صراط: یک گروه از محققان، ربات‌ها را به عنوان مربی کودکان کم سن مبتلا به اوتیسم برای شناسایی و مبارزه با این بیماری قرار دادند؛ آزمایش‌ها در مورد این کودکان موفقیت آمیز بود و محققان بر این باورند که ربات می‌تواند کلیدی برای تشخیص و درمان اوتیسم باشد.
«آنتونی ارسری» یک پسر هفت ساله مبتلا به اوتیسم است که مورد آزمایش قرار گرفت؛ در این آزمایش لباس‌های این کودک پوشیده از سنسور بود تا بتواند با رباتی به نام «زنو» ارتباط برقرار کند؛ ربات سوال کرد: «چه غذایی دوست داری؟» آنتونی گفت: «شیرشکلات و چیپس».
ربات بازوهایش را باز کرد، کودک همان کار را کرد؛ در واقع هر حرکتی که ربات انجام می‌داد را آنتونی تقلید می‌کرد و آنتونی ربات را مانند یک دوست می‌دید.
«زنو» نتیجه همکاری بین محققان مراکز تحقیقاتی دکتر «دان پویا» در دانشگاه تگزاس، مرکز درمان هانسون روبوکایند، مرکز درمان اوتیسم در دالاس و مؤسسه درمان در تگزاس است.
تشخیص اوتیسم در کودکان اغلب از طریق صحبت کردن و تمرینات زبان است چون این کودکان نمی‌دانند چگونه باید صحبت کنند اما ربات زنو از طریق حالات چهره، حرکات و ژست‌ها می‌تواند به خوبی با کودک ارتباط برقرار کند و نیازی به زبان نیست.
گاهی کودکان مبتلا به اوتیسم، ارتباط اجتماعی را به عنوان یک تهدید حس می‌کنند حتی با اعضای خانواده نمی‌توانند ارتباط برقرار کنند اما آزمایش‌ها نشان داد این کودکان به آسانی با ربات زنو ارتباط برقرار می‌کنند.
تا به حال آنتونی توسط زنو درمان شده است که پیشرفت در رفتار بوده و آرامش بیشتری داشته است. وظیفه ربات آموزش کودک به روابط اجتماعی است، تمام واکنش‌های کودک را محاسبه می‌کند و زمان واکنش‌ها نسبت به درجه مختلف بیماری، رعایت می‌شود.
این ربات حتی می‌تواند ژست‌ها و حرکات کودک را تقلید کند و از کودک حرکات بیشتری یاد بگیرد در نتیجه ارتباط بهتری با کودک خواهد داشت؛ زنو دارای یک برادر به اسم «میلو» است که در حال حاضر در یک محیط پژوهشی استفاده می‌شود.
به گفته «ریچارد مارگولین» مدیر شرکت مهندسی هانسون روبوکایند، این ربات به طور مستقیم می‌تواند با کودک ارتباط برقرار کند، در صورتی که برخی کودکن مبتلا به اوتیسم هرگز با یک معلم بزرگسال نمی‌توانند سخن بگویند یا ارتباط برقرار کنند.
در طول این ارتباط چشم‌های ربات قادر است واکنش‌های کودک را ثبت کند، تغییرات ضربان قلب و احساسات کودک را اندازه‌گیری کند؛ ربات مانند یک درمانگر عمل می‌کند و قادر است به کودک آموزش دهد و در پیشرفت رفتاری کودک بسیار موثر باشد.
«کاسپر» ربات دیگری است که توسط گروه تحقیقاتی در انگلستان طراحی و ساخته شده است؛ برخلاف دو ربات دیگر به اندازه یک بچه کوچک است و فرقی که با ربات‌های دیگر دارد این است که به کودک اجازه می‌دهد آنطور که مایل است، سخن بگوید؛ این ربات برای کمبود اختلالات رشدی و کمبود توجه یا تریزومی21 توسعه داده شده است.
ربات دیگری در سال 2006 توسط «آلدباران روباتیک» به نام «نائو» برای استفاده در خانه ساخته شد که به عنوان یک ابزار آموزشی در مرکز اوتیسم و آموزش و پرورش بیرمنگام استفاده شد؛ این ربات نیز مانند ربات کاسپر هیچ عکس العملی در چهره ندارد.
