گروه سیاسی صراط - بحث و تحلیل درباره ماهیت توافق ژنو و پس از ان هم تمدید این توافق، هم چنان ادامه دارد. اما نکته جالب در این میان آن است که حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی حسن روحانی، در مطلبی با عنوان «تفسير و شأن نزول دو آيه اوّل سوره فتح چيست؟» که در گوگل پلاس خود نوشته، کوشیده است با گره زدن این ماجرا با صلح حدیبیه به طور غیرمستقیم، آن را تئوریزه کند!
آشنا که تحصیلات حوزوی دارد و سال ها قبل، لباس روحانیت را از تن به در آورده، پس از طرح سؤال خود می نویسد:
«در شأن نزول اين سوره و دو آيه اوّل آن، روايات متعدّدى وارد شده كه «صلح حديبيه» در اين سوره شريفه، به عنوان «فتح مبين» معرفى شده است. هنگامى كه پيامبر(ص) از حديبيه باز مى گشت (و سوره فتح نازل شد)، يكى از اصحاب عرض كرد: اين چه فتحى است كه ما را از زيارت خانه خدا باز داشتند و جلوى قربانى ما را گرفتند؟! (چرا كه پيامبر(ص) در سال ششم هجرت ماه ذى القعده به قصد عُمره به سوى مكه حركت كرد، ولى در نزديكى مكه با خبر شد قريش تصميم گرفتن از ورود او جلوگيرى نمايند تا اين كه پيامبر(ص)به حديبيه (روستائى در بيست كيلومترى مكه) رسيد و صلح رقم خورد).
پيامبر (ص) فرمود: «بد سخنى گفتي، بلكه اين بزرگترين پيروزى ما بود كه مشركان راضى شدند بدون برخورد خشونت آميز شما را از سرزمين خود دور كنند و به شما پيشنهاد صلح دهند، و با آن همه ناراحتى كه قبلاً ديده اند، تمايل به ترك تعرّض نشان دادند». سپس پيامبر(ص) ناراحتى هايى را كه در بدر و احزاب تحمل كردند به آن ها ياد آور شد. مسلمانان تصديق كردند كه اين اعظم فتوح بوده است و آن ها از روى ناآگاهى قضاوت كردند».
آشنا با ذکر فراز فوق، تفسیر خود را این چنین ادامه می دهد که «تفسير آيات اول و دوم اين سوره: در اين دو آيه قسمتى از نتایج پر بركت «فتح مبين» (صلح حديبيه) تشریح شده است. خداوند چهار موهبت عظيم را در سايه اين فتح نصيب پيامبرش(ص) كرد: مغفرت، تكميل نعمت، هدايت و نصرت. در مورد پيامبر اسلام(ص) نسبت هاى ناروا و گناهان پندارى فراوانى وجود داشت. او را جنگ طلب،آتش افروز، بى اعتنا به سنّت هاى راستين ، غير قابل تفاهم و مانند آن مى شمردند. صلح حديبيه نشان داد آيين او بر خلاف آنچه دشمنان مى پنداشتند، يك آيين جامع و الهى است و آيات قرآنش ضامن تربيت نفوس انسان ها و پايانگر ظلم و ستم و جنگ و خونريزى است. او به خانه‌خدا احترام مى گذارد؛ هرگز بى دليل به قوم و جمعيتى حمله نمى كند؛ او اهل منطق و حساب است؛ پيروانش به او عشق مى ورزند؛ او به راستى همه‌انسان ها را به سوى محبوبشان الله دعوت مى كند، و اگر دشمنانش جنگ را بر او تحميل نكنند، طالب صلح و آرامش است».
به طور دقیق آشکار نیست منظور و مراد آشنا از چنین تفسیر و برداشت عجیبی چیست و آیا آشنا به پیامدهای چنین برداشت های تئوری‌زده ای از این مسائل واقف است یا نه، اما لازم است این تذکر داده شود که نیازی نیست برای تشریح و تفسیر هر ماجرا و واقعه ای، به هر دستاویزی- به خصوص مسائل اعتقادی و دینی- دست یازید.
