گروه فرهنگی صراط - مدتی است بسیاری از ترانه سرهای کشور انتقادات فراوانی را درباره ممیزی برخی کلمات در ترانه ها به راه انداخته و تلویحا خواستار برچیده شدن ممیزی ها شده‌اند.
به گزارش گروه فرهنگی صراط، عبدالجبار کاکایی، یکی از شاعران کشور درباره ممیزی واژه‌ها در ترانه‌های عاشقانه گفته است: در ترانه‌های عاشقانه با واژگانی مانند لمس کردن، دست کسی را گرفتن، آغوش و یا لمس دو معشوق مخالفت می‌شود و اسم بردن از اشخاص، آوردن اسم مونث و مذکر ممنوع است و درواقع سعی می‌شود که موضوع به سوی مفاهیم دوپهلو برده شود. در شوراهای کارشناسی تلویزیون و ارشاد چون دوستان شاعر وجود دارد و خودشان فوت و فن کار را خوب بلدند، ترانه را به سویی می‌برند که عشق آن، عشق معنوی باشد. متاسفانه این ملاحظه‌ها در شوراهای کارشناسی هست و فکر می‌کنم دلیل این ملاحظه‌ها این است که آنها فکر می‌کنند مردم صلاحیت عاشقی ندارند و ریشه تفکر در شک و تردید و زیر سوال بردن صلاحیت اخلاقی مردم است و این‌ها جامعه را به سوی ناهنجاری هدایت می‌کند و چون همه چیز نامتعادل است، ترانه‌های زیر‌زمینی هم پر از واژه‌های شرم‌آوری شده که نمی‌توان آنها را در محیط‌های خانوادگی شنید و سامان دادن به این اوضاع مدیریت چندین‌ساله می‌خواهد.
ترانه مکرم، دیگر ترانه سرای کشور نیز در خصوص ممیزی واژه ها گفته است: وضعیت ممیزی بهتر شده است، اگرچه من هفت سال ممنوعیت داشتم، اما شرایط ممیزی را بهتر می‌بینم.البته هنوز در انتشار ترانه‌ها تناقض وجود دارد. در برخی آلبوم‌ها کلماتی وجود دارد که در آلبوم دیگر اجازه انتشار پیدا نمی‌کند. در برخی آلبوم‌ها موشکافی می‌شود و در آلبومی دیگر این اتفاق نمی‌افتد و می‌بینیم برخی کارها با ضعف قافیه و اشکالات شعری مواجه هستند. زمانی من ترانه‌ای برای بهروز صفاریان گفتم که در آلبوم «شبح» منتشر شد. در این آلبوم بخشی آمده بود «دستتو از تو دستم بی‌دلیل جدا می‌کردی». ما برای این انتشار این بخش مشکل داشتیم و به سختی مجوز گرفتیم، اما در همان سال چهار آلبوم دیگر با کلمات مشابه مجوز گرفتند اما هنوز کلماتی چون آغوش، بوسه و نظیر این‌ها ممیزی می‌شود.
او درباره سلیقه مخاطبان هم گفت: سلیقه مخاطبان موسیقی در ایران قابل پیش‌بینی نیست. گاهی یک ترانه سیاه مورد استقبال آنها قرار می‌گیرد و گاهی یک کار شیش و هشت مخاطب پیدا می‌کند. مردم خودشان تصمیم‌گیرنده هستند و کسی نمی‌تواند چیزی را به آنها تزریق کند. قبلا 10 خوانده داشتیم که الگوسازی می‌کردند، اما الان به تعداد سلایق خواننده وجود دارد و مردم می‌توانند خواننده محبوبشان را پیدا کنند، چه این خواننده کلمات رکیک به کار برده باشد و چه کلمات فاخر.
روزبه بمانی ترانه‌سرا هم با اشاره به حذف برخی واژه‌ها از ترانه گفته است: بدتر از اینکه برخی واژه‌ها چون آغوش در ترانه مجوز نمی‌گیرند، زیرنویس‌هایی است که زیر عبارت‌هایی که باید حذف شوند، می‌نویسند. زیرنویس این عبارت‌ها بسیار زشت است و گاهی از یک خط شعر استنباطی می‌کنند که واقعا خجالت‌آور است و گاهی باعث می‌شود آدم فکر کند چطور آنها توانسته‌اند از یک تصویر عاشقانه چنین تصویر مستهجنی بیرون بیاورند.
