وی خاطر نشان کرد :از سال 48 و زمانی که من وارد فضای دانشگاه شدم در مراحل مختلف چه دانشجویی، معلمی و چه ریاست در دانشگاه و وزارت در وزارت علوم همواره احساس می کردم که نسبت به مردم مظلوم وبی پناه و جوانان و دانشجویان ما کم لطفی شده است.
این فعال سیاسی با بیان اینکه فراموش کردن گذشته یکی از خطراتی است که همواره ما را تهدید می‌کند، گفت: من در سال 68 پس از اینکه به مسند وزارت علوم نشسته ام، یکی از سریعترین اقداماتی که انجام دادم و در آن زمان به تصویب رسید به رسمیت بخشیدن به روز دانشجو ووارد کردن این روز به تقویم دانشگاهی بود.
معین با تاکید بر لزوم احترام به دانشجویان اظهار کرد: به نظر من ما و مسوولان تا دانشجو را به درستی نفهمیم و حداقل آن‌ها را در یک روز محترم نشماریم و از حقوق آن‌ها دفاع نکنیم قطعا نه دانشگاه ها و نه توسعه دانش را نمی شناسیم.
وی با تاکید بر اینکه گسستگی خطری برزگ برای فرهنگ محسوب می‌شود گفت: نه تنها دانشجو بودن جرم نیست، بلکه یک وظیفه است و کسی که از دانشجو دفاع نمی کند متهم محسوب می‌شود.
وی با اشاره به دوران حضور خود در وزارت علوم اظهار کرد: من در زمان مسوولیت در وزارت علوم دفاع از کیان دانشجویان را جز اولویت خود و وظیفه مهمی برای خود قرار داده ام.
وی در ادامه با بیان اینکه آنچه دیروز ما را به امروز پیوند می‌دهد توجه به اهداف و آرمان های دانشجویان است، آزادی ، نفی زور و سلطه ، مردم سالاری ، دفاع از حقوق شهروندی وحقوق بشر ، دفاع از حقوق مظلومان و تاکید بر کرامت اسلامی آحاد جامعه و استقلال دانشگاه ها را از جمله این اهداف دانست.
وی با تاکید بر لزوم پویایی فضای دانشگاهی کشور خاطرنشان کرد : چنانچه جنبش دانشجویی ما فعال و پویا باشد قطعا فضای جامعه ما نیز از نشاط و پویایی بیشتری برخوردار می‌شود و این موجب به وجود آمدن فضای بهتر در جامعه خواهد شد.
وزیر علوم دوره اصلاحات با بیان اینکه متاسفانه امروز جامعه به شدت آسیب پذیر است به استعفای خود از سمت وزارت در وزارت علوم اشاره کرد و در بیان علل این اقدام ، بی حرمتی به دانشجو و خشونت علیه فضای دانشگاهی ، وجود تداخل جدی میان شورای عالی انقلاب فرهنگی وشخص وزیر علوم و ایجاد مانع به واسطه این تداخل در رشد کشور در جهت قرار گرفتن آموزش عالی در محور توسعه و همچنین ایجاد موانع مختلف در ایجاد تحول در ساختار اداری و اجرایی کشور را از جمله دلایل خود برای استعفا از سمت وزارت دانست.
وی با تاکید بر اینکه یکی از مواضع مهم رئیس جمهور وقت آقای خاتمی ایجاد تحول در ساختار اداری واجرایی کشور بود خاطر نشان کرد : ما در وزارت علوم از ابتدا این تحول را در دستور کار خود قرار دادیم و پس از دو سال که این طرح به نتیجه رسید و از سوی دولت و مجلس نیز تصویب شد، شورای نگهبان با طرح مطالبی علیه این موضوع باعث توقف این طرح و تحول شد و با وجود تمام تلاش ها این طرح به نتیجه نرسید.
معین با تاکید بر اینکه استعفا گناه کبیره نیست، اظهار کرد: متاسفانه در کشور ما و درعرف سیاست و مدیریت و افکار عمومی چنانچه در جهت دفاع از فضای ملی و پاسداری از نظام استعفا دهید یا به دلیل مناسب نبودن فضا استعفا دهید تا فرد بعدی بیاید و در فضای بهتر مسئولیت را برعهده بگیرد، اینگونه بیان می‌شود که استعفا جزو گناهان کبیره است اما شما بدانیدکه استعفا گناه کبیره نیست و عدم استعفا و چسبیدن به میز وصندلی درشرایطی که شما توانایی بر عهده گرفتن مسوولیت را ندارید یک خیانت محسوب می‌شود.
وزیر علوم دولت اصلاحات با تاکید بر اینکه جامعه ما جامعه ای آسیب دیده است، خاطر نشان کرد : تا زمانی که جامعه ما از آگاهی کافی و لازم نسبت به حقوق خود از جمله آموزش و پرورش رایگان ، بهداشت و درمان رایگان، پوشاک ، مسکن ، اجتماعات، آزادی اندیشه، آزادی بیان که همگی از آزادی های فکری محسوب می‌شود، برخوردار نباشند پیشرفتی نخواهند داشت.
