صراط: مراسم اکران ویژه فیلم سینمایی «شیار 143» به کارگردانی نرگس آبیار و تهیه کنندگی محمدحسین قاسمی روز گذشته در دانشگاه هنر اسلامی شهر تبریز برگزار شد.
براساس این گزارش، کارگردان و تهیه کننده «شیار 143» که به دعوت دکتر اصغرزاده معاون فرهنگی دانشگاه هنر اسلامی تبریز به این شهر سفر کرده بودند ابتدا از موزه آثار دستی تولید شده توسط دانشجویان دانشگاه هنر اسلامی تبریز بازدید کردند و سپس از دانشگاه معماری تبریز که تلفیقی از 4 خانه قدیمی متعلق به دوره قاجاریه بود بازدید کردند و سپس در مراسم پرسش و پاسخ «شیار 143» با حضور دانشجویان در تالار بعثت دانشگاه هنر اسلامی حضور یافتند.
پس از پایان نمایش «شیار 143» که با استقبال فراوان دانشجویان همراه شد، نرگس آبیار درپاسخ به اولین سوال در خصوص دلیل ساخت این فیلم درباره مادران شهدا گفت: من در طول زندگیم با این قشر بسیار مواجه بودم و حتی رمان‌های فراوانی در مورد خانواده‌های شهدا و دفاع مقدس نوشته‌ام و اصولاً این آدم‌ها دائماً اطرافم بودند و با آنها مواجه بودم. آدم‌هایی در کلیتی به نام مادر شهید همه مشابه بودند اما در جزئیات تفاوت‌های بسیاری داشتند وهمین موضوع باعث شده است تا در کارهایم به خانواده‌های شهید توجه کنم.
وی در ادامه در خصوص نگاه خاص این فیلم به دفاع مقدس خاطرنشان کرد: یکی از مشکلاتی که فیلم‌های جنگی ما دارند این است که کارگردانان سعی می‌کنند یک نگاه از بالا را به مخاطب تحمیل کنند و در واقع قضاوت در خصوص موضوع و اثر را به خود مخاطب واگذار نمی‌کنند اما به اعتقاد من چینش یک اثر باید طوری باشد که خود مخاطب در آن به نتیجه‌گیری برسد و یکی از مشکلاتی که باعث شده نسل جوان امروز از آثار دفاع مقدس فاصله بگیرد همین نگاه از بالا در فیلم‌ها است.
این کارگردان سینما همچنین در خصوص میزان استقبال مردم از دومین فیلمش اظهارداشت: «شیار 143» در جشنواره‌های فجر و مقاومت به عنوان بهترین فیلم از نگاه تماشاگران انتخاب شد و در واقع تماشاگران خاص که مخاطب جشنواره‌ها هستند با این فیلم ارتباط برقرار کردند اما در حال حاضر و در زمان اکران فیلم هم شاهد هستیم که طیف‌های مختلف مردم به دیدن این فیلم می‌روند و می‌توان گفت «شیار 143» توانسته هم نظر مخاطب عام را به خود جلب کند و هم نظر مخاطب خاص را.
آبیار همچنین در پاسخ به سوال دانشوی دیگری در ارتباط با نوع موسیقی بکار رفته در فیلم، تصریح کرد: تمام تلاشم را در «شیار 143» انجام دادم تا هیچ کاری برای اینکه فیلم به سمت ملودرام برود انجام ندهم و نمی‌خواستم بی‌جهت مخاطب را تحت تاثیر قرار بدهم به همین دلیل عنصر موسیقی را در فیلم کم استفاده کردم و یک موسیقی از جنس فضای فیلم شنیده می‌شود.
وی افزود: موسیقی پایانی هم بسیار نزدیک به جنس بافت فیلم است و برگرفته از لالایی است که یک مادر بمی پس از زلزله ویران کننده این شهر برای 4 فرزند از دست رفته‌اش می‌خواند و در واقع در موسیقی سعی کردیم حس فولکلوریک داستان تقویت شود.
کارگردان فیلم سینمایی «شیار 143» همچنین در خصوص دلیل استفاده از جواد عزتی در نقش سرباز فیلم، بیان داشت: به این دلیل از جواد عزتی استفاده کردیم که پیش‌بینی مخاطب را بهم می زند و اصلاً دلیل حضور سرباز در فیلم این است که مخاطب دائماً در ذهنش سوال می‌کند که این فرد چه نسبتی با یونس دارد و در نهایت متوجه می‌شود یونس به دست او در «شیار 143» پس از اینکه خواب می‌بیند، پیدا می‌شود.
