صراط: نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران با پتانسیل‌ها و توانمندی‌های فراوان توانسته تقریباً اکثر نقاط مهم کره زمین را بپیماید.
در این بخش به گفتگو با امیردریادار "غلامرضا خادم بیغم" جانشین فرماندهی نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران نشستیم و ایشان در محورهای مختلف به سوالات پاسخ دادند.
در هفته نیروی دریایی و سالروز عملیات مروارید قرار داریم. در این باره کمی توضیح دهید؟
7 آذر روز نیروی دریایی یادآور عملیات بزرگ "مروارید" بوده که در 67 روز اول جنگ رخ داد و نیروی دریایی توانمند ارتش جمهوری اسلامی نقش خود را در این عملیات به خوبی ایفا کرد و این روز به نام روز "نیروی دریایی" نامگذاری شد. این عملیات دستاوردهای زیادی داشت و باعث شد نیروی دریایی ارتش سیادت دریایی را به دست بگیرد و این باعث شد که در سایر عملیات‌ها نیز موفق باشد؛ از جمله عملیات‌های اسکورت کاروان کشتی و کنترل کشتی‌ها در تنگه هرمز و خطوط مواصلاتی خود را باز نگه دارد و بدین وسیله توانستیم در طول دفاع مقدس پشتیبانی خوبی از اقتصاد کشور بوجود آوریم. زیرا نیازمندی‌های جنگ از طریق دریا تامین می‌شد لذا با این عملیات ها توانستیم خطوط مواصلاتی خود را حفظ نماییم.
توانمندی نداجا در رابطه با سیستم‌ها و سلاح‌هایی که استفاده می‌کند، چگونه است؟
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران سیستم‌ها و سلاح‌های مختلفی دارد که متناسب با نیاز در یگان‌های مختلف از آن‌ها استفاده می‌کند. از جمله مهمترین آن‌ها سامانه‌های پرتاب موشکی است که به دو بخش تقسیم می‌شوند و بخش یگان‌های شناور و هم یگان‌های ساحلی رزمی از جمله آن هستند.
در بخش شناورهای رزمی از چندین موشک متفاوت متناسب با ماموریتی که دارند استفاده می‌شود؛ مثل موشک‌های کوتاه‌برد، میانبرد و برد بلند که متناسب با قدرت عملیاتی آن‌ها در یگان‌های مختلف رزمی مثل ناوچه‌های، ناوهای موشک‌انداز از آن استفاده می‌شود.
طبیعتاً یگان‌های کوچک برای برقراری امنیت و دفاع در سواحل تا عمق آب‌های سرزمینی استفاده می‌شدند و از موشک‌هایی کوتاه برد مثل موشک "نصر" که موشک دقیق با قابلیت هدف‌گیری بسیار خوبی دارد و قدرت انفجار پس از برخورد در آن بسیار بالاست و همچنین سیستم‌های ما طوری است که در کمترین زمان و با حداقل اطلاعات قابل استفاده و پرتاب به سمت هدف می‌باشد.
در بحث موشک‌های میانبرد حرکت به چه سمتی است و چه اقداماتی انجام شده است؟
در بحث موشک‌های میانبرد که بیشتر در ناوهای موشک‌انداز ما استفاده می‌شود، طبیعتاً متناسب با ناوها و ناوچه‌های موشک‌انداز مورد استفاده قرار می‌گیرند. این یگان‌ها قادرند در دریاهای آزاد مسافت بیشتری از ساحل دور شوند و در عمق دریا با دشمن احتمالی مبارزه کنند و این به این معنا است که دست عملیاتی بلندتری داریم.
معمولاً در این بخش از موشک‌های میانبرد ساخت داخل که موشک‌های نور بوده استفاده می‌شود. موشک نور قادر بوده هدف را پیدا کند و پس از اینکه اطلاعات اولیه را گرفت، می‌تواند به نحو دقیقی هدف را مورد اصابت قرار دهد. بارها و بارها ما این موشک را آزمایش کردیم و نتایج بسیار رضایت بخشی داشتیم و در هیچ‌کدام از تمریناتمان با موشک نور Miss Fire (یا عدم برخورد موشک به هدف) را نداشتیم و نتایج عملیاتی این موشک عالی بوده است.
