صراط: با دستور مستقیم حجت‌الله ایوبی رئیس هیات امنای بنیاد سینمایی فارابی، امیر اسفندیاری مدیر بخش بین‌الملل فارابی در سال‌های متمادی برکنار شد تا پس از تغییر چندین مدیریت سینمایی در چندین دولت، بالاخره تغییرات سراغ حوزه بین‌الملل سینمای ایران را نیز بگیرد.
پس از نقدهای وارد شده به عملکرد بخش بین‌الملل سینمای ایران و جشنواره فیلم فجر، امیر اسفندیاری که سال‌های متمادی است مدیریت بخش بین‌الملل فارابی است و همچنین مدیریت بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر را در ادوار پیاپی برعهده داشته، رسماً از این دو حوزه کلیدی به فاصله چند روز کنار گذاشته شد تا تغییرات بالاخره به حوزه بین‌الملل سینمای ایران نیز رخ بنمایاند.
در روزهای اخیر علیرضا رضاداد دبیر سی و سومین جشنواره فیلم فجر، مسئولان این دوره جشنواره را منصوب کرد و آرش امینی به عنوان مدیر بخش بین الملل در میان منتصبین معرفی شد تا بدین شکل اسفندیاری که کاملاً با تغییر زمانی و سبک برگزاری بخش بین‌الملل جشنواره مخالف بود، جای خود را به چهره‌ای بدهد که به لزوم تغییر سیاست‌های اجرایی سینمای ایران در عرصه بین‌الملل اعتقاد داشته باشد.
در همین راستا حجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی مسئولیت کلیدی امیراسفندیاری به عنوان مدیر بخش بین‌الملل فارابی که عملاً سکان سینمای ایران در عرصه بین‌الملل محسوب می‌شد را از او گرفت و به عنوان رئیس هیات امنای فارابی، اقدام به برکناری اسفندیاری کرد؛ اقدامی که با مخالف جعفری جلوه را نیز در پی نداشته است.
بخش بین‌الملل فارابی پیشانی سینمای ایران در سطح بین‌الملل و به خصوص در بازارهای فیلم کن و برلین محسوب می‌شود و در عین حال معمولاً مدیر این بخش نقش مستقیم و یا موثری در برگزاری بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر داشته و از این منظر این تغییر مطالبه حداقلی برای اصلاح موقعیت سینمای ایران در فضای بین‌المللی است.
اسفندیاری اخیراً در گفت و گویی با ادبیاتی که شباهتی به گفت و گوهای معمولاً محافظه کارانه او ندارد، نقدهای بسیار تندی را در خصوص تغییر سیاست‌های حوزه بین‌الملل سینمای ایران مطرح کرده بود و با استدلال‌های عجیبی وضعیت سینمای ایران در عرصه بین‌الملل و وضعیت بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر -که اکثر صاحب نظران خواستار تعطیلی اش شدند- را مثبت و قابل قبول تلقی کرده بود!
در واقع هرچند هزینه فراوانی برای شکل گیری چهره‌ای چون اسفندیاری صورت پذیرفته و حتی اگر هزینه سفرهایی که سال‌های متمادی به جشنواره های بین‌المللی مختلف نظیر کن و برلین و ونیز داشته را محاسبه کرده، ارزش تجربه اسفندیاری بسیار عدد بزرگی می‌شود اما در شرایطی که این چهره در مقابل تغییر وضعیت نامطلوب سینمای ایران در عرصه بین‌الملل و تغییر جایگاه نازل سینمای ایران در اقتصاد سینمای جهان مقاومت می‌کند، چاره چیست؟
بدون شک به واسطه سوابق اسفندیاری در حوزه سینما باید از تجربیات او به عنوان مشاور بهره برداری کرد و هزینه تمام شده به دست آمدن این تجربیات در سال‌های اخیر نادیده گرفته نشود و انتظار می‌ورد جراحی فوری عمیقی که مورد انتظار بود و حال با مدت‌ها تاخیر به وقوع پیوسته، منجر به از دست دادن تجارب اسفندیاری نشود؛ تجاربی که البته خروجی بیرونی‌اش حداقل برای سینمای ایران دلچسب نبوده و شاید دیگران بتوانند در عرصه اجرا از این تجارب نیز بهره برداری بهتری داشته باشند.
