صراط: افتخارات
پروفسور سمیعی اینقدر برای مردم کشورمان شناخته شده و ارزشمند هست که برای
مطرح کردن این دانشمند نخبه نیاز به اغراق و گزافه گویی نبوده و تلاش
نکنیم با چسباندن افتخارات خدشه پذیر، به اعتبار فراوان این دانشمند سرشناس
لطمه زده و وی را در مسیر بت سازی، به ناکجا آباد سوق دهیم.
به فاصله یک هفته از انتخاب پروفسور مجید سمیعی به عنوان برترین جراح مغز جهان، هنوز بازخوردهای این خبر خوشایند در جامعه، به ویژه میان کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی ادامه دارد، در حالی که شواهد و قرائن حکایت از نوعی سو استفاده از نام این جراح مشهور دارد.
نخستین ابهام ماجرا آنجاست که می‌بینیم اولین و تنها مرجع منتشر کننده خبر اعطای این جایزه به پروفسور سمیعی، یک سایت ایرانی است که خبر این انتخاب را با بیشترین سرعت ممکن از زمان وقوع روی خروجی خود قرار داده -و سپس در دیگر رسانه ها بازنشر یافته،- و جز این مرجع، خبر اعطای جایزه برترین جراح مغز جهان را، ولو با تاخیر طولانی، هیچ منبع خبری دیگری منتشر نکرده و حتی از بازنشر آن در خبرگزاری معتبر در زمینه پزشکی در جهان ردی نمی‌توان یافت.
بدین ترتیب می‌توان حدس زد که چرا این اتفاق هیچ بازخوردی در سطح کلان به همراه نداشت و به عنوان مثال حتی به صدور یک پیام تبریک از طرف مقامات رسمی کشورمان یا نهادهای بین‌المللی و افراد سرشناس در عرصه جراحی منجر نشد؛ حال آنکه می‌دانیم بارها و بارها تقدیر از این جراح سرشناس توسط مقامات مختلف در کشورمان به بهانه های گوناگون در دستور کار قرار گرفته و از این حیث نمی‌توان مدعی بی خبری مسئولان از افتخار آفرینی های این دانشمند ایرانی الاصل شد.
اما اشکال بزرگ‌تر زمانی آشکار می‌شود که می‌بینیم این جایزه را موسسه‌ای با عنوان «آکادمی جهانی جراحی اعصاب» (WORLD ACADEMY OF NEUROLOGICAL SURGERY) به پروفسور سمیعی اعطا کرده که نهادی خصوصی، ناشناخته و البته تقریبا تازه کار است که توسط هیچ نهاد علمی مورد تایید قرار نگرفته و بیشتر به جمعی دوستانه و دور همی شباهت دارد تا یک نهاد معتبر علمی که رویکردهای دقیقی برای پاسداشت جایگاه علم و عالمان اتخاذ کرده و تلاش دارد در پیشبرد اهداف پزشکی گام بردارد.
به فاصله یک هفته از برگزاری آخرین گردهمایی آکادمی، هنوز سایت آن به روز نشده و حتی خبری پیرامون برگزاری این همایش در سایت آکادمی درج نشده است؛ گویی فردی که سایت موسسه را به روز می‌کند، در مرخصی به سر می‌برد و جایگزینی ندارد!
آنگونه که در سایت این نهاد آمده، آکادمی جهانی جراحی اعصاب که معلوم نیست مقرش در کجاست و در کدام کشور به ثبت رسیده، سال 2005 آغاز به کار کرده و تاکنون چهار پروفسور را در مقاطع زمانی نامنظم، بر اساس اسلوب نا آشکار مستحق اعطای جایزه و عنوان عصب طلایی (Golden Neuron Award) دانسته است که آخرینشان پروفسور سمیعی است.
نخستین فردی که این عنوان به وی اعطا شده، قاضی یاشارگیل از ترکیه (سال 2007)، بعدی آلبرت روتون از آمریکا (سال 2009)، نفر سوم جان جین از آمریکا (سال 2011) و آخرین فرد فهرست، مجید سمیعی در سال 2014 است؛ یعنی معلوم نیست روند اعطای این جایزه هر چند وقت یکبار است.
این در حالی است که بخش «آکادمی جایزه» در سایت این موسسه خالی است تا نتوان مکانیزم این انتخاب ها و ملاک های مرتبط با آن را دریافت و علاوه بر آن، هیچ توضیحی برای چرایی انتخاب این افراد یا دست کم اشاره‌ای یک خطی به رزومه درخشانشان یا حتی معرفی ایشان در چند کلمه هم در سایت این موسسه درج نشده است؛ به عنوان مثال معلوم نیست که چرا پروفسور سمیعی از دید کارگزاران این مجموعه مستحق دریافت جایزه دانسته شده، چه اقدامی این انتخاب را تا به امروز به تاخیر انداخته بوده و براستی چرا این دانشمند سرشناس چند سال پیش نتوانسته در فهرست برندگان این جایزه قرار گیرد؟
از این نکات جالب‌تر آنجاست که می‌بینیم در تاریخچه گردهمایی‌های آکادمی جهانی جراحی اعصاب هم نظم خاصی به چشم نمی‌خورد تا آنجا که می‌بینیم در سال 2013 هیچ نشستی برگزار نشده و به فاصله یک هفته از برگزاری همایش اخیر ایشان (که انتخاب پروفسور سمیعی در آنجا رقم خورده)، حتی سایت موسسه به روز نشده است!