این کارگردان سینما همچنین درخصوص دلیل حضور گروه فیلمبرداری در روایت فیلم و عدم تعریف کلاسیک قصه گفت: من مجبور بودم 40 سال را در فیلم روایت کنم و به همین دلیل باید رفت و برگشت سالها به طریقی در فیلم نشان می‌دادیم. حضور گروه فیلمبرداری به ما کمک کرد بتوانیم در هر بار رفت و برگشت 4 سال را مرور کنیم و یک مزیت دیگر استفاده از گروه فیلمبرداری این بود که وقایع توسط مردم روستایی جلوی دوربین روایت می‌شد و از طرفی دیگراین افراد بودند که در مورد الفت صحبت می‌کردند بدون آنکه خود الفت در این مصاحبه‌ها حضور داشته باشد و همین موضوع تاثیرگذاری فیلم را بیشتر می‌کرد.
وی همچنین در پاسخ به سوالی درباره غیرواقعی بودن خواب سرباز در فیلم گفت: خواب بخشی از واقعیت زندگی ما است که می‌تواند کاملاً واقعی باشد به همین دلیل تصمیم گرفتیم وقتی یونس به خواب سرباز می‌آید همه چیز کاملاً واقعی باشدو پس از این خواب است که مخاطب می‌فهمد محل شهادت یونس کجاست و به یکباره درداستان با شوک مواجه می‌شود.
کارگردان «شیار 143» خاطرنشان کرد: حتی خواب الفت نیز کاملاً واقعی است و وقتی در خواب با یونس مواجه می‌شود همه چیز واقعی است غیر از دو المان روشن بودن تنور و نردبان که از آنها برای القاء حس خواب استفاده کردیم و در نهایت وقتی یونس از الفت می‌خواهد که ناشکری نکند و واقعیت را بپذیرد، پیکر او پیدا می‌شود و الفت هم در فیلم به آرامش می‌رسد.
به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، در ادامه این نشست، محمدحسین قاسمی تهیه کننده «شیار 143» در خصوص دلیل ساخت این فیلم گفت: چیزی که برای من مهم است و بعدها می‌توانم به صراحت در موردش صحبت کنم این است که کاری را انجام دادیم که دغدغه ما بود و شاید برای فیلم‌های بعد این ژانر دفاع مقدس نباشد و هر موضوعی که احساس کنیم دغدغه ما در آن بیان می‌شود آن را خواهیم ساخت همانطور که فیلم اولمان نیز یک فیلم اجتماعی بود.
وی ادامه داد: من وابوذر پورمحمدی «شیار 143» را بدون هیچگونه کمک ارگانهای دولتی و با بودجه شخصی خودمان ساختیم و خوشحالیم که امروز طیف‌های مختلف با فیلم ارتباط برقرار می‌کنند و این توفیق را داشتیم که وقتی فیلم را با مادران شهید دیدیم همه آنها انگار قصه واقعی خودشان را روی پرده دیده بودند که این موضوع باعث افتخار ما است که اثری ساختیم که به دل مادران شهید نشسته است.
قاسمی خاطرنشان کرد: «شیار 143» پس از دیده شده در جشنواره فجر سال گذشته تا به امروز در داخل و خارج از کشور بسیار مورد توجه قرار گرفته به طوریکه در 8 جشنواره خارجی شرکت کرده و نکته عجیب،بازخوردهایی بود که ما از این فیلم در بین مخاطبان خارجی گرفتیم که این بازخوردها به ما انرژی دوباره می‌دهد که بتوانیم دوباره درباره دغدغه‌هایمان فیلم بسازیم.
تهیه کننده «شیار 143» تاکید کرد: موضوع مادران شهید یکی از موضوعات کمتر کار شده در سینمای ایران است که دغدغه ما بود و تنها قولی که برای ادامه مسیر فیلم‌سازی خودم می‌توانم بدهم این است که باز هم براساس دغدغه‌هایمان و آنچه فکر می‌کنیم جامعه به گفتنش نیاز دارد، فیلم می‌سازیم.
در بخش دیگری از این نشست نرگس آبیار با اشاره به دلیل نامگذاری فیلم گفت: «شیار 143» یک اتفاق کاملاً واقعی با یک محل واقعی در تاریخ دفاع مقدس است که وقتی در جریان تفحص این محل شناسایی می‌شود پیکر رزمنده‌های زیادی در آن پیدا می‌شود و در واقع نام فیلم اشاره‌ای دارد به یک رویداد کاملاً واقعی در دفاع مقدس.
