پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۷ دی ۱۳۹۳ - ۱۶:۰۱
فعالیت آزادانه 950 آموزشگاه غیر مجاز در تهران،

چشم اسفندیار روشن!

با این سرعت پیگیری باید نتیجه گرفت که رسیدگی به امور موسسات آموزشی فاقد مجوز امری است انجام ناپذیر و این خود خانواده ها هستند که باید نگران آموزش فرزندانشان باشند و بجای آموزش و پرورش، بر موسساتی که فرزندشان به آنها مراجعه می کند؛نظارت داشته باشند! که در این صورت نیز فلسفه وجودی برخی سازمانها و مسئولین محترم به شدت زیر سوال می رود.
کد خبر : ۲۱۷۲۰۲

"گروه اجتماعی صراط"- آموزش ابتدایی و متوسطه در همه جای جهان خطیر ترین حوزه آموزشی تلقی می گردد زیرا برخلاف حوزه آموزش عالی که صرفا در بردارنده تخصص یافتن گروهی انسان بالغ است؛ حوزه آموزش ابتدایی و متوسطه در بر دارنده فرایند انتقال آموزشهای اولیه به کودکان و نوجوانانی است که هنوز در مرحله شکل گیری شخصیت قرار دارند و به بلوغ دست نیافته اند.

در چنین شرایطی خواندنی است که بدانیم اسفندیار چهاربند مدیر کل آموزش و پرورش تهران طی اظهاراتی از فعالیت 950 آموزشگاه آزاد غیر مجاز در پایتخت کشور خبر داده است.

وی البته به تلاش آموزش و پرورش برای مبارزه با این پدیده اشاره کرد!

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران با اشاره به اینکه در طول یک سال گذشته در شورای نظارت بر مدارس غیردولتی شهر تهران که مرجع قانونی رسیدگی به وضعیت آموزشگاه‌هاست 80 پرونده را بررسی و به مراجع قضایی ارسال کردیم، گفت: از این تعداد تا به امروز حدود 32 آموزشگاه غیرمجاز پلمپ و حدود 17 مورد تمکین کردند و مراحل آخر اخذ پروانه را می‌گذرانند.

البته باید توجه داشت که جمع 32 و 17می شود 49  و هنوز 31 موسسه از این جمع 80 عددی بلاتکلیفند!

و باز هم این یعنی شورای نظارت بر مدارس غیردولتی شهر تهران در سال با 80 موسسه غیر مجاز برخورد و 32 عدد آن را تعطیل می کند! پس 870 موسسه غیر مجاز دیگر به راحتی در حال کاسبی از نیاز های آموزشی نسل نوجوان کشور هستند و به تبع غیر مجاز بودن خود الزامی نیز به رعایت موازین اخلاقی و ارائه آموزشهای صحیح و استاندارد ندارند، همچنان در آرامش به ادامه فعالیت خود مشغولند.

اکنون با محاسبه سرعت برخورد 80 موسسه در یکسال به این نتیجه می رسیم که رسیدگی به 870 موسسه غیر مجاز دیگر در شورای نظارت بر مدارس غیردولتی شهر تهران حدودا 11 سال زمان می برد که از عمر دولت یازدهم و حتی دوازدهم نیز خواهد گذشت! و به اواخر دوران دولت سیزدهم کشیده خواهد شد. آنهم به شرطی که در تمام این یازده سال افراد دیگری از این فضای باز سو استفاده نکرده و اقدام به راه اندازی موسسات غیر مجاز دیگری ننمایند، که خود امری است محال!

پس به این ترتیب و با این سرعت پیگیری باید نتیجه گرفت که رسیدگی به امور موسسات آموزشی فاقد مجوز امری است انجام ناپذیر و این خود خانواده ها هستند که باید نگران آموزش فرزندانشان باشند و بجای آموزش و پرورش، بر موسساتی که فرزندشان به آنها مراجعه می کند؛نظارت داشته باشند! که در این صورت نیز فلسفه وجودی برخی سازمانها و مسئولین محترم به شدت زیر سوال می رود.

البته صراحت لهجه آقای اسفندیار چهاربند و اعلام رسمی آمار فاجعه بار 950 موسسه غیر مجاز توسط ایشان قابل تقدیر است، اما باید گفت که در هر صورت مرجع رسیدگی به معضل عنوان شده خودتان هستید و در صورت کند بودن روند رسیدگی در شورای نظارت بر مدارس غیردولتی شهر تهران، یا کند بودن روند رسیدگی قضایی، باید چاره مدیریتی خاصی اتخاذ شود؛ تا طی یک طرح ضربتی هرچه سریعتر تلکیف این موسسات بی مجوز روشن گردد.

شایسته نیست در کشوری که تاسیس یک واحد تولیدی یا تجاری بدون مجوز به سرعت با واکنش مراجع ذی ربط مواجه می گردد، مراکز آموزشی آزاد آنهم با حوزه مخاطب نوجوانان به راحتی بدون مجوز و در نتیجه بدون هیچ نظارتی مشغول آموزش دادن به نسل آینده کشور باشند.