انتقادات از وزارت ارشاد در خصوص ممیزی ترانه ها در حالی است که در طرف مقابل نیز اعتراضات مشابهی از تسامح این وزارتخانه با آثار سینمایی و موسیقیایی وجود دارد.
وزیر ارشاد و معاون سینمایی او در هفته های اخیر قرص و محکم(!) پای اکران دو فیلم حامی فتنه ایستاده اند. علی جنتی پیش از این از تک خوانی زنان و نیز برداشتن ممیزی کتاب نیز حمایت کرده بود. وزیر ارشاد حتی در مقابل انتقادات از لیلا حاتمی به دلیل پوشش او و روبوسی‌اش با رییس جشنواره کن، با بیان اینکه "او در این قضیه غافلگیر شد" گفته بود: در مجموع خانم حاتمی تلاشش بر این بود که نوع پوشش او به گونه ای متین و حضورش مطابق با معیارهای ارزشی ما باشد.
با وجود این تسامح و تساهل وزارت ارشاد که بارها مورد انتقاد قرار گرفته، به نظر می‌رسد برخی همچنان به همین وضع موجود نیز راضی نیستند!
این در حالی است که وزارت ارشاد دولت تدبیر و امید تا کنون برنامه خاصی برای حمایت از آثار هنری ارزشی ارائه نداده است. وزیر ارشاد دیروز تلویحا دخالت نمایندگان مجلس در امور مربوط به مجوز اکران فیلم ها به ویژه دو فیلم پرحاشیه حامی فتنه را رد کرد و با ابراز اطمینان از حمایت حسن روحانی گفت: یک کارت زرد گرفتیم باز هم بگیریم عیبی ندارد.
همه این اتفاقات در شرایطی است که بر اساس آمار، سینمای ایران تا کنون تنها سه فیلم که اشاره مستقیم به واقعه عاشورا دارند، ساخته و تعداد فیلم های دیگر در این حوزه نیز انگشت شمار است.
با این وجود، به نظر می رسد دغدغه بسیاری از اصحاب هنر در این کشور همچنان واژه های بوسه و آغوش است تا عاشورا. و البته در این میان سیاست های وزارت ارشاد نیز همراه این دغدغه است!
به گزارش گروه فرهنگی صراط، عبدالجبار کاکایی، یکی از شاعران کشور درباره ممیزی واژه‌ها در ترانه‌های عاشقانه گفته است: در ترانه‌های عاشقانه با واژگانی مانند لمس کردن، دست کسی را گرفتن، آغوش و یا لمس دو معشوق مخالفت می‌شود و اسم بردن از اشخاص، آوردن اسم مونث و مذکر ممنوع است و درواقع سعی می‌شود که موضوع به سوی مفاهیم دوپهلو برده شود. در شوراهای کارشناسی تلویزیون و ارشاد چون دوستان شاعر وجود دارد و خودشان فوت و فن کار را خوب بلدند، ترانه را به سویی می‌برند که عشق آن، عشق معنوی باشد. متاسفانه این ملاحظه‌ها در شوراهای کارشناسی هست و فکر می‌کنم دلیل این ملاحظه‌ها این است که آنها فکر می‌کنند مردم صلاحیت عاشقی ندارند و ریشه تفکر در شک و تردید و زیر سوال بردن صلاحیت اخلاقی مردم است و این‌ها جامعه را به سوی ناهنجاری هدایت می‌کند و چون همه چیز نامتعادل است، ترانه‌های زیر‌زمینی هم پر از واژه‌های شرم‌آوری شده که نمی‌توان آنها را در محیط‌های خانوادگی شنید و سامان دادن به این اوضاع مدیریت چندین‌ساله می‌خواهد.
