صراط: روزنامه شرق در یادداشتی به قلم اکبر منتجبی، مدعی شد "در نظر‌سنجی‌هایی که اخیرا انجام شده او نتوانسته است رتبه حایز‌اهمیتی کسب
کند و نتوانسته از رییس‌جمهور فعلی و روسای‌جمهور پیشین، پیشی بگیرد."
به گزارش صراط، در یادداشت مذکور، احتمال شکل گیری اندیشه ریاست مجلس توسط احمدی نژاد نیز مطرح شده است.
در بخشی از این یادداشت آمده است: اگرچه هنوز مشکلات اقتصادی پابرجا است و برطرف نشده اما این باعث نمی‌شود که اکثریت جامعه، حتی تهیدستان، به سمت احمدی‌نژاد گرایش داشته باشند. در نظر‌سنجی‌هایی که اخیرا انجام شده او نتوانسته است رتبه حایز‌اهمیتی کسب کند و نتوانسته از رییس‌جمهور فعلی و روسای‌جمهور پیشین، پیشی بگیرد. در انتخابات مختلف، گزینه‌هایی مانند احمدی‌نژاد هنگامی بالا می‌آیند که ناامیدی در جامعه به صورت گسترده به وجود بیاید. سال ٨٤ سال ناامیدی بود. ناامیدی از اصلاح‌طلبان، شک به هاشمی و ترس از قالیباف. پس در این مثلث ناامیدی و ترس و شک، فقط احمدی‌نژاد، که به قول آقای ناطق‌نوری ایده‌های فضایی داشت، می‌توانست نظرها را جلب کند.
این یادداشت در ادامه پیش بینی خود از برنامه سیاسی احمدی نژاد را اینچنین بازگو کرده است: احمدی‌نژاد به دنبال آن است طیف وسیعی از نمایندگان مجلس را دراختیار خود قرار دهد. بعید نیست حتی خود او در یک شهر کوچک کاندیدا شود. گویی احمدی‌نژاد به ریاست مجلس آینده می‌اندیشد. مجلسی که رییس آن علی لاریجانی و طیف او نباشد. در آن مجلس چه احمدی‌نژاد رییس باشد چه یکی از اعضای جبهه پایداری او به هدفش رسیده است. در آن صورت راه او برای انتخابات ٩٦ هموارتر شده است. با این حال احمدی‌نژاد بیش از آنکه در این مقطع به انتخابات ریاست‌جمهوری ٩٦ فکر کند، به انتخابات مجلس ٩٤ می‌اندیشد. او می‌خواهد مجلس آینده در دستان او باشد تا اعتباری دوباره در ساحت قدرت برای خود دست و پا کند و قدرت چانه زنی‌اش را افزایش دهد. آنگاه او آماده بازی‌های بعدی می‌شود... .ششم: اما جای هیچ‌گونه نگرانی نیست، آن مرد تنها به تاریخ پیوست... .
به گزارش صراط، در یادداشت مذکور، احتمال شکل گیری اندیشه ریاست مجلس توسط احمدی نژاد نیز مطرح شده است.
در بخشی از این یادداشت آمده است: اگرچه هنوز مشکلات اقتصادی پابرجا است و برطرف نشده اما این باعث نمی‌شود که اکثریت جامعه، حتی تهیدستان، به سمت احمدی‌نژاد گرایش داشته باشند. در نظر‌سنجی‌هایی که اخیرا انجام شده او نتوانسته است رتبه حایز‌اهمیتی کسب کند و نتوانسته از رییس‌جمهور فعلی و روسای‌جمهور پیشین، پیشی بگیرد. در انتخابات مختلف، گزینه‌هایی مانند احمدی‌نژاد هنگامی بالا می‌آیند که ناامیدی در جامعه به صورت گسترده به وجود بیاید. سال ٨٤ سال ناامیدی بود. ناامیدی از اصلاح‌طلبان، شک به هاشمی و ترس از قالیباف. پس در این مثلث ناامیدی و ترس و شک، فقط احمدی‌نژاد، که به قول آقای ناطق‌نوری ایده‌های فضایی داشت، می‌توانست نظرها را جلب کند.
این یادداشت در ادامه پیش بینی خود از برنامه سیاسی احمدی نژاد را اینچنین بازگو کرده است: احمدی‌نژاد به دنبال آن است طیف وسیعی از نمایندگان مجلس را دراختیار خود قرار دهد. بعید نیست حتی خود او در یک شهر کوچک کاندیدا شود. گویی احمدی‌نژاد به ریاست مجلس آینده می‌اندیشد. مجلسی که رییس آن علی لاریجانی و طیف او نباشد. در آن مجلس چه احمدی‌نژاد رییس باشد چه یکی از اعضای جبهه پایداری او به هدفش رسیده است. در آن صورت راه او برای انتخابات ٩٦ هموارتر شده است. با این حال احمدی‌نژاد بیش از آنکه در این مقطع به انتخابات ریاست‌جمهوری ٩٦ فکر کند، به انتخابات مجلس ٩٤ می‌اندیشد. او می‌خواهد مجلس آینده در دستان او باشد تا اعتباری دوباره در ساحت قدرت برای خود دست و پا کند و قدرت چانه زنی‌اش را افزایش دهد. آنگاه او آماده بازی‌های بعدی می‌شود... .ششم: اما جای هیچ‌گونه نگرانی نیست، آن مرد تنها به تاریخ پیوست... .
