صراط: اماراتی‌ها در سه جشنواره در طول سال تلاش می‌کنند فیلم‌های جنجالی از سراسر دنیا را جذب کنند تا شاید توریستی بیشتر در این کشور داشته باشند.
البته این تنها هدف آنها از برگزاری جشنواره‌های فیلم «خلیج»، «ابوظبی» و «دبی» نیست و توجه دادن افکار عمومی کشور خود و کشورهای منطقه از جمله اهداف دیگری است که این جشنواره‌ها دنبال می‌کنند.
یکی از این هدف‌ها در این جشنواره‌ها ارائه چهره‌ای دگرگون از ایران به بسیاری از کسانی است که ایران را در جریان انقلاب‌های عربی و بیداری اسلامی الگو قرار دادند چه اینکه در سال‌های گذشته مستندی از انقلاب ایران با عنوان «انقلاب دزدیده شده من» در ابوظبی پخش شد.
بنابر این گزارش، در سال جاری پس از آنکه فیلم «قصه‌ها» در جشنواره ابوظبی حاضر شد و رسانه‌های عربی از آن به عنوان « برملاکننده زشتی‌های جامعه ایرانی» یاد کردند اینک در جشنواره بین‌المللی فیلم دبی دو فیلم ایرانی حاضر می‌شوند.
نخستین فیلم، «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشیان است که داستانی از حواشی فتنه 88 را به تصویر کشیده است و تا چندی پیش اکران آن در ایران مورد بحث جدی بود.
جالب اینکه جشنواره بین‌المللی دبی در کارت معرفی این فیلم برای آن رده‌بندی سنی 12+ را اعلام کرده و نوشته است: فیلم دارای خشونت است.
بر این اساس به نظر می‌رسد فیلم با نسخه اصلی که حاوی صحنه‌های اعدام بوده و در جشنواره برلین سال گذشته نیز اکران شد به دبی می‌رود و در یکی از روزهای برگزاری این جشنواره بین 10 تا 17 دسامبر(19 تا 26 آذر) در این شهر به نمایش درمی‌آید.
همچنین در کنار فیلم «عصبانی نیستم»، فیلم «برف» ساخته «مهدی رحمانی» قرار دارد که ماجرای یک روز از زندگی یک خانواده را روایت می‌کند که علیرغم مشکلات مالی درگیر برگزاری مراسم آبرومند خواستگاری دخترشان هستند؛ خانه ویلایی آنها در گروی بانک است و پدر برای رفع مسائل مالی پسر بزرگش تلاش می‌کند.
این فیلم نیز در کارت جشنواره فیلم دبی رده‌بندی سنی 12+ دارد و در آن آمده است: فیلم اشاراتی مخصوص بزرگسالان دارد و موضوع آن مربوط به بزرگسالان است.
همانگونه که بارها تاکید شده است مجوز خروج یک فیلم به خارج از کشور از شرایط خاصی برخوردار نیست و مجوز حضور خارجی فیلم‌های ساخت داخل راحت‌تر از پروانه نمایش داخلی صادر می‌شود و به نظر می‌رسد همچنان مدیریت حضور خارجی سینمای ایران در دستان گردانندگان جشنواره‌های بین‌المللی است و باید در این زمینه کارهای جدی صورت پذیرد که می‌توان یکی از این اقدامات را بازبینی جدی در مجوز خروج یک فیلم به خارج از کشور و اکران در کشورهای دیگر دانست.
البته این تنها هدف آنها از برگزاری جشنواره‌های فیلم «خلیج»، «ابوظبی» و «دبی» نیست و توجه دادن افکار عمومی کشور خود و کشورهای منطقه از جمله اهداف دیگری است که این جشنواره‌ها دنبال می‌کنند.
یکی از این هدف‌ها در این جشنواره‌ها ارائه چهره‌ای دگرگون از ایران به بسیاری از کسانی است که ایران را در جریان انقلاب‌های عربی و بیداری اسلامی الگو قرار دادند چه اینکه در سال‌های گذشته مستندی از انقلاب ایران با عنوان «انقلاب دزدیده شده من» در ابوظبی پخش شد.
بنابر این گزارش، در سال جاری پس از آنکه فیلم «قصه‌ها» در جشنواره ابوظبی حاضر شد و رسانه‌های عربی از آن به عنوان « برملاکننده زشتی‌های جامعه ایرانی» یاد کردند اینک در جشنواره بین‌المللی فیلم دبی دو فیلم ایرانی حاضر می‌شوند.
نخستین فیلم، «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشیان است که داستانی از حواشی فتنه 88 را به تصویر کشیده است و تا چندی پیش اکران آن در ایران مورد بحث جدی بود.
جالب اینکه جشنواره بین‌المللی دبی در کارت معرفی این فیلم برای آن رده‌بندی سنی 12+ را اعلام کرده و نوشته است: فیلم دارای خشونت است.
بر این اساس به نظر می‌رسد فیلم با نسخه اصلی که حاوی صحنه‌های اعدام بوده و در جشنواره برلین سال گذشته نیز اکران شد به دبی می‌رود و در یکی از روزهای برگزاری این جشنواره بین 10 تا 17 دسامبر(19 تا 26 آذر) در این شهر به نمایش درمی‌آید.
همچنین در کنار فیلم «عصبانی نیستم»، فیلم «برف» ساخته «مهدی رحمانی» قرار دارد که ماجرای یک روز از زندگی یک خانواده را روایت می‌کند که علیرغم مشکلات مالی درگیر برگزاری مراسم آبرومند خواستگاری دخترشان هستند؛ خانه ویلایی آنها در گروی بانک است و پدر برای رفع مسائل مالی پسر بزرگش تلاش می‌کند.
این فیلم نیز در کارت جشنواره فیلم دبی رده‌بندی سنی 12+ دارد و در آن آمده است: فیلم اشاراتی مخصوص بزرگسالان دارد و موضوع آن مربوط به بزرگسالان است.
همانگونه که بارها تاکید شده است مجوز خروج یک فیلم به خارج از کشور از شرایط خاصی برخوردار نیست و مجوز حضور خارجی فیلم‌های ساخت داخل راحت‌تر از پروانه نمایش داخلی صادر می‌شود و به نظر می‌رسد همچنان مدیریت حضور خارجی سینمای ایران در دستان گردانندگان جشنواره‌های بین‌المللی است و باید در این زمینه کارهای جدی صورت پذیرد که می‌توان یکی از این اقدامات را بازبینی جدی در مجوز خروج یک فیلم به خارج از کشور و اکران در کشورهای دیگر دانست.
