صراط: نویسنده نیویورک‌تایمز می‌گوید موضوع هسته‌ای ایران اغلب به‌عنوان موضوعی برای انحرافی ساختگی و زیرکانه از موضوع فلسطینیان بدون دولت مورد استفاده رژیم صهیونیستی قرار گرفته است.
راجر کوهن، در یادداشتی در روزنامه نیویورک‌تایمز آمریکا به تشریح منطق اظهارات ضدایرانی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، بالاخص سخنرانی 12 اسفند در کنگره پرداخت. وی می‌نویسد نتانیاهو از یک سو ایران را کشوری می‌داند که "اکنون چهار پایتخت عرب، بغداد، دمشق، بیروت و صنعا" را در اختیار گرفته و از سوی دیگر این کشور را "رژیمی بسیار آسیب‌پذیر" می‌خواند که در آستانه سقوط است.
کوهن می‌نویسد که نتانیاهو توافقی را که هنوز جزئیات آن آشکار نیست توافقی بد می‌خواند و خواهان افزایش فشار است "اما نتانیاهو می‌داند اولین چیزی که در صورت شکست مذاکرات رخ خواهد داد این است که روسیه و چین انسجام تحریم‌های مؤثر علیه ایران را تضعیف خواهند کرد".
در ادامه این یادداشت به گزینه نظامی علیه ایران که به‌صورت ضمنی در سخنرانی نتانیاهو پیشنهاد می‌شود پرداخته می‌شود، اینکه "[این حمله] احتمالاً برنامه هسته‌ای ایران را حداکثر چند سال به عقب خواهد راند، در حالی که تضمین خواهد نمود ایران پس از حمله به‌سمت یک بمب می‌رود".
"جای تعجب نیست که نانسی پلوسی، رهبر دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان، سخنرانی نتانیاهو در کنگره را توهینی به شعور آمریکا می‌داند. الزام عمیق نتانیاهو به صحبت درباره تهدید ایران برای مردم یهود فرصتی برای زبان‌بازی به‌منظور ترس‌افروزی و فرافکنی است".
کوهن با تأکید بر اینکه "اعتبار نتانیاهو پایین است" می‌نویسد: "برای بیش از یک دهه، وی گفته که ایران در آستانه یک بمب هسته‌ای است و تهدید به اقدام نظامی کرده، و امید داشته که گزافه‌گویی‌اش فراموش شود. وی توافق موقت با ایران در سال 2013 را یک اشتباه تاریخی نامید؛ با این حال این توافق دستاوردی تاریخی بود که نیروی محرک هسته‌ای ایران را معکوس کرد".
کوهن می‌گوید نتانیاهو سعی کرده ایران را با گروه تروریستی داعش مقایسه کند اما این حقیقت را نادیده می‌گیرد که "امروز کمک ایران اولویت استراتژی آمریکا برای شکست دادن این سلاخ‌های چاقو به دست را به پیش می‌برد. ... البته نتانیاهو به صدراعظم هامان اشاره می‌کند که برای نابودی یهودیان نقشه ریخته بود، اما اشاره‌ای به کوروش نمی‌کند که به تبعید یهودیان توسط بابل پایان داد. نخست‌وزیر در وسواس برای دیوسیرت نشان دادن ایران از تاریخ استفاده گزینشی می‌کند".
"یک لغت در سخنرانی نتانیاهو ظاهر نشد: فلسطین. فلسطینی‌های بدون دولت یک تهدید بلندمدت واقعی برای اسرائیل به‌عنوان یک دولت یهودی و دموکراتیک است. ایران اغلب برای یک انحراف ساختگی و زیرکانه از این واقعیت مورد استفاده قرار گرفته است".
راجر کوهن، در یادداشتی در روزنامه نیویورک‌تایمز آمریکا به تشریح منطق اظهارات ضدایرانی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، بالاخص سخنرانی 12 اسفند در کنگره پرداخت. وی می‌نویسد نتانیاهو از یک سو ایران را کشوری می‌داند که "اکنون چهار پایتخت عرب، بغداد، دمشق، بیروت و صنعا" را در اختیار گرفته و از سوی دیگر این کشور را "رژیمی بسیار آسیب‌پذیر" می‌خواند که در آستانه سقوط است.
کوهن می‌نویسد که نتانیاهو توافقی را که هنوز جزئیات آن آشکار نیست توافقی بد می‌خواند و خواهان افزایش فشار است "اما نتانیاهو می‌داند اولین چیزی که در صورت شکست مذاکرات رخ خواهد داد این است که روسیه و چین انسجام تحریم‌های مؤثر علیه ایران را تضعیف خواهند کرد".
در ادامه این یادداشت به گزینه نظامی علیه ایران که به‌صورت ضمنی در سخنرانی نتانیاهو پیشنهاد می‌شود پرداخته می‌شود، اینکه "[این حمله] احتمالاً برنامه هسته‌ای ایران را حداکثر چند سال به عقب خواهد راند، در حالی که تضمین خواهد نمود ایران پس از حمله به‌سمت یک بمب می‌رود".
"جای تعجب نیست که نانسی پلوسی، رهبر دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان، سخنرانی نتانیاهو در کنگره را توهینی به شعور آمریکا می‌داند. الزام عمیق نتانیاهو به صحبت درباره تهدید ایران برای مردم یهود فرصتی برای زبان‌بازی به‌منظور ترس‌افروزی و فرافکنی است".
کوهن با تأکید بر اینکه "اعتبار نتانیاهو پایین است" می‌نویسد: "برای بیش از یک دهه، وی گفته که ایران در آستانه یک بمب هسته‌ای است و تهدید به اقدام نظامی کرده، و امید داشته که گزافه‌گویی‌اش فراموش شود. وی توافق موقت با ایران در سال 2013 را یک اشتباه تاریخی نامید؛ با این حال این توافق دستاوردی تاریخی بود که نیروی محرک هسته‌ای ایران را معکوس کرد".
کوهن می‌گوید نتانیاهو سعی کرده ایران را با گروه تروریستی داعش مقایسه کند اما این حقیقت را نادیده می‌گیرد که "امروز کمک ایران اولویت استراتژی آمریکا برای شکست دادن این سلاخ‌های چاقو به دست را به پیش می‌برد. ... البته نتانیاهو به صدراعظم هامان اشاره می‌کند که برای نابودی یهودیان نقشه ریخته بود، اما اشاره‌ای به کوروش نمی‌کند که به تبعید یهودیان توسط بابل پایان داد. نخست‌وزیر در وسواس برای دیوسیرت نشان دادن ایران از تاریخ استفاده گزینشی می‌کند".
"یک لغت در سخنرانی نتانیاهو ظاهر نشد: فلسطین. فلسطینی‌های بدون دولت یک تهدید بلندمدت واقعی برای اسرائیل به‌عنوان یک دولت یهودی و دموکراتیک است. ایران اغلب برای یک انحراف ساختگی و زیرکانه از این واقعیت مورد استفاده قرار گرفته است".
