صراط: مصطفی کواکبیان، دبیر کل حزب اصلاح طلب مردمسالاری و از نمایندگان سابق مجلس، اخیراً در همایشی در اداره ارشاد شهرستان محمودآباد سخنرانی کرده است.
به گزارش ایرنا، او در بخشی از صحبت هایش گفته است:
«بیکاری، فقر، تورم، تنگدستی، فشار معیشتی بر مردم، افزایش طلاق، کاهش سن اعتیاد، افزایش جرم، خیانت و اختلاس های کلان مالی و اقتصادی نتیجه بی توجهی دولت قبل بود»
*این فعال سیاسی در واقع، 10 تهمت را نثار رئیس دولت های نهم و دهم و شخص محمود احمدینژاد کرده است.
درباره صحبتهای کواکبیان چند نکته محل تأمل است.
یکم: منبع مستند صحبت های کواکبیان مبنی بر افزایش جرم و خیانت و اختلاس و فشار معیشتی بر مردم مشخص نیست.
در واقع به هیچ وجه مشخص نیست چرا چهره های منتسب به یک جریان خاص، در ماه های اخیر تلاش مؤکدی دارند تا با صحبتهای ناصحیح و ناروا؛ ایران اسلامی را بحران زده، آبستن خیزش های اجتماعی و قومیتی، دچار شکست میان حاکمیت و مردم و فاسد جلوه دهند؟!
تحلیل هایی وجود دارد که اثبات می کند این «تلاش مؤکد» در راستای پروژه ناآرام سازی ایران اسلامی است.
در روزهای اخیر، غیر از کواکبیان؛ رضا صالحی امیری و محمدرضا عارف نیز از بحرانی بودن شرایط کشور سخن رانده‌اند.
دوم: اگرچه رئیس جمهور سابق همانند تمام رؤسای جمهور قبلی اشتباهاتی داشت. در مباحث فرهنگی و بویژه مسئله حجاب، دچار نگرش غلط بود، در زوایایی از عملکرد اقتصادی خود گام های غلط برداشت و شاهکارهای دیگری هم داشت اما آیا قبل از او فساد و طلاق و خیانت و اختلاس و بیکاری و تورم وجود نداشته است؟!
صحبتهای کواکبیان به گونه ای است که تصور می شود انگار مردم در دوران دولت اصلاحات خانه و ماشین رایگان هدیه می گرفته‌اند و یا مثلاً انگار در دولت آقای هاشمی و در دولت فعلی هیچ خبری از طلاق و اختلاس و رانت نبوده و نیست!
این در حالی است که اگرچه نسبت دادن ازدیاد یک مفسده خاص به یک دولت می تواند در مواردی صحیح باشد اما بصورت عمومی، حتی جامعه تحت حکومت امیرالمؤمنین نیز به برخی بلیّات و معضلات مبتلا بود و در آن اختلاس هم صورت می‌گرفت!
سوم: چهره های منتسب به جریان سیاسی خاص باید بدانند که معضلات اخلاقی و اختلاس ها نه در دامان اشتباه کنندگان و حتی نه در دامان منحرفین فکری بلکه در دامان کسانی شکل می گیرد که صریحاً از ماهواره دفاع می کنند، مخالف کنترل اینترنت و مدافع آزادی روابط زن و مرد هستند، از هم طیفی های مفسد خود دفاع می کنند، حاضر نیستند از رفقای فتنه‌گر خود برائت بجویند، امر حکومتی نظام ولایی را در هیچ زمینه ای برنمی تابند، برای لباس نپوشیده دوستان خود در دولت کارگزاران و اصلاحات هورا می کشند، نسبت به ولایت فقیه با کنایه «استبداد داخلی»! حرف می زنند و قس علی هذا...
چهارم: صحبت های کواکبیان، یادآور عده ای است که در مخالفت با رئیس جمهور سابق تا آنجا پیش رفتند که حتی وقوع سیل و زلزله را نیز به احمدی نژاد ربط دادند.