این کارگردان سینما همچنین در خصوص حمایت ابراهیم حاتمی‌کیا از این فیلم و تقدیم «چ» به «شیار 143» در زمان جشنواره فجر سال گذشته گفت: روزی که در سالن برج میلاد برای اولین بار آقای حاتمی‌کیا را از نزدیک دیدم برای من بسیار جالب بود که به یکباره در اواسط جلسه پرسش و پاسخ «شیار 143» یک پیامک برای من آمد که آقای حاتمی‌کیا فیلم «چ» را به «شیار 143» تقدیم کرده است.
وی افزود: این موضوع با توجه به اینکه فیلم «چ» یکی از آثار مطرح جشنواره بود و در بخش مسابقه حضور داشت تنها نشان دهنده دغدغه ابراهیم حاتمی‌کیا است و اینکه ایشان همواره دفدفه دفاع مقدس را دارند و خواستند به هر طریقی از این فیلم دفاع کنند که ما هم بسیار از ایشان سپاسگزار هستیم.
آبیار همچنین در خصوص توجه به جزئیات در «شیار 143» گفت: این جزئیات به فیلم‌نامه بر می‌گردد و قبل از آن به رمان چرا که من ابتدا رمان کار را نوشتم از آنجایی که در رمان شما باید به جزئیات توجه زیادی کنید این جزئیات در فیلم‌نامه هم لحاظ شد.
کارگردان فیلم سینمایی «اشیاء از آنچه در آینه می‌بینید به شما نزدیکترند» ادامه داد: فیلم اول من که هنوز اکران نشده و قرار است بعد از شیار 143 نمایش داده شود هم فیلم جزئیات است و نوع کار من اصولاً توجه به جزئیات است و شاید کلیاتی را که بارها در آثار دیگر دیده باشیم را من سعی می‌کنم با جزئیات فراوان نشان بدهم و تمام تلاشم این است که یک جغرافیای خاص با تکیه بر جزئیات برای مخاطب بسازم.
آبیار خاطرنشان کرد: از این به بعد هم هیچگاه قصه‌هایی که شاید خیلی‌ها به آنها اعتقاد داشته باشند را در فیلم‌های من نمی‌بینید، سینمای من حادثه‌محوری نیست و روایت حادثه در لایه‌های زیرین فیلم جریان دارد و در واقع می‌توانم بگویم سینمای من سینمای جزئیات است.
براساس این گزارش، کارگردان و تهیه کننده «شیار 143» که به دعوت دکتر اصغرزاده معاون فرهنگی دانشگاه هنر اسلامی تبریز به این شهر سفر کرده بودند ابتدا از موزه آثار دستی تولید شده توسط دانشجویان دانشگاه هنر اسلامی تبریز بازدید کردند و سپس از دانشگاه معماری تبریز که تلفیقی از 4 خانه قدیمی متعلق به دوره قاجاریه بود بازدید کردند و سپس در مراسم پرسش و پاسخ «شیار 143» با حضور دانشجویان در تالار بعثت دانشگاه هنر اسلامی حضور یافتند.
پس از پایان نمایش «شیار 143» که با استقبال فراوان دانشجویان همراه شد، نرگس آبیار درپاسخ به اولین سوال در خصوص دلیل ساخت این فیلم درباره مادران شهدا گفت: من در طول زندگیم با این قشر بسیار مواجه بودم و حتی رمان‌های فراوانی در مورد خانواده‌های شهدا و دفاع مقدس نوشته‌ام و اصولاً این آدم‌ها دائماً اطرافم بودند و با آنها مواجه بودم. آدم‌هایی در کلیتی به نام مادر شهید همه مشابه بودند اما در جزئیات تفاوت‌های بسیاری داشتند وهمین موضوع باعث شده است تا در کارهایم به خانواده‌های شهید توجه کنم.
وی در ادامه در خصوص نگاه خاص این فیلم به دفاع مقدس خاطرنشان کرد: یکی از مشکلاتی که فیلم‌های جنگی ما دارند این است که کارگردانان سعی می‌کنند یک نگاه از بالا را به مخاطب تحمیل کنند و در واقع قضاوت در خصوص موضوع و اثر را به خود مخاطب واگذار نمی‌کنند اما به اعتقاد من چینش یک اثر باید طوری باشد که خود مخاطب در آن به نتیجه‌گیری برسد و یکی از مشکلاتی که باعث شده نسل جوان امروز از آثار دفاع مقدس فاصله بگیرد همین نگاه از بالا در فیلم‌ها است.
