و ادعاهای صورت گرفته در سال 88 است و آنها را جزو ذنوب خود و جریان متبوعش نمی داند!
در این باره اما باید گفت که ناصری تنها و از قافله جا مانده است زیرا تندروی بودن رفتارهای سال 88، ضرورت عذرخواهی از نظام اسلامی و ضرورت حذف بدبینی‌ها نسبت به اصلاح طلبان که همگی توسط لیدر این جریان و عددی دیگر از معاریف جریان سیاسی خاص بیان شده؛ گویای این واقعیت است که جریان خاص، اغلاط خود در فتنه سال 88 را پذیرفته و بصورتی کج دار و مریز! قصد رفع آنها را دارد.(کج دار و مریزی که البته تاکنون راه غلطی سپرده و از اصلی ترین راه، یعنی عذرخواهی رسمی محمد خاتمی استنکاف کرده است)
همچنین بدیهی به نظر می رسد که صحبت های ناصری در کنار ادعای او مبنی بر اینکه اگر امثال بهزاد نبوی اعتراف نکردند؛ یعنی نقطه ضعف نداشتند! باید به اقتراح کسانی همچون ابطحی، عطریانفر، شریعتی و سایرین گذاشته شود و این افراد نیز به سخنان امثال ناصری که با اخلاق سیاسی و حتی حزبی هم در تضاد است؛ واکنش نشان دهند.
گفتنیست، حلقه هایی وابسته به جریان سیاسی خاص در سال 88 از دادگاه هایی که فعالان فتنه در آنها محاکمه شدند؛ با عنوان دادگاه های استالینی! یاد می‌کردند.
جریان سیاسی خاص همواره در برابر این پرسش صریح قرار دارد که اگر آنها معتقد به صحیح بودن رفتارها و ادعای تقلب خود در قبال انتخابات سال 88 هستند؛ چرا در بقیه انتخابات ها شرکت کردند؟!
شاید کسی که ترمیم شده است شخص عبدا... ناصری باشد نه معترفین و توابین سال 88...