موشک‌هایی که در دریا استفاده می‌کنیم موشک‌های دوربرد بوده که از ناوشکن‌ها که مأموریت‌های دور را انجام می‌دهند و آن‌ها همانند ناوها و ناوچه‌های موشک‌انداز به سیستم‌ها و سلاح‌های کاملی مجهزند و قادر به انجام عملیات ضد زیردریایی، هوایی و سطحی می‌باشند.
موشک‌های برد بلند در رزمایش‌های مختلف به کار گرفته شده و نتایج بسیار خوبی از خود نشان داده‌اند. با توجه به پیشرفت‌های موشکی برد بلند، تمام ناوشکن‌های ما به موشک قادر مجهز شده‌اند که توانستند با دقت و قدرت انفجار بسیار بالا اهداف خود را پیدا کنند. موشک قادر موشکی است که از سیستمی برخوردار بوده که پس از شلیک هدف را خود را پیدا کرده و براساس اطلاعات اولیه‌ای که به آن داده می‌شود به آن هدف اصابت می‌کند.
اشاره کردید به این که موشک اطلاعات را دریافت و هدف را مورد اصابت قرار می‌دهد. آیا این سیستم همان Fire and Forget است؟
بله Fire and Forget یعنی شما یک اطلاعات اولیه از هدف، به سیستم و سلاح خود می‌دهید و این باعث می‌شود سلاح به سمت نقطه تقریبی حرکت کند (با توجه به مسافت زیادی که می‌پیماید این سیستم‌ها باید مجهز به سامانه‌هایی باشند که مسیر خود را پیدا کنند). Fire and Forget یعنی پس از شلیک، یگان شلیک کننده دیگر نگران هدف نیست.
در مورد موشک "قادر" چه نکات دیگری نیاز به مطرح کردن است؟
هم دقت و برد و هم قدرت انفجار خوبی دارد و به عنوان یک موشک استراتژیکی در یگان‌های سنگین خودمان آن را مورد بهره‌برداری قرار می‌دهیم. این موشک عمدتاً در یک نقطه شلیک و در یک نقطه اصابت می‌کند و ویژگی‌های ارزشمندی دارد و نتایج آزمایشات آن بسیار رضایت‌بخش بوده است.
صحبت از این است که می‌خواهیم به اقیانوس اطلس سفر کنیم؛ برخی مسئولین آمریکا می گویند که همانطور که ایرانیان در خلیج فارس و دریای عمان ما را اذیت می‌کنند، ما هم آن‌ها را اذیت می‌کنیم؛ دیدگاه شما در این زمینه چیست؟
کنترل در تنگه هرمز وجود دارد، هم توسط جمهوری اسلامی ایران و هم توسط عمان. بنابراین همه شناورهایی که عبور می‌کنند به نحو راداری شناسایی و کنترل می‌شوند و این کاری نیست که نیروی دریایی امروز انجام دهد. نیروی دریایی خیلی جدی به طور مداوم در ۸ سال دفاع مقدس آن را انجام داده و کشتی‌ها شناسایی شده و در صورت مشکوک بودن تفتیش می‌شدند تا حامل کالای جنگی برای رژیم بعث عراق نباشند و این وظیفه‌ایست که سال‌های سال بوده که نیروی دریایی ارتش انجام می‌دهد.
یک محدوده‌ای از تنگه هرمز را ترافیک زون یا منطقه ترافیکی می‌گویند که کشتی‌ها در آن تردد می‌کنند. این منطقه ترافیکی یک فضای بین‌المللی است و هر شناوری بدون دغدغه می‌تواند از آن منطقه عبور کند. بنابراین هیچ کشوری برای شناورها مزاحمت ایجاد نمی‌کند؛ مگر شرایط جنگی ایجاد شود که آن زمان حق تصرف پیدا می‌کنند، اما در زمان صلح این حق برای هیچ کشوری وجود ندارد.
آبراهه تنگه هرمز جزء آبراهه‌های بین‌المللی بوده و هر کشوری بدون هیچ نگرانی می‌تواند از آن عبور کند و اگر یک ناو جنگی بر اساس شکی که به یک کشتی تجاری دارد آن کشتی را بازرسی نماید ولی چیزی پیدا نکند و اگر خسارتی وارد نماید ملزم به پرداخت خسارت خواهد بود.