مخالفت بخشی از این عده با احمدی نژاد هیچگاه مخالفتی از سر استدلال کارشناسانه و یا از سر دلسوزی برای نظام و انقلاب نبود.
به گزارش ایرنا، او در بخشی از صحبت هایش گفته است:
«بیکاری، فقر، تورم، تنگدستی، فشار معیشتی بر مردم، افزایش طلاق، کاهش سن اعتیاد، افزایش جرم، خیانت و اختلاس های کلان مالی و اقتصادی نتیجه بی توجهی دولت قبل بود»
*این فعال سیاسی در واقع، 10 تهمت را نثار رئیس دولت های نهم و دهم و شخص محمود احمدینژاد کرده است.
درباره صحبتهای کواکبیان چند نکته محل تأمل است.
یکم: منبع مستند صحبت های کواکبیان مبنی بر افزایش جرم و خیانت و اختلاس و فشار معیشتی بر مردم مشخص نیست.
در واقع به هیچ وجه مشخص نیست چرا چهره های منتسب به یک جریان خاص، در ماه های اخیر تلاش مؤکدی دارند تا با صحبتهای ناصحیح و ناروا؛ ایران اسلامی را بحران زده، آبستن خیزش های اجتماعی و قومیتی، دچار شکست میان حاکمیت و مردم و فاسد جلوه دهند؟!
تحلیل هایی وجود دارد که اثبات می کند این «تلاش مؤکد» در راستای پروژه ناآرام سازی ایران اسلامی است.
در روزهای اخیر، غیر از کواکبیان؛ رضا صالحی امیری و محمدرضا عارف نیز از بحرانی بودن شرایط کشور سخن رانده‌اند.
دوم: اگرچه رئیس جمهور سابق همانند تمام رؤسای جمهور قبلی اشتباهاتی داشت. در مباحث فرهنگی و بویژه مسئله حجاب، دچار نگرش غلط بود، در زوایایی از عملکرد اقتصادی خود گام های غلط برداشت و شاهکارهای دیگری هم داشت اما آیا قبل از او فساد و طلاق و خیانت و اختلاس و بیکاری و تورم وجود نداشته است؟!
صحبتهای کواکبیان به گونه ای است که تصور می شود انگار مردم در دوران دولت اصلاحات خانه و ماشین رایگان هدیه می گرفته‌اند و یا مثلاً انگار در دولت آقای هاشمی و در دولت فعلی هیچ خبری از طلاق و اختلاس و رانت نبوده و نیست!
این در حالی است که اگرچه نسبت دادن ازدیاد یک مفسده خاص به یک دولت می تواند در مواردی صحیح باشد اما بصورت عمومی، حتی جامعه تحت حکومت امیرالمؤمنین نیز به برخی بلیّات و معضلات مبتلا بود و در آن اختلاس هم صورت می‌گرفت!
سوم: چهره های منتسب به جریان سیاسی خاص باید بدانند که معضلات اخلاقی و اختلاس ها نه در دامان اشتباه کنندگان و حتی نه در دامان منحرفین فکری بلکه در دامان کسانی شکل می گیرد که صریحاً از ماهواره دفاع می کنند، مخالف کنترل اینترنت و مدافع آزادی روابط زن و مرد هستند، از هم طیفی های مفسد خود دفاع می کنند، حاضر نیستند از رفقای فتنه‌گر خود برائت بجویند، امر حکومتی نظام ولایی را در هیچ زمینه ای برنمی تابند، برای لباس نپوشیده دوستان خود در دولت کارگزاران و اصلاحات هورا می کشند، نسبت به ولایت فقیه با کنایه «استبداد داخلی»! حرف می زنند و قس علی هذا...
چهارم: صحبت های کواکبیان، یادآور عده ای است که در مخالفت با رئیس جمهور سابق تا آنجا پیش رفتند که حتی وقوع سیل و زلزله را نیز به احمدی نژاد ربط دادند.
مخالفت بخشی از این عده با احمدی نژاد هیچگاه مخالفتی از سر استدلال کارشناسانه و یا از سر دلسوزی برای نظام و انقلاب نبود.
