معصومه حاج حسینی در مورد عضویت ایران در هیأت اجرایی زنان سازمان ملل متحد گفت: واقع ظاهری قضیه این است که هر چقدر در سازمان‌های بین المللی عضویت بالاتر می‌رود و مشارکت افزایش پیدا می‌کند برای کشورها به منزله شاخص‌های توسعه یافتگی است و اینکه در سرنوشت بین المللی دخیل می‌شوند و برای تصمیم گیری و تصمیم سازی مشارکت می‌کنند.
وی ادامه داد: اما حقیقت قضیه چیز دیگری است اگر واقع و حقیقت یکی بود خوب بود اینکه ما می‌توانستیم رسالت جهانی خود را نسبت به تمام زنان مسلمان جهان و نجات آنها از هرگونه تبعیض و محرومیت‌ها و تمهید میل به کمال آنها مشارکت می‌کردیم و این بسیار ارزشمند و فرصتی برای تمدن سازی اسلامی بود.
حاج حسینی اظهار داشت: اما حقیقت و پنهان قضیه این است که ساختارهای بین المللی که اتصال بلافصلی به لابی‌های صهیونیست دارند و توسط آنها و با نظارت آنها اداره می‌شوند آیا چنین فرصتی را برای بروز چنین تفکری در مجامع بین المللی فراهم می‌کنند و مجال جولان آن را فراهم می‌کنند که سایه این تفکر بر سر تمام جهان پهن شود من به این خوش بین نیستم.
مسئول اندیشکده مطالعات راهبردی زنان و خانواده خاطرنشان کرد: چیزی که
در این اتفاق رخ داده و تقاضا می‌کنم که مسئولان به این موضوع دقت کنند این است
که اگر آنجا مجال تأثیرگذاری نیست، تأثیر پذیر نباشند و اینگونه نباشد که افکارشان
در این مسیر حل شود و پیامدهای آن را در مسائل زنان در نظام جمهوری اسلامی و زاویه
گرفتن با اصول و ارزش‌ها مشاهده کنیم.
