واکنش نیوشا ضیغمی به فاجعه اسیدپاشی

مدتی است که حال دنیا خوب نیست. هر روز خبری جدید از نامردمی های تازه به گوش می رسد که حکایت از رو به احتزار بودن انسانیت دارد. یک روز کودکان بی دفاع غزه، روزی دیگر زنان بی دفاع کوبانی و حالا بانوان سرزمینم ایران...

جنایات وحشیانه گروهک تروریستی داعش این روزها نقل محافل است و همه ما در مورد وحشی گری این گروه خبر داریم و از آن اعلام انزجار می کنیم. گروهی که هیچ منطقی برای رفتار وحشیانه خود قائل نیست و به بهانه های واهی فقط می کشد، می کشد و می کشد...

نگرانم، نگرانم از اتفاقی که مدتی پیش در گوشه ای از سرزمین امنم، ایران به وقوع پیوسته. اقدامی که رنگ و بوی داعشی دارد و برای همه ما زنگ خطری بزرگ به حساب می آید. زنان و دختران نجیب اصفهانی این روزها برای راه رفتن در خیابان های شهر خود با ترس و وحشت دست و پنجه نرم می کنند. ترس از اینکه هر لحظه صدای ترمز موتور سیکلت را در کنار گوششان حس کنند و بعد از آن صورت خود را آغشته به اسید ببینند. 

از سوی دیگر با چنین اقداماتی چهره شهر اصفهان به عنوان که شهری که یک تنه بار صنعت توریسم کشور را به دوش می کشد، مخدوش می گردد و پروسه جذب توریست کشورمان که کمک شایانی به اقتصاد کشور میکند با خلل جدی مواجه خواهد شد.

دین ما دین رافت و مهربانی است و از قرار معلوم عده ای در لباس اسلام، سعی در مخدوش کردن این چهره زیبا و رحمانی دارند. دین اسلام دین محبت و مهربانی است و پیامبرمان رحمه للعالمین! کجای آئین و مذهب ما آمده که جزای بد حجابی اسید پاشی است؟ کجای قانون کشورمان چنین چیزی درج شده؟ 

امیدوارم تدبیری اندیشیده شود که سایه شوم چنین رفتارهای متحجرانه ای هر چه زودتر از سر زنان سرزمینم برداشته شود تا مانند قبل با آرامش فکری و امنیت کامل به زندگی خود ادامه دهند و اصفهان که پایتخت فرهنگی جهان اسلام نیز است، همچون گذشته طلایه دار فرهنگ و مهربانی باشد.