پس از نقدهای وارد شده به عملکرد بخش بین‌الملل سینمای ایران و جشنواره فیلم فجر، امیر اسفندیاری که سال‌های متمادی است مدیریت بخش بین‌الملل فارابی است و همچنین مدیریت بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر را در ادوار پیاپی برعهده داشته، رسماً از این دو حوزه کلیدی به فاصله چند روز کنار گذاشته شد تا تغییرات بالاخره به حوزه بین‌الملل سینمای ایران نیز رخ بنمایاند.
در روزهای اخیر علیرضا رضاداد دبیر سی و سومین جشنواره فیلم فجر، مسئولان این دوره جشنواره را منصوب کرد و آرش امینی به عنوان مدیر بخش بین الملل در میان منتصبین معرفی شد تا بدین شکل اسفندیاری که کاملاً با تغییر زمانی و سبک برگزاری بخش بین‌الملل جشنواره مخالف بود، جای خود را به چهره‌ای بدهد که به لزوم تغییر سیاست‌های اجرایی سینمای ایران در عرصه بین‌الملل اعتقاد داشته باشد.
در همین راستا حجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی مسئولیت کلیدی امیراسفندیاری به عنوان مدیر بخش بین‌الملل فارابی که عملاً سکان سینمای ایران در عرصه بین‌الملل محسوب می‌شد را از او گرفت و به عنوان رئیس هیات امنای فارابی، اقدام به برکناری اسفندیاری کرد؛ اقدامی که با مخالف جعفری جلوه را نیز در پی نداشته است.
بخش بین‌الملل فارابی پیشانی سینمای ایران در سطح بین‌الملل و به خصوص در بازارهای فیلم کن و برلین محسوب می‌شود و در عین حال معمولاً مدیر این بخش نقش مستقیم و یا موثری در برگزاری بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر داشته و از این منظر این تغییر مطالبه حداقلی برای اصلاح موقعیت سینمای ایران در فضای بین‌المللی است.
اسفندیاری اخیراً در گفت و گویی با ادبیاتی که شباهتی به گفت و گوهای معمولاً محافظه کارانه او ندارد، نقدهای بسیار تندی را در خصوص تغییر سیاست‌های حوزه بین‌الملل سینمای ایران مطرح کرده بود و با استدلال‌های عجیبی وضعیت سینمای ایران در عرصه بین‌الملل و وضعیت بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر -که اکثر صاحب نظران خواستار تعطیلی اش شدند- را مثبت و قابل قبول تلقی کرده بود!
در واقع هرچند هزینه فراوانی برای شکل گیری چهره‌ای چون اسفندیاری صورت پذیرفته و حتی اگر هزینه سفرهایی که سال‌های متمادی به جشنواره های بین‌المللی مختلف نظیر کن و برلین و ونیز داشته را محاسبه کرده، ارزش تجربه اسفندیاری بسیار عدد بزرگی می‌شود اما در شرایطی که این چهره در مقابل تغییر وضعیت نامطلوب سینمای ایران در عرصه بین‌الملل و تغییر جایگاه نازل سینمای ایران در اقتصاد سینمای جهان مقاومت می‌کند، چاره چیست؟
بدون شک به واسطه سوابق اسفندیاری در حوزه سینما باید از تجربیات او به عنوان مشاور بهره برداری کرد و هزینه تمام شده به دست آمدن این تجربیات در سال‌های اخیر نادیده گرفته نشود و انتظار می‌ورد جراحی فوری عمیقی که مورد انتظار بود و حال با مدت‌ها تاخیر به وقوع پیوسته، منجر به از دست دادن تجارب اسفندیاری نشود؛ تجاربی که البته خروجی بیرونی‌اش حداقل برای سینمای ایران دلچسب نبوده و شاید دیگران بتوانند در عرصه اجرا از این تجارب نیز بهره برداری بهتری داشته باشند.