به گفته محققان در حال حاضر این ربات‌ها در آموزش و پرورش کودکان مبتلا به اوتیسم نقش موثری داشته‌اند.
«آنتونی ارسری» یک پسر هفت ساله مبتلا به اوتیسم است که مورد آزمایش قرار گرفت؛ در این آزمایش لباس‌های این کودک پوشیده از سنسور بود تا بتواند با رباتی به نام «زنو» ارتباط برقرار کند؛ ربات سوال کرد: «چه غذایی دوست داری؟» آنتونی گفت: «شیرشکلات و چیپس».
ربات بازوهایش را باز کرد، کودک همان کار را کرد؛ در واقع هر حرکتی که ربات انجام می‌داد را آنتونی تقلید می‌کرد و آنتونی ربات را مانند یک دوست می‌دید.
«زنو» نتیجه همکاری بین محققان مراکز تحقیقاتی دکتر «دان پویا» در دانشگاه تگزاس، مرکز درمان هانسون روبوکایند، مرکز درمان اوتیسم در دالاس و مؤسسه درمان در تگزاس است.
تشخیص اوتیسم در کودکان اغلب از طریق صحبت کردن و تمرینات زبان است چون این کودکان نمی‌دانند چگونه باید صحبت کنند اما ربات زنو از طریق حالات چهره، حرکات و ژست‌ها می‌تواند به خوبی با کودک ارتباط برقرار کند و نیازی به زبان نیست.
گاهی کودکان مبتلا به اوتیسم، ارتباط اجتماعی را به عنوان یک تهدید حس می‌کنند حتی با اعضای خانواده نمی‌توانند ارتباط برقرار کنند اما آزمایش‌ها نشان داد این کودکان به آسانی با ربات زنو ارتباط برقرار می‌کنند.
تا به حال آنتونی توسط زنو درمان شده است که پیشرفت در رفتار بوده و آرامش بیشتری داشته است. وظیفه ربات آموزش کودک به روابط اجتماعی است، تمام واکنش‌های کودک را محاسبه می‌کند و زمان واکنش‌ها نسبت به درجه مختلف بیماری، رعایت می‌شود.
این ربات حتی می‌تواند ژست‌ها و حرکات کودک را تقلید کند و از کودک حرکات بیشتری یاد بگیرد در نتیجه ارتباط بهتری با کودک خواهد داشت؛ زنو دارای یک برادر به اسم «میلو» است که در حال حاضر در یک محیط پژوهشی استفاده می‌شود.
به گفته «ریچارد مارگولین» مدیر شرکت مهندسی هانسون روبوکایند، این ربات به طور مستقیم می‌تواند با کودک ارتباط برقرار کند، در صورتی که برخی کودکن مبتلا به اوتیسم هرگز با یک معلم بزرگسال نمی‌توانند سخن بگویند یا ارتباط برقرار کنند.
در طول این ارتباط چشم‌های ربات قادر است واکنش‌های کودک را ثبت کند، تغییرات ضربان قلب و احساسات کودک را اندازه‌گیری کند؛ ربات مانند یک درمانگر عمل می‌کند و قادر است به کودک آموزش دهد و در پیشرفت رفتاری کودک بسیار موثر باشد.
«کاسپر» ربات دیگری است که توسط گروه تحقیقاتی در انگلستان طراحی و ساخته شده است؛ برخلاف دو ربات دیگر به اندازه یک بچه کوچک است و فرقی که با ربات‌های دیگر دارد این است که به کودک اجازه می‌دهد آنطور که مایل است، سخن بگوید؛ این ربات برای کمبود اختلالات رشدی و کمبود توجه یا تریزومی21 توسعه داده شده است.
ربات دیگری در سال 2006 توسط «آلدباران روباتیک» به نام «نائو» برای استفاده در خانه ساخته شد که به عنوان یک ابزار آموزشی در مرکز اوتیسم و آموزش و پرورش بیرمنگام استفاده شد؛ این ربات نیز مانند ربات کاسپر هیچ عکس العملی در چهره ندارد.
به گفته محققان در حال حاضر این ربات‌ها در آموزش و پرورش کودکان مبتلا به اوتیسم نقش موثری داشته‌اند.