دقت در برخی کامنت های مخاطبان در ذیل مطلب آشنا، بعضی از آفات و آثار زیانبار این نوع نگاه های تئوری زده و این قسم تفسیر به رأی های جهت دار را آشکار می‌کند:
الان خدای ناکرده نمی خواید ربطش بدین به مذاکرات چون پیامبر بعد از اولین اقدام خلاف صلح ,مکه رو فتح کردن نفرمودن عینکتون رو عوض کنید..
تفسير و شأن نزول سه آيه آخر سوره يوسف رو هم بخونين بد نيست...
خدا لعنت کند خورندگان جام زهر را به امام خمینی که حالا دنبال زمینه سازی خوراندن جام زهر به رهبری هستند...
یک سال بعد از صلح حدیبیه مکه فتح شد
آنگونه که شما و دوستانتان فرمودید که توافق ژنو صلح حدیبیه بود الان باید.....
نتایج صلح چه وقتی بروز می یابد...
همين كه آقاي آشنا داره از صلح حديبيه حرف ميزنه يعني يه خبرايي داره ميشه...
واقعا بعضیا هنوزم تو دوران منبرهای یکطرفه موندن فقط حرف میزنن و دیگه جواب نمیدن
این دوران دیگه گذشته ...
نکته قابل تامل اینه که در حدیبیه و ماجرای صلح امام مجتبی علیه السلام و در مقابل این دو استراتژی جنگ صفین یا فتح مکه و یا حوادث دیگه نکته ای نهفته و اونم تبعیت از ولی زمان هست یعنی وقتی صلح حدییه اتفاق افتاد عده ای مثل خلیفه دوم پیامبر رو به ذلیل کردن مسلمین متهم کردند و در زمان امام مجتبی هم همین اتفاق تکرار شد و از طرف دیگه بهانه گیری ها و مانع تراشی های عده ای در مقابل امیرالمومنین علیه السلام و فرار از جهاد از این طرف هم شاخص شده لذا در سیره و استراتژی ائمه ما هم صلح و نرمش قهرمانانه بوده و هم جنگ و جهاد و ایستادگی اما اینکه در زمان ما جهاد و ایستادگی یا نرمش قهرمانانه باید سرلوحه قرار بگیره این بسته به نظر ولی زمان هست این جا جاییه که ولایت مداری انسان ها نمایش داده میشه ... این تذکر هم به دوستان موافق با مذاکراته هم دوستان مخالف مواظب باشیم نه جلو تر و نه عثب تر از فرامین مولوی رهبری حرکت نکنیم...
خدا رو شکر که این یکی از صلح حدیبیه مایه گذاشت و نرفت سروقت کربلا و مذاکره و تعامل امام حسین(ع) با عمر سعد
متاسفم بعضی ها از رهبری عزیز هم جلوتر میرند یه کم یواش تر بیاید پایین با هم بریم
لطفا اگر فریضه ی تفسیر و تحریف تون تموم شد, برای این هفت ماه تمدید که به لطف مشورتهای شما و امثال شما برما تحمیل شد فکر کنید و جلوی فشارهای احتمالی آمریکا به کشور رو با تدابیری که ازش دم میزنید و تا حالا ندیدیم، بگیرید...
به نظر مي رسد توافقات اخير بيش از اينكه با صلح حديبيه مشابهت داشته باشد با تحميل پذيرش حكميت در جنگ صفين مشابهت دارد، نكته كليدي هم در نوع نگاه ولي و خواص نسبت به شرايط و توانمنديهاي امت اسلامي است. كوبيدن بر طبل توافق و صلح درحالي اتفاق مي افتد كه رهبري معظم شرايط كشور را با شرايط بدر و خيبر مقايسه مي كنند و در جائي به بي اطلاعي مسئولين از توانمنديهاي نظامي كشور كنايه مي زنند. اين يعني وجود توان جنگ با معاويه و همزمان فشار خواص بر امام براي قبول حكميت. اگر بنا به قياس باشد هركس ميتواند برداشت خور دا از تاريخ صدر اسلام ارائه نمايد.
توافق اخير در شرايط مقتدرانه فعلي كشور چيزي شبيه به رفتار مسئولين و نهايتا پذيرش قطعنامه ٥٩٨ توسط حضرت امام بود كه تعبير نوشيدن جام زهر را بهمراه داشت نه فتح الفتوح!
