صراط: مرز مهران ۲۴ ساعته باز است و
ماموران مرزبانی دو کشور بی‌وقفه در حال کنترل گذرنامه‌ها و ویزاها هستند،
آنهایی که ویزا دارند سریع‌تر مُهر خروج را می‌گیرند و از مرز خارج
می‌شوند.
جمعیت زائران و میزان مراجعه به مرزها آنقدر زیاد است که گاهی ماموران مرزی گذرنامه‌ها را به سرعت کنترل می‌کنند و مُهر خروج و ورود را می‌زنند و شلوغی جمعیت باعث شده مرزبانی عراق از کنترل دقیق گذرنامه‌ها و حتا وسایل همراه زائران صرف نظر کند.
شهر مرزی مهران که هر سال به مناسبت اربعین و به واسطه حضور زیاد زائران در سیستم خدمات‌رسانی گاه با اختلال مواجه می‌شود، این روزها شبیه یک پارکینگ بزرگ از اتومبیل‌های خفته شده که صاحبان آنها پیاده در راه کربلا هستند.
می‌گویند مردم مهران هر سال در خانه‌هایشان را به روی عزاداران حسین باز میُ‌گذارند تا از آنها پذیرایی کنند و یا محل استراحت موقت آنها را تامین کنند.
در میان زائرانی که قصد دارند پیاده تا کربلا بروند، حضور زنان، افراد مُسن و کودکانی که گاه با کالسکه حمل می‌شوند، چشمگیر است.
پیش از چک گذرنامه‌ها در کوریدور مرزی، ایستگاه‌های صلواتی دیده می‌شود که بیشتر توسط هیأت عزاداری به پا شده و از شلغم داغ تا چای در آنها پیدا می‌شود و زائران پیش از رفتن به صف‌های پرفشار کنترل گذرنامه و ویزا، می‌توانند در ایستگاه‌ها توقف کنند، اما زائران اندکی این گزینه را انتخاب می‌کنند و ترجیح می‌دهند زودتر وارد خاک عراق شوند.
در کوریدور مرزی ایران پیام بهداشتی هشداردهنده چندانی دیده نمی‌شود، مخصوصا درباره ویروس ابولا؛ تنها پیام درباره توصیه‌های بهداشتی مقابله با آنفلوانزای A است که آن هم در میان حرکت سریع زائران گم شده. تنها توصیه بهداشتی درباره ویروس ابولا در کوریدور مرزی عراق دیده می‌شود، در واقع اولین پیامی است که وقتی وارد مرز می‌شوید می‌توانید ببینید.
بسیاری از زائران، مخصوصا آنهایی که با کاروان سفر نمی‌کنند، ترجیح می‌دهند شبانه حرکت کنند تا در ترافیک جمعیتی روز گرفتار نشوند. در این بین زائرانی هم دیده می‌شوند که شب را در نقطه صفر مرزی سر می‌کنند و یا در موکب نقطه صفر مرزی عراق خوابیده‌اند و یا شب را روی صندلی‌های نقطه صفر مرزی خاک ایران سر می‌کنند.
مرز مهران
در محوطه‌ای از نقطه صفر مرزی ایران، چادرهای هلال احمر برای استراحت زائران برپا شده است. این موضوع را قبلا روسای سازمان حج و جمعیت هم گفته بودند، اما عجیب آنکه این چادرها در میان حصار هستند و زائرانی که می‌خواهند در آن استراحت کنند، به چادرها راه داده نمی‌شوند. احتمالا قرار است چادرها برای مواقع خیلی خیلی ضروری در نظر گرفته شده است.
شهرداری تهران هم سوله پذیرایی را ایجاد کرده که برای استراحت موقت و پذیرایی از زائران است.
اما در عوض، آن طرف و در خاک عراق هیچ امکاناتی دیده نمی‌شود. فقط خودروهایی وجود دارد که زائران را به مقصدی برساند. خودروهایی که بیشتر به سمت کاظمین می‌روند، مسیری که به مرز مهران نزدیکتر است و به سمت شمال عراق می‌رود، دقیقا محدوده درگیری‌ها و تحرکات داخلی عراق.
بیشتر زائران به محض ورود مشغول چانه‌زنی با راننده‌های عراقی می‌شوند که یا پول کمتری بگیرند یا دست‌کم آنها را به نجف برسانند.
هزینه سفر با ون‌ها و اتوبوس‌ها به کاظمین برای هر نفر ۳۰ هزار تومان و برای نجف هر نفر ۵۰ هزار تومان می‌شود. راننده‌ها این پول‌ها را به واحد پول ایران می‌گیرند.
