قطعات این آلبوم با وجود این‌که عنوان‌های طنز دارند، اما موسیقی جدی را که مربوط به دوران معاصر است، دربرمی‌گیرند.
صاحب‌نسق در یادداشتی برای این اثر نوشته است: «اگه قراره بداهه باشه بگذار همه‌اش بداهه باشه. خودت را به اولین پیانوی دور و برت برسون و همین‌طور که از دریچه دوربین یه تلفن هوشمند که بالا یا پهلوی پیانوت می‌گذاریش نگاه می‌کنی شروع کن به بداهه‌نوازی طوری که انگار قراره همه چیز توی همون قاب دوربین اتفاق بیفته.»
این آهنگساز و استاد دانشگاه در ادامه‌ی یادداشت خود آورده است: «بداهه‌ای که کنش و واکنشش رو نه‌تنها از و به لحظه خلق شده‌اش میده و میگیره، بلکه تصویری که از کلیدهای پیانوی قاب‌شده با دوربین با هر شکل و شمایل و هر تغییری که دوربین و نرم‌افزار بهش میده رو دستمایه بداهه‌نوازی و بداهه‌اندیشی می‌کنه. مبایل بداهه‌نوازی‌های من برای پیانو در 1389 این‌گونه خلق شده‌اند.»
قطعاتی مانند «بارون بارونه به سبک متهوع»، «این آتش خفته در تن من»، «در انتظار برگر ذغالی - بداهه تا زنگ پیک موتوری»، «عسل گس با اسانس کیوی» و ... از قطعات این آلبوم محسوب می‌شوند.
این دی‌وی‌دی شامل مصاحبه‌ی کاوه کاتب با کیاوش صاحب‌نسق درباره‌ی محتوای این اثر نیز است.
«پیانوی همراه» توسط مرکز موسیقی بتهون به بازار آمده است.