جمهوری اسلامی متناسب با نیاز خود در آب‌های بین‌المللی حضور می‌یابد و از آنجایی که منافع ما در دنیا گسترده است و کشتیرانی نفتکش و تجاری ایران با خیلی از کشور‌ها مراودات و تردد دارند و نیروی دریایی نیز در آن مناطق حضور خواهد داشت تا امنیت این کشتی‌ها را تأمین کند. مثلاً در آبراه خلیج عدن با وجود اینکه یک آبراه بین‌المللی است، اما دزدان دریایی حضور دارند. ما مناطق پرخطر را می‌یابیم و بیشتر در آن مناطق حضور پیدا می‌کنیم.
این موضوع مطرح است که وقتی آمریکایی‌ها به داخل خلیج فارس می‌آیند، از طریق دهانه جنوبی به مسیر حرکت خود ادامه می‌دهند، دیدگاه شما در این باره چیست؟
این نشان دهنده قدرت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران است و ما آن‌ها را شناسایی و رصد می‌کنیم و آن‌ها را تحت نظر داریم.
با توجه به اینکه نیروی دریایی در وظایف خود عالی عمل کرده و در دیپلماسی دریایی فوق‌العاده بوده، مردم نیروی دریایی کشور خود را دوست دارند، می‌خواهند بدانند که چه زمانی به اقیانوس اطلس سفر می‌کنند و ارزیابی و نظر شما چیست؟
سفرهای دریایی براساس نیاز عملیاتی و راهبردی انتخاب می‌شوند و اهداف آن‌ها بسیار مهم است و برابر تدابیر ستادهای بالا‌تر انجام می‌شود. تدبیر مقام معظم رهبری این بوده که در آب‌های بین المللی حضور داشته باشیم و این نشان از این دارد که این توانایی در نیروی دریایی وجود دارد و البته برای این سفر‌ها باید توان علمی و تجهیزات مناسبی داشته باشیم که بتوانیم از آن استفاده کنیم و متکی به خود باشیم.
بنابراین توانایی یگان شناور و کارکنان باید بسیار بالا باشد تا در شرایط جوی و مواجهه با نیروهای فرامنطقه‌ای عملکرد بالاتری داشته باشند. در نتیجه حضور ما مبتنی بر سیاست‌های کشور است و برنامه ریزی‌ها بر این خصوص و حضور در اقیانوس اطلس همچون آرام می‌باشد ؛ همان‌گونه که حضور در اقیانوس آرام توسط یگان‌ها انجام شد و نتیجه و بازتاب بسیار خوبی داشت و این در دیپلماسی خارجی و کمک به ثبات و امنیت کشور مؤثر خواهد بود؛ توانایی حضور در اقیانوس اطلس هر زمان که نیاز باشد وجود دارد.
اخیراً روسیه با دو فروند ناو "گرادسویاژسک" و "داغستان" در بندر انزلی پهلو گرفت و در گذشته هم نیروی دریایی ایران به بندر آستاراخان سفر کرد. ارزیابی شما از تداوم این سفر‌ها در سال آینده چگونه خواهد بود؟
در راستای تحکیم روابطه دوستانه بین دو کشور جمهوری اسلامی ایران و روسیه، ناوهای جنگی روسیه از کشور مان دیدار داشتند. این ناوگروه با هدف پیام صلح و دوستی صورت گرفته و این امر می‌تواند در توسعه امنیت منطقه خزر تاثیر گذار باشد. برقراری ارتباط دوستانه با کشورمان از مهمترین اهداف سفر ناوگروه روسیه به ایران در دریای خزر است.
ما روابط دوستانه با روسیه داریم و فقط شامل دریای خزر نمی‌شود و در چند مرحله ناوگروه‌های روسی در منطقه یکم نیروی دریایی بندرعباس پهلو گرفته‌اند و در سال گذشته نیز یک ناوگروه از کشورمان از بندر آستاراخان در ساحل دریای خزر بازدید کرده‌اند و به یاری خدا در آینده نیز این دید و بازدید ادامه خواهد یافت.
