صراط: مرتضی احمدی که به تازگی از دنیا رفته در یادداشتی بر این کتاب می‌نویسد: «زبان تهرانی زبانی است جذاب و شیرین و همه‌پسند و همه‌گیر که در این شصت هفتاد سال اخیر به همه جا نفوذ کرده و در آینده نیز به نفوذش می‌افزاید و به همه جا سرک می‌کشد.
اگر این حرکت تداوم خود را حفظ کند - که می‌کند - شاید صد الی صد و پنجاه سال دیگر زبان تهران جایگزین سایر لهجه‌ها شود، اما خود بچه‌های تهران آن هنگام دیگر نیستند که برپایی امپراتوری زبانشان را جشن بگیرند.
من برای جمع‌آوری فرهنگ بروبچه‌های تهرون به یاری حافظه‌ام متکی بودم و گپ زدن با بچه محل‌های هم‌سن و سالم و بچه‌های اصیل تهران و یادداشت کردن نکاتی که در گفته‌هایشان می‌یافتم. و امیدوارم که با این کار کمی از دینم را به زادگاهم ادا کرده باشم.»
مرتضی احمدی متولد سال 1303 در جنوب تهران، 30 آذرماه امسال از دنیا رفت. او هنرمند تئاتر، سینما، تلویزیون، دوبله و موسیقی بود که کتاب‌هایی را نیز منتشر کرده است.
اگر این حرکت تداوم خود را حفظ کند - که می‌کند - شاید صد الی صد و پنجاه سال دیگر زبان تهران جایگزین سایر لهجه‌ها شود، اما خود بچه‌های تهران آن هنگام دیگر نیستند که برپایی امپراتوری زبانشان را جشن بگیرند.
من برای جمع‌آوری فرهنگ بروبچه‌های تهرون به یاری حافظه‌ام متکی بودم و گپ زدن با بچه محل‌های هم‌سن و سالم و بچه‌های اصیل تهران و یادداشت کردن نکاتی که در گفته‌هایشان می‌یافتم. و امیدوارم که با این کار کمی از دینم را به زادگاهم ادا کرده باشم.»
مرتضی احمدی متولد سال 1303 در جنوب تهران، 30 آذرماه امسال از دنیا رفت. او هنرمند تئاتر، سینما، تلویزیون، دوبله و موسیقی بود که کتاب‌هایی را نیز منتشر کرده است.