آن روزها هم اين فشار از كارگزاراني ها برامام تحميل شد. شباهت يعني اين جناب مشاور!
آشنا که تحصیلات حوزوی دارد و سال ها قبل، لباس روحانیت را از تن به در آورده، پس از طرح سؤال خود می نویسد: «در شأن نزول اين سوره و دو آيه اوّل آن، روايات متعدّدى وارد شده كه «صلح حديبيه» در اين سوره شريفه، به عنوان «فتح مبين» معرفى شده است. هنگامى كه پيامبر(ص) از حديبيه باز مى گشت (و سوره فتح نازل شد)، يكى از اصحاب عرض كرد: اين چه فتحى است كه ما را از زيارت خانه خدا باز داشتند و جلوى قربانى ما را گرفتند؟! (چرا كه پيامبر(ص) در سال ششم هجرت ماه ذى القعده به قصد عُمره به سوى مكه حركت كرد، ولى در نزديكى مكه با خبر شد قريش تصميم گرفتن از ورود او جلوگيرى نمايند تا اين كه پيامبر(ص)به حديبيه (روستائى در بيست كيلومترى مكه) رسيد و صلح رقم خورد).
پيامبر (ص) فرمود: «بد سخنى گفتي، بلكه اين بزرگترين پيروزى ما بود كه مشركان راضى شدند بدون برخورد خشونت آميز شما را از سرزمين خود دور كنند و به شما پيشنهاد صلح دهند، و با آن همه ناراحتى كه قبلاً ديده اند، تمايل به ترك تعرّض نشان دادند». سپس پيامبر(ص) ناراحتى هايى را كه در بدر و احزاب تحمل كردند به آن ها ياد آور شد. مسلمانان تصديق كردند كه اين اعظم فتوح بوده است و آن ها از روى ناآگاهى قضاوت كردند».
آشنا با ذکر فراز فوق، تفسیر خود را این چنین ادامه می دهد که «تفسير آيات اول و دوم اين سوره: در اين دو آيه قسمتى از نتایج پر بركت «فتح مبين» (صلح حديبيه) تشریح شده است. خداوند چهار موهبت عظيم را در سايه اين فتح نصيب پيامبرش(ص) كرد: مغفرت، تكميل نعمت، هدايت و نصرت. در مورد پيامبر اسلام(ص) نسبت هاى ناروا و گناهان پندارى فراوانى وجود داشت. او را جنگ طلب،آتش افروز، بى اعتنا به سنّت هاى راستين ، غير قابل تفاهم و مانند آن مى شمردند. صلح حديبيه نشان داد آيين او بر خلاف آنچه دشمنان مى پنداشتند، يك آيين جامع و الهى است و آيات قرآنش ضامن تربيت نفوس انسان ها و پايانگر ظلم و ستم و جنگ و خونريزى است. او به خانه‌خدا احترام مى گذارد؛ هرگز بى دليل به قوم و جمعيتى حمله نمى كند؛ او اهل منطق و حساب است؛ پيروانش به او عشق مى ورزند؛ او به راستى همه‌انسان ها را به سوى محبوبشان الله دعوت مى كند، و اگر دشمنانش جنگ را بر او تحميل نكنند، طالب صلح و آرامش است».
به طور دقیق آشکار نیست منظور و مراد آشنا از چنین تفسیر و برداشت عجیبی چیست و آیا آشنا به پیامدهای چنین برداشت های تئوری‌زده ای از این مسائل واقف است یا نه، اما لازم است این تذکر داده شود که نیازی نیست برای تشریح و تفسیر هر ماجرا و واقعه ای، به هر دستاویزی- به خصوص مسائل اعتقادی و دینی- دست یازید.
دقت در برخی کامنت های مخاطبان در ذیل مطلب آشنا، بعضی از آفات و آثار زیانبار این نوع نگاه های تئوری زده و این قسم تفسیر به رأی های جهت دار را آشکار می‌کند:الان خدای ناکرده نمی خواید ربطش بدین به مذاکرات چون پیامبر بعد از اولین اقدام خلاف صلح ,مکه رو فتح کردن نفرمودن عینکتون رو عوض کنید..