این کارگردان سینما همچنین در خصوص میزان استقبال مردم از دومین فیلمش اظهارداشت: «شیار 143» در جشنواره‌های فجر و مقاومت به عنوان بهترین فیلم از نگاه تماشاگران انتخاب شد و در واقع تماشاگران خاص که مخاطب جشنواره‌ها هستند با این فیلم ارتباط برقرار کردند اما در حال حاضر و در زمان اکران فیلم هم شاهد هستیم که طیف‌های مختلف مردم به دیدن این فیلم می‌روند و می‌توان گفت «شیار 143» توانسته هم نظر مخاطب عام را به خود جلب کند و هم نظر مخاطب خاص را.
آبیار همچنین در پاسخ به سوال دانشوی دیگری در ارتباط با نوع موسیقی بکار رفته در فیلم، تصریح کرد: تمام تلاشم را در «شیار 143» انجام دادم تا هیچ کاری برای اینکه فیلم به سمت ملودرام برود انجام ندهم و نمی‌خواستم بی‌جهت مخاطب را تحت تاثیر قرار بدهم به همین دلیل عنصر موسیقی را در فیلم کم استفاده کردم و یک موسیقی از جنس فضای فیلم شنیده می‌شود.
وی افزود: موسیقی پایانی هم بسیار نزدیک به جنس بافت فیلم است و برگرفته از لالایی است که یک مادر بمی پس از زلزله ویران کننده این شهر برای 4 فرزند از دست رفته‌اش می‌خواند و در واقع در موسیقی سعی کردیم حس فولکلوریک داستان تقویت شود.
کارگردان فیلم سینمایی «شیار 143» همچنین در خصوص دلیل استفاده از جواد عزتی در نقش سرباز فیلم، بیان داشت: به این دلیل از جواد عزتی استفاده کردیم که پیش‌بینی مخاطب را بهم می زند و اصلاً دلیل حضور سرباز در فیلم این است که مخاطب دائماً در ذهنش سوال می‌کند که این فرد چه نسبتی با یونس دارد و در نهایت متوجه می‌شود یونس به دست او در «شیار 143» پس از اینکه خواب می‌بیند، پیدا می‌شود.
این کارگردان سینما همچنین درخصوص دلیل حضور گروه فیلمبرداری در روایت فیلم و عدم تعریف کلاسیک قصه گفت: من مجبور بودم 40 سال را در فیلم روایت کنم و به همین دلیل باید رفت و برگشت سالها به طریقی در فیلم نشان می‌دادیم. حضور گروه فیلمبرداری به ما کمک کرد بتوانیم در هر بار رفت و برگشت 4 سال را مرور کنیم و یک مزیت دیگر استفاده از گروه فیلمبرداری این بود که وقایع توسط مردم روستایی جلوی دوربین روایت می‌شد و از طرفی دیگراین افراد بودند که در مورد الفت صحبت می‌کردند بدون آنکه خود الفت در این مصاحبه‌ها حضور داشته باشد و همین موضوع تاثیرگذاری فیلم را بیشتر می‌کرد.
وی همچنین در پاسخ به سوالی درباره غیرواقعی بودن خواب سرباز در فیلم گفت: خواب بخشی از واقعیت زندگی ما است که می‌تواند کاملاً واقعی باشد به همین دلیل تصمیم گرفتیم وقتی یونس به خواب سرباز می‌آید همه چیز کاملاً واقعی باشدو پس از این خواب است که مخاطب می‌فهمد محل شهادت یونس کجاست و به یکباره درداستان با شوک مواجه می‌شود.
کارگردان «شیار 143» خاطرنشان کرد: حتی خواب الفت نیز کاملاً واقعی است و وقتی در خواب با یونس مواجه می‌شود همه چیز واقعی است غیر از دو المان روشن بودن تنور و نردبان که از آنها برای القاء حس خواب استفاده کردیم و در نهایت وقتی یونس از الفت می‌خواهد که ناشکری نکند و واقعیت را بپذیرد، پیکر او پیدا می‌شود و الفت هم در فیلم به آرامش می‌رسد.
به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، در ادامه این نشست، محمدحسین قاسمی تهیه کننده «شیار 143» در خصوص دلیل ساخت این فیلم گفت: چیزی که برای من مهم است و بعدها می‌توانم به صراحت در موردش صحبت کنم این است که کاری را انجام دادیم که دغدغه ما بود و شاید برای فیلم‌های بعد این ژانر دفاع مقدس نباشد و هر موضوعی که احساس کنیم دغدغه ما در آن بیان می‌شود آن را خواهیم ساخت همانطور که فیلم اولمان نیز یک فیلم اجتماعی بود.