برخی زائران هم با کامیون خود را تا نیمه‌های راه می‌رسانند و از آنجا پیاده تا نجف راه طی می‌کنند.
جمعیت زائران و میزان مراجعه به مرزها آنقدر زیاد است که گاهی ماموران مرزی گذرنامه‌ها را به سرعت کنترل می‌کنند و مُهر خروج و ورود را می‌زنند و شلوغی جمعیت باعث شده مرزبانی عراق از کنترل دقیق گذرنامه‌ها و حتا وسایل همراه زائران صرف نظر کند.
شهر مرزی مهران که هر سال به مناسبت اربعین و به واسطه حضور زیاد زائران در سیستم خدمات‌رسانی گاه با اختلال مواجه می‌شود، این روزها شبیه یک پارکینگ بزرگ از اتومبیل‌های خفته شده که صاحبان آنها پیاده در راه کربلا هستند.
می‌گویند مردم مهران هر سال در خانه‌هایشان را به روی عزاداران حسین باز میُ‌گذارند تا از آنها پذیرایی کنند و یا محل استراحت موقت آنها را تامین کنند.
در میان زائرانی که قصد دارند پیاده تا کربلا بروند، حضور زنان، افراد مُسن و کودکانی که گاه با کالسکه حمل می‌شوند، چشمگیر است.
پیش از چک گذرنامه‌ها در کوریدور مرزی، ایستگاه‌های صلواتی دیده می‌شود که بیشتر توسط هیأت عزاداری به پا شده و از شلغم داغ تا چای در آنها پیدا می‌شود و زائران پیش از رفتن به صف‌های پرفشار کنترل گذرنامه و ویزا، می‌توانند در ایستگاه‌ها توقف کنند، اما زائران اندکی این گزینه را انتخاب می‌کنند و ترجیح می‌دهند زودتر وارد خاک عراق شوند.
در کوریدور مرزی ایران پیام بهداشتی هشداردهنده چندانی دیده نمی‌شود، مخصوصا درباره ویروس ابولا؛ تنها پیام درباره توصیه‌های بهداشتی مقابله با آنفلوانزای A است که آن هم در میان حرکت سریع زائران گم شده. تنها توصیه بهداشتی درباره ویروس ابولا در کوریدور مرزی عراق دیده می‌شود، در واقع اولین پیامی است که وقتی وارد مرز می‌شوید می‌توانید ببینید.
بسیاری از زائران، مخصوصا آنهایی که با کاروان سفر نمی‌کنند، ترجیح می‌دهند شبانه حرکت کنند تا در ترافیک جمعیتی روز گرفتار نشوند. در این بین زائرانی هم دیده می‌شوند که شب را در نقطه صفر مرزی سر می‌کنند و یا در موکب نقطه صفر مرزی عراق خوابیده‌اند و یا شب را روی صندلی‌های نقطه صفر مرزی خاک ایران سر می‌کنند.
مرز مهران
در محوطه‌ای از نقطه صفر مرزی ایران، چادرهای هلال احمر برای استراحت زائران برپا شده است. این موضوع را قبلا روسای سازمان حج و جمعیت هم گفته بودند، اما عجیب آنکه این چادرها در میان حصار هستند و زائرانی که می‌خواهند در آن استراحت کنند، به چادرها راه داده نمی‌شوند. احتمالا قرار است چادرها برای مواقع خیلی خیلی ضروری در نظر گرفته شده است.
شهرداری تهران هم سوله پذیرایی را ایجاد کرده که برای استراحت موقت و پذیرایی از زائران است.
اما در عوض، آن طرف و در خاک عراق هیچ امکاناتی دیده نمی‌شود. فقط خودروهایی وجود دارد که زائران را به مقصدی برساند. خودروهایی که بیشتر به سمت کاظمین می‌روند، مسیری که به مرز مهران نزدیکتر است و به سمت شمال عراق می‌رود، دقیقا محدوده درگیری‌ها و تحرکات داخلی عراق.
بیشتر زائران به محض ورود مشغول چانه‌زنی با راننده‌های عراقی می‌شوند که یا پول کمتری بگیرند یا دست‌کم آنها را به نجف برسانند.
هزینه سفر با ون‌ها و اتوبوس‌ها به کاظمین برای هر نفر ۳۰ هزار تومان و برای نجف هر نفر ۵۰ هزار تومان می‌شود. راننده‌ها این پول‌ها را به واحد پول ایران می‌گیرند.
برخی زائران هم با کامیون خود را تا نیمه‌های راه می‌رسانند و از آنجا پیاده تا نجف راه طی می‌کنند.