تفسير و شأن نزول سه آيه آخر سوره يوسف رو هم بخونين بد نيست...
خدا لعنت کند خورندگان جام زهر را به امام خمینی که حالا دنبال زمینه سازی خوراندن جام زهر به رهبری هستند...
یک سال بعد از صلح حدیبیه مکه فتح شد
آنگونه که شما و دوستانتان فرمودید که توافق ژنو صلح حدیبیه بود الان باید.....
نتایج صلح چه وقتی بروز می یابد...
همين كه آقاي آشنا داره از صلح حديبيه حرف ميزنه يعني يه خبرايي داره ميشه...
واقعا بعضیا هنوزم تو دوران منبرهای یکطرفه موندن فقط حرف میزنن و دیگه جواب نمیدن
این دوران دیگه گذشته ...
نکته قابل تامل اینه که در حدیبیه و ماجرای صلح امام مجتبی علیه السلام و در مقابل این دو استراتژی جنگ صفین یا فتح مکه و یا حوادث دیگه نکته ای نهفته و اونم تبعیت از ولی زمان هست یعنی وقتی صلح حدییه اتفاق افتاد عده ای مثل خلیفه دوم پیامبر رو به ذلیل کردن مسلمین متهم کردند و در زمان امام مجتبی هم همین اتفاق تکرار شد و از طرف دیگه بهانه گیری ها و مانع تراشی های عده ای در مقابل امیرالمومنین علیه السلام و فرار از جهاد از این طرف هم شاخص شده لذا در سیره و استراتژی ائمه ما هم صلح و نرمش قهرمانانه بوده و هم جنگ و جهاد و ایستادگی اما اینکه در زمان ما جهاد و ایستادگی یا نرمش قهرمانانه باید سرلوحه قرار بگیره این بسته به نظر ولی زمان هست این جا جاییه که ولایت مداری انسان ها نمایش داده میشه ... این تذکر هم به دوستان موافق با مذاکراته هم دوستان مخالف مواظب باشیم نه جلو تر و نه عثب تر از فرامین مولوی رهبری حرکت نکنیم...خدا رو شکر که این یکی از صلح حدیبیه مایه گذاشت و نرفت سروقت کربلا و مذاکره و تعامل امام حسین(ع) با عمر سعد
متاسفم بعضی ها از رهبری عزیز هم جلوتر میرند یه کم یواش تر بیاید پایین با هم بریم
لطفا اگر فریضه ی تفسیر و تحریف تون تموم شد, برای این هفت ماه تمدید که به لطف مشورتهای شما و امثال شما برما تحمیل شد فکر کنید و جلوی فشارهای احتمالی آمریکا به کشور رو با تدابیری که ازش دم میزنید و تا حالا ندیدیم، بگیرید...
به نظر مي رسد توافقات اخير بيش از اينكه با صلح حديبيه مشابهت داشته باشد با تحميل پذيرش حكميت در جنگ صفين مشابهت دارد، نكته كليدي هم در نوع نگاه ولي و خواص نسبت به شرايط و توانمنديهاي امت اسلامي است. كوبيدن بر طبل توافق و صلح درحالي اتفاق مي افتد كه رهبري معظم شرايط كشور را با شرايط بدر و خيبر مقايسه مي كنند و در جائي به بي اطلاعي مسئولين از توانمنديهاي نظامي كشور كنايه مي زنند. اين يعني وجود توان جنگ با معاويه و همزمان فشار خواص بر امام براي قبول حكميت. اگر بنا به قياس باشد هركس ميتواند برداشت خور دا از تاريخ صدر اسلام ارائه نمايد.توافق اخير در شرايط مقتدرانه فعلي كشور چيزي شبيه به رفتار مسئولين و نهايتا پذيرش قطعنامه ٥٩٨ توسط حضرت امام بود كه تعبير نوشيدن جام زهر را بهمراه داشت نه فتح الفتوح!
آن روزها هم اين فشار از كارگزاراني ها برامام تحميل شد. شباهت يعني اين جناب مشاور!