فکر می‌کنید چه زمانی بتوانیم اولین ناو هواپیما را بر آب بیندازیم؟
چرا فکر می‌کنید که ما نیاز به ناو هواپیمابر داریم و قصد ساخت آن را داریم؟ ما متناسب با سیاست دفاعی کشور گام بر می‌داریم و سیاست دفاعی نیروهای مسلح مبتنی بر بازدارندگی است. یعنی دشمن را طوری جای خود بنشاند که به خود اجازه حمله را ندهد و این سیاست ماست و باید نیروهای مسلح بسیار قوی داشته باشیم تا بتوانیم این دکترین را اجرا نماییم.
نیاز نیست که امکاناتی را درست کنیم که برای مناطق دوردست و در یک حجم وسیع ، برای این کار یک نیروی انسانی گسترده نیاز باشد. همانطور که آمریکایی‌ها از آن استفاده می‌کنند و نتایج فاجعه‌بار آن را می‌بینیم؛ اگر نیروهای فرامنطقه‌ای در منطقه نباشند، امنیت بهتر برقرار می‌شود و امنیت می‌تواند توسط کشورهای منطقه تأمین شود .
جمهوری اسلامی ایران امنیت خود را تأمین کرده و قصد تهاجم ندارد و منافع خود را در آب‌های سرزمینی کشورهای دیگر دنبال نمی‌کند، لذا نیازی به ناو هواپیمابر ندارد و سرمایه‌اش را روی تجهیزاتی می‌گذارد که متناسب با تفکر دفاعی خود و متناسب با بازدارندگی است و ساخت ناو هواپیمابر در دکترین جمهوری اسلامی نقشی ندارد.
پس شما ادعای رسانه‌های خارجی در این‌باره را رد می‌کنید؟
وقتی ناوشکن و کشتی تجاری نفتکش ۳۰۰ متری می‌سازیم، پتانسیل ساخت ناو هواپیمابر نیز وجود دارد، اما در حال حاضر نیازی به ساخت آن نیست، عکس‌های رسانه‌های خارجی در مورد ناو هواپیمابر ایران غلط است و ربطی به ناو هواپیمابر ندارد. ما که مسئول هستیم ندیدیم جایی ناو هواپیمابر بسازند.
در این بخش به گفتگو با امیردریادار "غلامرضا خادم بیغم" جانشین فرماندهی نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران نشستیم و ایشان در محورهای مختلف به سوالات پاسخ دادند.
در هفته نیروی دریایی و سالروز عملیات مروارید قرار داریم. در این باره کمی توضیح دهید؟
7 آذر روز نیروی دریایی یادآور عملیات بزرگ "مروارید" بوده که در 67 روز اول جنگ رخ داد و نیروی دریایی توانمند ارتش جمهوری اسلامی نقش خود را در این عملیات به خوبی ایفا کرد و این روز به نام روز "نیروی دریایی" نامگذاری شد. این عملیات دستاوردهای زیادی داشت و باعث شد نیروی دریایی ارتش سیادت دریایی را به دست بگیرد و این باعث شد که در سایر عملیات‌ها نیز موفق باشد؛ از جمله عملیات‌های اسکورت کاروان کشتی و کنترل کشتی‌ها در تنگه هرمز و خطوط مواصلاتی خود را باز نگه دارد و بدین وسیله توانستیم در طول دفاع مقدس پشتیبانی خوبی از اقتصاد کشور بوجود آوریم. زیرا نیازمندی‌های جنگ از طریق دریا تامین می‌شد لذا با این عملیات ها توانستیم خطوط مواصلاتی خود را حفظ نماییم.
توانمندی نداجا در رابطه با سیستم‌ها و سلاح‌هایی که استفاده می‌کند، چگونه است؟
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران سیستم‌ها و سلاح‌های مختلفی دارد که متناسب با نیاز در یگان‌های مختلف از آن‌ها استفاده می‌کند. از جمله مهمترین آن‌ها سامانه‌های پرتاب موشکی است که به دو بخش تقسیم می‌شوند و بخش یگان‌های شناور و هم یگان‌های ساحلی رزمی از جمله آن هستند.
