با توجه به اینکه تاکنون به طور متوسط سالانه ۶۰ نوزاد دختر در این روستا به دنیا می آید، روستاییان این منطقه موفق شدند از سال ۲۰۰۶ تاکنون حدود ۲۵۰ هزار درخت در روستایشان بکارند. گونه های این درختان بیشتر شامل درختان چریش، بنفش هندی و انبه است.
همچنین کمیته ویژه ای نیز در این روستا وجود دارد که خانواده هایی را که تمایلی به داشتن دخترشان ندارد شناسایی می کند سپس با دریافت مبلغی از آنها و اهالی روستا این پول را برای این دختران سرمایه گذاری خواهد کرد. خانواده این دختران باید استشهاد نامه را امضا کنند که آنها را تا قبل از رسیدن به سن قانونی مجبور به ازدواج نکنند. همچنین آنها باید به طور منظم به مدرسه بروند و از درختان کاشته شده به نام این دختران محافظت شود.
در این روستا به منظور جلوگیری از هجوم موریانه ها به درختان کاشته شده حدود ۲.۵ میلیون گیاه آلوئه ورا در اطراف آنها کاشته شده است. این آلوئه ورا ها هم اکنون تبدیل به یکی از منابع درآمد این روستا نیز به شمار می آیند. چون رشد خوب آلوئه ورا در این منطقه باعث شده مسئولان روستا از کارشناسان غذایی بخواهند زنان این منطقه را آموزش دهند تا بتوانند این محصول را در قالب ترشی، ژله و دیگر محصولات به بیرون عرضه کنند.
به نظر می رسد با این روند این روستا بتواند با توسعه خود فرهنگ و افکار انسان دوستانه خود را به سراسر هند منتقل کند و تاثیر زیادی روی مناطق و روستاهای همجوار خود بگذارد.
منبع: مجله مهر
