صراط: دانشمندان دستگاهی توسعه داده‌اند که افراد ناشنوا از طریق آن قادر به شنیدن مکالمات و کلمات هستند؛ این سیستم ارتعاشاتی بر روی زبان تولید می‌کند که صداها و کلمات برای کاربر تفسیر و منتقل می‌شوند و فرد ناشنوا قادر به شنیدن آنهاست؛ این راه‌حل بسیار مقرون به صرفه است و می‌تواند مشکل ناشنوایی را برطرف کند.
از زمانی که کاشت حلزون پدید آمد، خدمات بسیاری در سراسر جهان برای افراد ناشنوا ارائه داده است؛ متأسفانه این ابزار همچنان معایبی دارند مانند اینکه نیاز به عمل جراحی دارند و نمی‌توانند مورد استفاده همه ناشنوایان قرار گیرند، ضمن اینکه باعث اختلالات شنوایی می‌شوند و بیش از 75 هزار یورو برای فرد ناشنوا هزینه دارد.
در حال حاضر دانشمندان دانشگاه ایالت کلرادو راه جدیدی پیدا کرده‌اند؛ با ساخت این دستگاه فرد ناشنوا می‌تواند با زبان بشنود و این دستگاه نیازی به عمل جراحی ندارد.
فرد ناشنوا قادر است از طریق این تقویت کننده، صداها را شناسایی کند و ایمپلنت قادر است مناطق آسیب دیده گوش و عصب شنوایی را به طور مستقیم تحریک کند. صداهای اطراف فرد ناشنوا توسط یک میکروفن ضبط می‌شود، توسط یک پردازنده تجزیه می‌شود، به پیام‌های الکتریکی تبدیل می‌شود و به عصب می‌فرستد.
قطعه‌ای در گوش قرار می‌گیرد و سیگنال‌ها به سیستمی که در دهان قرار گرفته شده، فرستاده می‌شود و وقتی فرد ناشنوا دستگاه را روی زبان فشار می‌آورد، الکترودها اعصاب را تحریک می‌کنند؛ پس از مدتی فرد ناشنوا یاد می‌گیرد با زبان و مغز خود گوش کند اما هفته‌ها و ماه‌ها طول می‌کشد تا فرد ناشنوا آموزش ببیند.
«لسلی استون روی» از کالج جان گفت: این دستگاه باید در نقاط بسیار خاص روی زبان قرار گیرد و قرار گرفتن این دستگاه روی زبان شبیه به حساسیت نوک انگشتان است، همانطور که نابینایان از نوک انگشتان خود برای خواندن خط بریل استفاده می‌کنند زبان نیز حساسیت بالایی دارد.
در حال حاضر این دستگاه سنگین و بزرگ است اما محققان در حال ساختن یک دستگاه کوچکتر، نامرئی و همه کاره هستند و آنها فکر می‌کنند این دستگاه حدود 1720 یورو در دسترس ناشنوایان خواهد بود که نسبت به ایمپلنت‌های حلزونی خیلی ارزان‌تر است.
در حال حاضر کارهای زیادتری باید برای ساخت این وسیله انجام گیرد و مکان مناسبی در زبان برای تحریک عصب‌های شنوایی پیدا شود.
از زمانی که کاشت حلزون پدید آمد، خدمات بسیاری در سراسر جهان برای افراد ناشنوا ارائه داده است؛ متأسفانه این ابزار همچنان معایبی دارند مانند اینکه نیاز به عمل جراحی دارند و نمی‌توانند مورد استفاده همه ناشنوایان قرار گیرند، ضمن اینکه باعث اختلالات شنوایی می‌شوند و بیش از 75 هزار یورو برای فرد ناشنوا هزینه دارد.
در حال حاضر دانشمندان دانشگاه ایالت کلرادو راه جدیدی پیدا کرده‌اند؛ با ساخت این دستگاه فرد ناشنوا می‌تواند با زبان بشنود و این دستگاه نیازی به عمل جراحی ندارد.
فرد ناشنوا قادر است از طریق این تقویت کننده، صداها را شناسایی کند و ایمپلنت قادر است مناطق آسیب دیده گوش و عصب شنوایی را به طور مستقیم تحریک کند. صداهای اطراف فرد ناشنوا توسط یک میکروفن ضبط می‌شود، توسط یک پردازنده تجزیه می‌شود، به پیام‌های الکتریکی تبدیل می‌شود و به عصب می‌فرستد.
قطعه‌ای در گوش قرار می‌گیرد و سیگنال‌ها به سیستمی که در دهان قرار گرفته شده، فرستاده می‌شود و وقتی فرد ناشنوا دستگاه را روی زبان فشار می‌آورد، الکترودها اعصاب را تحریک می‌کنند؛ پس از مدتی فرد ناشنوا یاد می‌گیرد با زبان و مغز خود گوش کند اما هفته‌ها و ماه‌ها طول می‌کشد تا فرد ناشنوا آموزش ببیند.
«لسلی استون روی» از کالج جان گفت: این دستگاه باید در نقاط بسیار خاص روی زبان قرار گیرد و قرار گرفتن این دستگاه روی زبان شبیه به حساسیت نوک انگشتان است، همانطور که نابینایان از نوک انگشتان خود برای خواندن خط بریل استفاده می‌کنند زبان نیز حساسیت بالایی دارد.
در حال حاضر این دستگاه سنگین و بزرگ است اما محققان در حال ساختن یک دستگاه کوچکتر، نامرئی و همه کاره هستند و آنها فکر می‌کنند این دستگاه حدود 1720 یورو در دسترس ناشنوایان خواهد بود که نسبت به ایمپلنت‌های حلزونی خیلی ارزان‌تر است.
در حال حاضر کارهای زیادتری باید برای ساخت این وسیله انجام گیرد و مکان مناسبی در زبان برای تحریک عصب‌های شنوایی پیدا شود.