در بخش شناورهای رزمی از چندین موشک متفاوت متناسب با ماموریتی که دارند استفاده می‌شود؛ مثل موشک‌های کوتاه‌برد، میانبرد و برد بلند که متناسب با قدرت عملیاتی آن‌ها در یگان‌های مختلف رزمی مثل ناوچه‌های، ناوهای موشک‌انداز از آن استفاده می‌شود.
طبیعتاً یگان‌های کوچک برای برقراری امنیت و دفاع در سواحل تا عمق آب‌های سرزمینی استفاده می‌شدند و از موشک‌هایی کوتاه برد مثل موشک "نصر" که موشک دقیق با قابلیت هدف‌گیری بسیار خوبی دارد و قدرت انفجار پس از برخورد در آن بسیار بالاست و همچنین سیستم‌های ما طوری است که در کمترین زمان و با حداقل اطلاعات قابل استفاده و پرتاب به سمت هدف می‌باشد.
در بحث موشک‌های میانبرد حرکت به چه سمتی است و چه اقداماتی انجام شده است؟
در بحث موشک‌های میانبرد که بیشتر در ناوهای موشک‌انداز ما استفاده می‌شود، طبیعتاً متناسب با ناوها و ناوچه‌های موشک‌انداز مورد استفاده قرار می‌گیرند. این یگان‌ها قادرند در دریاهای آزاد مسافت بیشتری از ساحل دور شوند و در عمق دریا با دشمن احتمالی مبارزه کنند و این به این معنا است که دست عملیاتی بلندتری داریم.
معمولاً در این بخش از موشک‌های میانبرد ساخت داخل که موشک‌های نور بوده استفاده می‌شود. موشک نور قادر بوده هدف را پیدا کند و پس از اینکه اطلاعات اولیه را گرفت، می‌تواند به نحو دقیقی هدف را مورد اصابت قرار دهد. بارها و بارها ما این موشک را آزمایش کردیم و نتایج بسیار رضایت بخشی داشتیم و در هیچ‌کدام از تمریناتمان با موشک نور Miss Fire (یا عدم برخورد موشک به هدف) را نداشتیم و نتایج عملیاتی این موشک عالی بوده است.
موشک‌هایی که در دریا استفاده می‌کنیم موشک‌های دوربرد بوده که از ناوشکن‌ها که مأموریت‌های دور را انجام می‌دهند و آن‌ها همانند ناوها و ناوچه‌های موشک‌انداز به سیستم‌ها و سلاح‌های کاملی مجهزند و قادر به انجام عملیات ضد زیردریایی، هوایی و سطحی می‌باشند.
موشک‌های برد بلند در رزمایش‌های مختلف به کار گرفته شده و نتایج بسیار خوبی از خود نشان داده‌اند. با توجه به پیشرفت‌های موشکی برد بلند، تمام ناوشکن‌های ما به موشک قادر مجهز شده‌اند که توانستند با دقت و قدرت انفجار بسیار بالا اهداف خود را پیدا کنند. موشک قادر موشکی است که از سیستمی برخوردار بوده که پس از شلیک هدف را خود را پیدا کرده و براساس اطلاعات اولیه‌ای که به آن داده می‌شود به آن هدف اصابت می‌کند.
اشاره کردید به این که موشک اطلاعات را دریافت و هدف را مورد اصابت قرار می‌دهد. آیا این سیستم همان Fire and Forget است؟
بله Fire and Forget یعنی شما یک اطلاعات اولیه از هدف، به سیستم و سلاح خود می‌دهید و این باعث می‌شود سلاح به سمت نقطه تقریبی حرکت کند (با توجه به مسافت زیادی که می‌پیماید این سیستم‌ها باید مجهز به سامانه‌هایی باشند که مسیر خود را پیدا کنند). Fire and Forget یعنی پس از شلیک، یگان شلیک کننده دیگر نگران هدف نیست.
در مورد موشک "قادر" چه نکات دیگری نیاز به مطرح کردن است؟
هم دقت و برد و هم قدرت انفجار خوبی دارد و به عنوان یک موشک استراتژیکی در یگان‌های سنگین خودمان آن را مورد بهره‌برداری قرار می‌دهیم. این موشک عمدتاً در یک نقطه شلیک و در یک نقطه اصابت می‌کند و ویژگی‌های ارزشمندی دارد و نتایج آزمایشات آن بسیار رضایت‌بخش بوده است.