ترانه مکرم، دیگر ترانه سرای کشور نیز در خصوص ممیزی واژه ها گفته است: وضعیت ممیزی بهتر شده است، اگرچه من هفت سال ممنوعیت داشتم، اما شرایط ممیزی را بهتر می‌بینم.البته هنوز در انتشار ترانه‌ها تناقض وجود دارد. در برخی آلبوم‌ها کلماتی وجود دارد که در آلبوم دیگر اجازه انتشار پیدا نمی‌کند. در برخی آلبوم‌ها موشکافی می‌شود و در آلبومی دیگر این اتفاق نمی‌افتد و می‌بینیم برخی کارها با ضعف قافیه و اشکالات شعری مواجه هستند. زمانی من ترانه‌ای برای بهروز صفاریان گفتم که در آلبوم «شبح» منتشر شد. در این آلبوم بخشی آمده بود «دستتو از تو دستم بی‌دلیل جدا می‌کردی». ما برای این انتشار این بخش مشکل داشتیم و به سختی مجوز گرفتیم، اما در همان سال چهار آلبوم دیگر با کلمات مشابه مجوز گرفتند اما هنوز کلماتی چون آغوش، بوسه و نظیر این‌ها ممیزی می‌شود.
او درباره سلیقه مخاطبان هم گفت: سلیقه مخاطبان موسیقی در ایران قابل پیش‌بینی نیست. گاهی یک ترانه سیاه مورد استقبال آنها قرار می‌گیرد و گاهی یک کار شیش و هشت مخاطب پیدا می‌کند. مردم خودشان تصمیم‌گیرنده هستند و کسی نمی‌تواند چیزی را به آنها تزریق کند. قبلا 10 خوانده داشتیم که الگوسازی می‌کردند، اما الان به تعداد سلایق خواننده وجود دارد و مردم می‌توانند خواننده محبوبشان را پیدا کنند، چه این خواننده کلمات رکیک به کار برده باشد و چه کلمات فاخر.
روزبه بمانی ترانه‌سرا هم با اشاره به حذف برخی واژه‌ها از ترانه گفته است: بدتر از اینکه برخی واژه‌ها چون آغوش در ترانه مجوز نمی‌گیرند، زیرنویس‌هایی است که زیر عبارت‌هایی که باید حذف شوند، می‌نویسند. زیرنویس این عبارت‌ها بسیار زشت است و گاهی از یک خط شعر استنباطی می‌کنند که واقعا خجالت‌آور است و گاهی باعث می‌شود آدم فکر کند چطور آنها توانسته‌اند از یک تصویر عاشقانه چنین تصویر مستهجنی بیرون بیاورند.
انتقادات از وزارت ارشاد در خصوص ممیزی ترانه ها در حالی است که در طرف مقابل نیز اعتراضات مشابهی از تسامح این وزارتخانه با آثار سینمایی و موسیقیایی وجود دارد.
وزیر ارشاد و معاون سینمایی او در هفته های اخیر قرص و محکم(!) پای اکران دو فیلم حامی فتنه ایستاده اند. علی جنتی پیش از این از تک خوانی زنان و نیز برداشتن ممیزی کتاب نیز حمایت کرده بود. وزیر ارشاد حتی در مقابل انتقادات از لیلا حاتمی به دلیل پوشش او و روبوسی‌اش با رییس جشنواره کن، با بیان اینکه "او در این قضیه غافلگیر شد" گفته بود: در مجموع خانم حاتمی تلاشش بر این بود که نوع پوشش او به گونه ای متین و حضورش مطابق با معیارهای ارزشی ما باشد.
با وجود این تسامح و تساهل وزارت ارشاد که بارها مورد انتقاد قرار گرفته، به نظر می‌رسد برخی همچنان به همین وضع موجود نیز راضی نیستند!
این در حالی است که وزارت ارشاد دولت تدبیر و امید تا کنون برنامه خاصی برای حمایت از آثار هنری ارزشی ارائه نداده است. وزیر ارشاد دیروز تلویحا دخالت نمایندگان مجلس در امور مربوط به مجوز اکران فیلم ها به ویژه دو فیلم پرحاشیه حامی فتنه را رد کرد و با ابراز اطمینان از حمایت حسن روحانی گفت: یک کارت زرد گرفتیم باز هم بگیریم عیبی ندارد.
همه این اتفاقات در شرایطی است که بر اساس آمار، سینمای ایران تا کنون تنها سه فیلم که اشاره مستقیم به واقعه عاشورا دارند، ساخته و تعداد فیلم های دیگر در این حوزه نیز انگشت شمار است.
با این وجود، به نظر می رسد دغدغه بسیاری از اصحاب هنر در این کشور همچنان واژه های بوسه و آغوش است تا عاشورا. و البته در این میان سیاست های وزارت ارشاد نیز همراه این دغدغه است!
آفرین بر وزیر فرهنگ