صراط: سایت عصر ایران نوشت: همه ساله در روزهای 12 تا 22 بهمن که «دهه فجر» و با توصیف کامل‌تر «دهه فجر انقلاب اسلامی» نامیده و جشن گرفته می‌شود از روزهای اوج و پیروزی انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران در سال 1357 خورشیدی گفته می‌شود. اما ابداع‌کننده خود این اصطلاح چه کسی است؟
واقعیت این است که اصطلاح دهه فجر برای جشن‌های سالروز پیروزی انقلاب اول بار نه در نخستین سالگرد که سه سال بعد و در سال 1360 به کار رفت و در اولین و دومین سالگرد پیروزی انقلاب این اصطلاح به کار نمی رفت و تنها از تعبیر «هفته جشن‌های سالگرد انقلاب» استفاده می‌شد.
نخستین سالگرد پیروزی انقلاب (بهمن 1358) با جشن‌های آغاز پانزدهمین قرن هجرت مقارن شد و دولت شورای انقلاب تصمیم به تشکیل ستادی با این موضوع گرفت و مسئولیت آن را نیز به هاشم صباغیان سپرد که تازه از وزارت کشور فراغت یافته بود؛ هم او که سال قبل‌تر در کمیته استقبال از امام خمینی فعالیت داشت.
در آغاز نخستین «هفته انقلاب» مراسمی در کنار مزار آیت‌الله سیدمحمود طالقانی برگزار شد که تنها پنج ماه قبل از آن درگذشته بود. پیام امام خمینی را فرزند ایشان - حاج سیداحمد خمینی - قرائت کرد و پس از آن ابوالحسن بنی‌صدر که به تازگی به عنوان اولین رئیس‌جمهور ایران انتخاب شده بود به سخنرانی پرداخت.
سال بعد نیز رئیس‌جمهور وقت در میدان آزادی سخنرانی کرد.در سال 59 نیز اصطلاح «هفته» به کار می‌رفت و یک سال بعد در سال 1360 بود که به پیشنهاد و ابتکار حجت‌الاسلام عبدالمجید معادیخواه وزیر وقت ارشاد اسلامی به شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، آغاز جشن‌های انقلاب از روز 12 بهمن - سالگرد بازگشت امام - قرار داده شد تا 10 روز فاصله تا 22 بهمن با الهام از آیات آغازین سوره مبارکه فجر، دهه فجر خوانده شود.
«والفجر - ولیال عشر»؛ سوگند به سپیده دم و شب‌های ده‌گانه. درباره مصداق شب‌های ده‌گانه البته مفسران اختلاف نظر دارند و کسی نیز مدعی نیست که این روزها در واپسین سال قرن 14 هجری قمری مصداق همان آیات نازل‌شده در آغاز قرن اولند اما برای تاکید بر ماهیت اسلامی انقلاب، این پیشنهاد ارائه شد و تنها تردید در پذیرش آن به این سبب بود که از شروع روز 12 تا فرجام 22 بهمن عملا 11 روز است و به همین خاطر، سپیده دم 22 بهمن به عنوان نخستین فجر انقلاب اسلامی تعیین و آن ابهام هم مرتفع شد.
واقعیت این است که اصطلاح دهه فجر برای جشن‌های سالروز پیروزی انقلاب اول بار نه در نخستین سالگرد که سه سال بعد و در سال 1360 به کار رفت و در اولین و دومین سالگرد پیروزی انقلاب این اصطلاح به کار نمی رفت و تنها از تعبیر «هفته جشن‌های سالگرد انقلاب» استفاده می‌شد.
نخستین سالگرد پیروزی انقلاب (بهمن 1358) با جشن‌های آغاز پانزدهمین قرن هجرت مقارن شد و دولت شورای انقلاب تصمیم به تشکیل ستادی با این موضوع گرفت و مسئولیت آن را نیز به هاشم صباغیان سپرد که تازه از وزارت کشور فراغت یافته بود؛ هم او که سال قبل‌تر در کمیته استقبال از امام خمینی فعالیت داشت.
در آغاز نخستین «هفته انقلاب» مراسمی در کنار مزار آیت‌الله سیدمحمود طالقانی برگزار شد که تنها پنج ماه قبل از آن درگذشته بود. پیام امام خمینی را فرزند ایشان - حاج سیداحمد خمینی - قرائت کرد و پس از آن ابوالحسن بنی‌صدر که به تازگی به عنوان اولین رئیس‌جمهور ایران انتخاب شده بود به سخنرانی پرداخت.
سال بعد نیز رئیس‌جمهور وقت در میدان آزادی سخنرانی کرد.در سال 59 نیز اصطلاح «هفته» به کار می‌رفت و یک سال بعد در سال 1360 بود که به پیشنهاد و ابتکار حجت‌الاسلام عبدالمجید معادیخواه وزیر وقت ارشاد اسلامی به شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، آغاز جشن‌های انقلاب از روز 12 بهمن - سالگرد بازگشت امام - قرار داده شد تا 10 روز فاصله تا 22 بهمن با الهام از آیات آغازین سوره مبارکه فجر، دهه فجر خوانده شود.
حجت‌الاسلام عبدالمجید معادیخواه پس از یک دوره کوتاه کار قضایی (ریاست دادگاه گروه فرقان) و یک دوره کوتاه وزارت در سی و چند سال اخیر به تاریخ‌پژوهی اشتغال داشته است
«والفجر - ولیال عشر»؛ سوگند به سپیده دم و شب‌های ده‌گانه. درباره مصداق شب‌های ده‌گانه البته مفسران اختلاف نظر دارند و کسی نیز مدعی نیست که این روزها در واپسین سال قرن 14 هجری قمری مصداق همان آیات نازل‌شده در آغاز قرن اولند اما برای تاکید بر ماهیت اسلامی انقلاب، این پیشنهاد ارائه شد و تنها تردید در پذیرش آن به این سبب بود که از شروع روز 12 تا فرجام 22 بهمن عملا 11 روز است و به همین خاطر، سپیده دم 22 بهمن به عنوان نخستین فجر انقلاب اسلامی تعیین و آن ابهام هم مرتفع شد.