صحبت از این است که می‌خواهیم به اقیانوس اطلس سفر کنیم؛ برخی مسئولین آمریکا می گویند که همانطور که ایرانیان در خلیج فارس و دریای عمان ما را اذیت می‌کنند، ما هم آن‌ها را اذیت می‌کنیم؛ دیدگاه شما در این زمینه چیست؟
کنترل در تنگه هرمز وجود دارد، هم توسط جمهوری اسلامی ایران و هم توسط عمان. بنابراین همه شناورهایی که عبور می‌کنند به نحو راداری شناسایی و کنترل می‌شوند و این کاری نیست که نیروی دریایی امروز انجام دهد. نیروی دریایی خیلی جدی به طور مداوم در ۸ سال دفاع مقدس آن را انجام داده و کشتی‌ها شناسایی شده و در صورت مشکوک بودن تفتیش می‌شدند تا حامل کالای جنگی برای رژیم بعث عراق نباشند و این وظیفه‌ایست که سال‌های سال بوده که نیروی دریایی ارتش انجام می‌دهد.
یک محدوده‌ای از تنگه هرمز را ترافیک زون یا منطقه ترافیکی می‌گویند که کشتی‌ها در آن تردد می‌کنند. این منطقه ترافیکی یک فضای بین‌المللی است و هر شناوری بدون دغدغه می‌تواند از آن منطقه عبور کند. بنابراین هیچ کشوری برای شناورها مزاحمت ایجاد نمی‌کند؛ مگر شرایط جنگی ایجاد شود که آن زمان حق تصرف پیدا می‌کنند، اما در زمان صلح این حق برای هیچ کشوری وجود ندارد.
آبراهه تنگه هرمز جزء آبراهه‌های بین‌المللی بوده و هر کشوری بدون هیچ نگرانی می‌تواند از آن عبور کند و اگر یک ناو جنگی بر اساس شکی که به یک کشتی تجاری دارد آن کشتی را بازرسی نماید ولی چیزی پیدا نکند و اگر خسارتی وارد نماید ملزم به پرداخت خسارت خواهد بود.
جمهوری اسلامی متناسب با نیاز خود در آب‌های بین‌المللی حضور می‌یابد و از آنجایی که منافع ما در دنیا گسترده است و کشتیرانی نفتکش و تجاری ایران با خیلی از کشور‌ها مراودات و تردد دارند و نیروی دریایی نیز در آن مناطق حضور خواهد داشت تا امنیت این کشتی‌ها را تأمین کند. مثلاً در آبراه خلیج عدن با وجود اینکه یک آبراه بین‌المللی است، اما دزدان دریایی حضور دارند. ما مناطق پرخطر را می‌یابیم و بیشتر در آن مناطق حضور پیدا می‌کنیم.
این موضوع مطرح است که وقتی آمریکایی‌ها به داخل خلیج فارس می‌آیند، از طریق دهانه جنوبی به مسیر حرکت خود ادامه می‌دهند، دیدگاه شما در این باره چیست؟
این نشان دهنده قدرت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران است و ما آن‌ها را شناسایی و رصد می‌کنیم و آن‌ها را تحت نظر داریم.
با توجه به اینکه نیروی دریایی در وظایف خود عالی عمل کرده و در دیپلماسی دریایی فوق‌العاده بوده، مردم نیروی دریایی کشور خود را دوست دارند، می‌خواهند بدانند که چه زمانی به اقیانوس اطلس سفر می‌کنند و ارزیابی و نظر شما چیست؟
سفرهای دریایی براساس نیاز عملیاتی و راهبردی انتخاب می‌شوند و اهداف آن‌ها بسیار مهم است و برابر تدابیر ستادهای بالا‌تر انجام می‌شود. تدبیر مقام معظم رهبری این بوده که در آب‌های بین المللی حضور داشته باشیم و این نشان از این دارد که این توانایی در نیروی دریایی وجود دارد و البته برای این سفر‌ها باید توان علمی و تجهیزات مناسبی داشته باشیم که بتوانیم از آن استفاده کنیم و متکی به خود باشیم.
