بررسي ها نشان مي دهد در جريان مذاکرات هسته اي ايران برنامه خاصي را دنبال مي کرده است. در همين حال رضا زندي، خبرنگار ايراني حاضر در مذاکرات وين نيز در يادداشتي براي روزنامه شرق به همين موضوع اشاره کرده است:« سعود‌الفیصل متوجه شده است ایران و شش‌قدرت‌جهانی در حال برداشتن گام‌های آخر برای رسیدن به یک تفاهم سیاسی هستند؛ تفاهمی که اگر امروز عصر اعلام شود معنایش این است که طرفین روی موضوعات کلی توافق کرده‌اند و تا دو، سه ماه آینده می‌توانند متن کامل توافقنامه جامع را امضا کنند، توافقی که رابطه ایران و غرب را عادی می‌کند. برای رسیدن به این نقطه، در فضای مذاکرات هنوز جدال‌های بزرگی وجود دارد. اما فضا رو به پیشرفت است و احتمال اعلام «خبر خوب عصر دوشنبه» زیاد است. پس وزیرخارجه سعودی با نفت به وین آمد که تا می‌تواند آتش اختلافات را شعله‌ور کند و اگر نتواند مذاکرات را به آتش بکشد.» او در بخشي ديگر از يادداشت خود نوشته است:« عربستان‌سعودی با تولید روزانه 9میلیون‌و603هزار‌بشکه نفت در ماه گذشته قدرت بازی با نفت را دارد؛ هم می‌تواند با ادامه تولیدش قیمت‌ها را پایین‌تر بیاورد تا فشار اقتصادی بر ایران بیشتر شود، هم قادر است با کاهش قیمت‌های نفت، در رقابتی اقتصادی، شیل‌اویل‌های آمریکا را از مدار خارج کند و این کشور را بیشتر به واردات نفت محتاج کند. اینجاست که جمهوریخواهانی که از دوره بوش پسر استراتژی استقلال نفتی آمریکا را نوشته‌اند دو سال آخر ریاست‌جمهوری اوبامای دموکرات را به چالشی جدی خواهند کشید.» در صورتي که توافقات هسته اي به نتيجه مشخصي نرسد و تعليق تحريم ها براساس پيش بيني ها صورت نگيرد، فضاي اقتصادي ايران به اين جريان واکنش نشان مي دهد:« سعود‌الفیصل به وین آمد که تا می‌تواند روند مذاکرات ایران و غرب را مختل کند. اینکه جان کری چطور می‌تواند سعودی را مهار کند یک‌بحث است. اینکه وین را ترک نکند تا فیصل را ببیند هم از نظرها دور نیست. سعودی اما باید بداند جدا از دولت ایران با مردم ایران هم طرف‌است. اگر به خودش حق می‌دهد که با بشکه‌های نفت منافع کلیدی ایران را تهدید کند ما هم حق‌هایی داریم؛ حق‌هایی که در چارچوب قانون و عرف بین‌الملل می‌توانیم از آن استفاده کنیم. مردم نباید سفر فیصل به وین را یک‌روز قبل از اتمام مذاکرات فراموش کنند.»
اين بار نفت به عنوان ابزاري کليدي در مذاکرات هسته اي ايران حضور داشته است. ابزاري که در اختيار رقباي اقتصادي و سياسي ايران بود.