وی با اشاره به نقش NGOها و نهادهای مدنی در پیشرفت و توسعه کشور با بیان اینکه نخبگان علمی این کشور باید نسبت به شکل دادن و تاسیس NGOها و نهادهای مدنی توجه و اهتمام بیشتری بورزند گفت: ما متاسفانه در زمینه تاسیس نهادهای مدنی به دو دلیل عقب هستیم و آن دو دلیل عبارتند از اینکه یا ما به این موضوعات توجه نکرده ایم یا اینکه حکومت چنین نهادهایی را بازوهای دشمن می‌داند.
معین با اشاره به فعالیت خود در یکی از نهادهای مدنی فعال در حوزه های آسیب های اجتماعی خاطر نشان کرد: من از سال 82 تا امروز در نهادی که در آن به بررسی آسیب های اجتماعی پرداخته می‌شود وضعیت جامعه را بررسی می کردم . در این نهاد در بررسی شاخص های آسیب پذیری جامعه به موردی از جمله نرخ بالای بیکاری، درصدبالای فقر، خالی شدن روستاها و افزایش حاشیه نشینی شهری، نرخ بالای جرم، جنایت خشونت ، نسبت بالای وابستگی اقتصادی کشور به نفت پس از پنج سال، بالارفتن نرخ بی سوادی و تحصیلی رسیدیم.
وی با اشاره به تحولات صورت گرفته در فضای دانشگاهی کشور خاطر نشان کرد: دانشگاه‌ها در یکی دو دهه اخیر رسالت های بسیاری را داشته است . رسالت آموزشی رسالت کلاسیک ما محسوب می‌شد، اما بعدها مواردی از جمله فرهنگی نیز به رسالت های دانشگاه های ما اضافه شد. بعدها و پس از سال 2000 میلادی نیز رسالت اجتماعی در کنار رسالت‌های دیگر دانشگاه های کشور ما قرار گرفت .
وی با تاکید بر نقش دانشگاه‌ها نسبت به جامعه اظهار کرد: دانشگاهی که با جامعه خود پیوند نداشته باشد و از درد جامعه خود با خبر نباشد دیگر دانشگاه محسوب نمی‌شود دانشگاه ها باید نسبت به جوامع خود احساس مسوولیت بیشتری داشته باشد.
معین با بیان اینکه دانشگاهی می تواند به جامعه خود خدمت کند که خود آسیب دیده نباشد، خاطر نشان کرد: دانشگاه‌های ما تا سال 84 یکی از پاک ترین نهادهای کشور با وجود اتهامات وارده محسوب می شدند، اما پس از این سال دچار آسیب هایی جدی و اساسی بسیاری شد.
وی در بیان آسیب هایی که به گفته او دانشگاه‌های کشور از سال 84 گرفتار آن‌ها بودند، گفت: گسترش بی ضابطه ظرفیت های مراکز واحدهای دانشگاهی ، عدم تناسب میان دانش آموختگان ونیاز نیروی انسانی بازار کار حتک حرمت دانشجویان و استادان ، بی ثباتی مدیریتی در سیستم اموزش عالی، ایجاد دوگانگی در نظام آموزشی با ایجاد معاونت فناوری و همچنین سقوط اخلاق علمی و آکادمیک و نبود حافظه تاریخی در جنبش دانشجویی از جمله دستاوردهای دولت قبل در به وجود آوردن آسیب های جدی در فضای دانشگاهی کشور محسوب می‌شود.
معین با اشاره به راهکار های مقابله با آسیب های فضای دانشگاهی کشور ، احتیاج به ثبات مدیریت دانشگاه‌ها را از جمله اقدامات لازم برای مقابله با آسیب های به وجود آمده دانست و اظهارکرد: بازگرداندن اختیارات قانونی ستادی وزارتین علوم و بهداشت به وزارتخانه ها ، تمرکز زدایی از دانشگاه‌ها ، رفع سیاست زدگی از دانشگاه ها و بازنگری یا تجدید نظر در سیاست و برنامه‌ها و اقداماتی که به صورت غیر قانونی و غیرعلمی انجام شده است از جمله دیگر اقداماتی است که باید در فضای امروز جامعه مورد تاکید و توجه قرار بگیرد.
وی در پایان با بیان اینکه افق آینده جنبش دانشجویی کشوررا روشن و امیدبخش ارزیابی می کنم، اظهار کرد: من افق آینده جنبش دانشجویی کشور را به دلیل وجود نسل جدید و خردمندی و آگاهی این نسل روشن و امیدبخش ارزیابی می کنم و فکر می کنم این نسل بتوانند در آینده کمتر دچار افراط و تفریط شوند.