وی ادامه داد: من وابوذر پورمحمدی «شیار 143» را بدون هیچگونه کمک ارگانهای دولتی و با بودجه شخصی خودمان ساختیم و خوشحالیم که امروز طیف‌های مختلف با فیلم ارتباط برقرار می‌کنند و این توفیق را داشتیم که وقتی فیلم را با مادران شهید دیدیم همه آنها انگار قصه واقعی خودشان را روی پرده دیده بودند که این موضوع باعث افتخار ما است که اثری ساختیم که به دل مادران شهید نشسته است.
قاسمی خاطرنشان کرد: «شیار 143» پس از دیده شده در جشنواره فجر سال گذشته تا به امروز در داخل و خارج از کشور بسیار مورد توجه قرار گرفته به طوریکه در 8 جشنواره خارجی شرکت کرده و نکته عجیب،بازخوردهایی بود که ما از این فیلم در بین مخاطبان خارجی گرفتیم که این بازخوردها به ما انرژی دوباره می‌دهد که بتوانیم دوباره درباره دغدغه‌هایمان فیلم بسازیم.
تهیه کننده «شیار 143» تاکید کرد: موضوع مادران شهید یکی از موضوعات کمتر کار شده در سینمای ایران است که دغدغه ما بود و تنها قولی که برای ادامه مسیر فیلم‌سازی خودم می‌توانم بدهم این است که باز هم براساس دغدغه‌هایمان و آنچه فکر می‌کنیم جامعه به گفتنش نیاز دارد، فیلم می‌سازیم.
در بخش دیگری از این نشست نرگس آبیار با اشاره به دلیل نامگذاری فیلم گفت: «شیار 143» یک اتفاق کاملاً واقعی با یک محل واقعی در تاریخ دفاع مقدس است که وقتی در جریان تفحص این محل شناسایی می‌شود پیکر رزمنده‌های زیادی در آن پیدا می‌شود و در واقع نام فیلم اشاره‌ای دارد به یک رویداد کاملاً واقعی در دفاع مقدس.
این کارگردان سینما همچنین در خصوص حمایت ابراهیم حاتمی‌کیا از این فیلم و تقدیم «چ» به «شیار 143» در زمان جشنواره فجر سال گذشته گفت: روزی که در سالن برج میلاد برای اولین بار آقای حاتمی‌کیا را از نزدیک دیدم برای من بسیار جالب بود که به یکباره در اواسط جلسه پرسش و پاسخ «شیار 143» یک پیامک برای من آمد که آقای حاتمی‌کیا فیلم «چ» را به «شیار 143» تقدیم کرده است.
وی افزود: این موضوع با توجه به اینکه فیلم «چ» یکی از آثار مطرح جشنواره بود و در بخش مسابقه حضور داشت تنها نشان دهنده دغدغه ابراهیم حاتمی‌کیا است و اینکه ایشان همواره دفدفه دفاع مقدس را دارند و خواستند به هر طریقی از این فیلم دفاع کنند که ما هم بسیار از ایشان سپاسگزار هستیم.
آبیار همچنین در خصوص توجه به جزئیات در «شیار 143» گفت: این جزئیات به فیلم‌نامه بر می‌گردد و قبل از آن به رمان چرا که من ابتدا رمان کار را نوشتم از آنجایی که در رمان شما باید به جزئیات توجه زیادی کنید این جزئیات در فیلم‌نامه هم لحاظ شد.
کارگردان فیلم سینمایی «اشیاء از آنچه در آینه می‌بینید به شما نزدیکترند» ادامه داد: فیلم اول من که هنوز اکران نشده و قرار است بعد از شیار 143 نمایش داده شود هم فیلم جزئیات است و نوع کار من اصولاً توجه به جزئیات است و شاید کلیاتی را که بارها در آثار دیگر دیده باشیم را من سعی می‌کنم با جزئیات فراوان نشان بدهم و تمام تلاشم این است که یک جغرافیای خاص با تکیه بر جزئیات برای مخاطب بسازم.
آبیار خاطرنشان کرد: از این به بعد هم هیچگاه قصه‌هایی که شاید خیلی‌ها به آنها اعتقاد داشته باشند را در فیلم‌های من نمی‌بینید، سینمای من حادثه‌محوری نیست و روایت حادثه در لایه‌های زیرین فیلم جریان دارد و در واقع می‌توانم بگویم سینمای من سینمای جزئیات است.