بنابراین توانایی یگان شناور و کارکنان باید بسیار بالا باشد تا در شرایط جوی و مواجهه با نیروهای فرامنطقه‌ای عملکرد بالاتری داشته باشند. در نتیجه حضور ما مبتنی بر سیاست‌های کشور است و برنامه ریزی‌ها بر این خصوص و حضور در اقیانوس اطلس همچون آرام می‌باشد ؛ همان‌گونه که حضور در اقیانوس آرام توسط یگان‌ها انجام شد و نتیجه و بازتاب بسیار خوبی داشت و این در دیپلماسی خارجی و کمک به ثبات و امنیت کشور مؤثر خواهد بود؛ توانایی حضور در اقیانوس اطلس هر زمان که نیاز باشد وجود دارد.
اخیراً روسیه با دو فروند ناو "گرادسویاژسک" و "داغستان" در بندر انزلی پهلو گرفت و در گذشته هم نیروی دریایی ایران به بندر آستاراخان سفر کرد. ارزیابی شما از تداوم این سفر‌ها در سال آینده چگونه خواهد بود؟
در راستای تحکیم روابطه دوستانه بین دو کشور جمهوری اسلامی ایران و روسیه، ناوهای جنگی روسیه از کشور مان دیدار داشتند. این ناوگروه با هدف پیام صلح و دوستی صورت گرفته و این امر می‌تواند در توسعه امنیت منطقه خزر تاثیر گذار باشد. برقراری ارتباط دوستانه با کشورمان از مهمترین اهداف سفر ناوگروه روسیه به ایران در دریای خزر است.
ما روابط دوستانه با روسیه داریم و فقط شامل دریای خزر نمی‌شود و در چند مرحله ناوگروه‌های روسی در منطقه یکم نیروی دریایی بندرعباس پهلو گرفته‌اند و در سال گذشته نیز یک ناوگروه از کشورمان از بندر آستاراخان در ساحل دریای خزر بازدید کرده‌اند و به یاری خدا در آینده نیز این دید و بازدید ادامه خواهد یافت.
فکر می‌کنید چه زمانی بتوانیم اولین ناو هواپیما را بر آب بیندازیم؟
چرا فکر می‌کنید که ما نیاز به ناو هواپیمابر داریم و قصد ساخت آن را داریم؟ ما متناسب با سیاست دفاعی کشور گام بر می‌داریم و سیاست دفاعی نیروهای مسلح مبتنی بر بازدارندگی است. یعنی دشمن را طوری جای خود بنشاند که به خود اجازه حمله را ندهد و این سیاست ماست و باید نیروهای مسلح بسیار قوی داشته باشیم تا بتوانیم این دکترین را اجرا نماییم.
نیاز نیست که امکاناتی را درست کنیم که برای مناطق دوردست و در یک حجم وسیع ، برای این کار یک نیروی انسانی گسترده نیاز باشد. همانطور که آمریکایی‌ها از آن استفاده می‌کنند و نتایج فاجعه‌بار آن را می‌بینیم؛ اگر نیروهای فرامنطقه‌ای در منطقه نباشند، امنیت بهتر برقرار می‌شود و امنیت می‌تواند توسط کشورهای منطقه تأمین شود .
جمهوری اسلامی ایران امنیت خود را تأمین کرده و قصد تهاجم ندارد و منافع خود را در آب‌های سرزمینی کشورهای دیگر دنبال نمی‌کند، لذا نیازی به ناو هواپیمابر ندارد و سرمایه‌اش را روی تجهیزاتی می‌گذارد که متناسب با تفکر دفاعی خود و متناسب با بازدارندگی است و ساخت ناو هواپیمابر در دکترین جمهوری اسلامی نقشی ندارد.
پس شما ادعای رسانه‌های خارجی در این‌باره را رد می‌کنید؟
وقتی ناوشکن و کشتی تجاری نفتکش ۳۰۰ متری می‌سازیم، پتانسیل ساخت ناو هواپیمابر نیز وجود دارد، اما در حال حاضر نیازی به ساخت آن نیست، عکس‌های رسانه‌های خارجی در مورد ناو هواپیمابر ایران غلط است و ربطی به ناو هواپیمابر ندارد. ما که مسئول هستیم ندیدیم جایی ناو هواپیمابر بسازند.