این توضیحات زمانی کامل می‌شود که تصاویر نشست‌های برگزار شده قبلی این آکادمی را مرور کنیم تا دریابیم آنچه با عنوان پر طمطراق آکادمی فلان پشت سر جایزه اعطا شده به جراح سرشناس ایرانی قرار دارد، در حقیقت به گعده‌ای دوستانه شباهت دارد که به هیچ عنوان قابلیت قیاس با «کنگره جراحان اعصاب» با بیش از 60 سال سن و «انجمن جراحان اعصاب آمریکا» با عمری حدود 80 سال و دارا بودن چندین هزار عضو را ندارد.
با این تفاسیر آشکار می‌شود که اگر قرار است درباره پروفسور مشهور ایرانی سخن بگوییم، بهتر است که اعطای این جایزه کذایی را ندید گرفته و به گونه‌ای عمل نکنیم که اگر احیانا فردا روزی پشت پرده این موسسه کذایی و جایزه هایش برملا شد، خدا نکرده خدشه‌ای متوجه پروفسور سمیعی شده و مایه سرخوردگی جامعه را فراهم آوریم!
به فاصله یک هفته از انتخاب پروفسور مجید سمیعی به عنوان برترین جراح مغز جهان، هنوز بازخوردهای این خبر خوشایند در جامعه، به ویژه میان کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی ادامه دارد، در حالی که شواهد و قرائن حکایت از نوعی سو استفاده از نام این جراح مشهور دارد.
نخستین ابهام ماجرا آنجاست که می‌بینیم اولین و تنها مرجع منتشر کننده خبر اعطای این جایزه به پروفسور سمیعی، یک سایت ایرانی است که خبر این انتخاب را با بیشترین سرعت ممکن از زمان وقوع روی خروجی خود قرار داده -و سپس در دیگر رسانه ها بازنشر یافته،- و جز این مرجع، خبر اعطای جایزه برترین جراح مغز جهان را، ولو با تاخیر طولانی، هیچ منبع خبری دیگری منتشر نکرده و حتی از بازنشر آن در خبرگزاری معتبر در زمینه پزشکی در جهان ردی نمی‌توان یافت.
بدین ترتیب می‌توان حدس زد که چرا این اتفاق هیچ بازخوردی در سطح کلان به همراه نداشت و به عنوان مثال حتی به صدور یک پیام تبریک از طرف مقامات رسمی کشورمان یا نهادهای بین‌المللی و افراد سرشناس در عرصه جراحی منجر نشد؛ حال آنکه می‌دانیم بارها و بارها تقدیر از این جراح سرشناس توسط مقامات مختلف در کشورمان به بهانه های گوناگون در دستور کار قرار گرفته و از این حیث نمی‌توان مدعی بی خبری مسئولان از افتخار آفرینی های این دانشمند ایرانی الاصل شد.
اما اشکال بزرگ‌تر زمانی آشکار می‌شود که می‌بینیم این جایزه را موسسه‌ای با عنوان «آکادمی جهانی جراحی اعصاب» (WORLD ACADEMY OF NEUROLOGICAL SURGERY) به پروفسور سمیعی اعطا کرده که نهادی خصوصی، ناشناخته و البته تقریبا تازه کار است که توسط هیچ نهاد علمی مورد تایید قرار نگرفته و بیشتر به جمعی دوستانه و دور همی شباهت دارد تا یک نهاد معتبر علمی که رویکردهای دقیقی برای پاسداشت جایگاه علم و عالمان اتخاذ کرده و تلاش دارد در پیشبرد اهداف پزشکی گام بردارد.
به فاصله یک هفته از برگزاری آخرین گردهمایی آکادمی، هنوز سایت آن به روز نشده و حتی خبری پیرامون برگزاری این همایش در سایت آکادمی درج نشده است؛ گویی فردی که سایت موسسه را به روز می‌کند، در مرخصی به سر می‌برد و جایگزینی ندارد!
آنگونه که در سایت این نهاد آمده، آکادمی جهانی جراحی اعصاب که معلوم نیست مقرش در کجاست و در کدام کشور به ثبت رسیده، سال 2005 آغاز به کار کرده و تاکنون چهار پروفسور را در مقاطع زمانی نامنظم، بر اساس اسلوب نا آشکار مستحق اعطای جایزه و عنوان عصب طلایی (Golden Neuron Award) دانسته است که آخرینشان پروفسور سمیعی است.
نخستین فردی که این عنوان به وی اعطا شده، قاضی یاشارگیل از ترکیه (سال 2007)، بعدی آلبرت روتون از آمریکا (سال 2009)، نفر سوم جان جین از آمریکا (سال 2011) و آخرین فرد فهرست، مجید سمیعی در سال 2014 است؛ یعنی معلوم نیست روند اعطای این جایزه هر چند وقت یکبار است.
این در حالی است که بخش «آکادمی جایزه» در سایت این موسسه خالی است تا نتوان مکانیزم این انتخاب ها و ملاک های مرتبط با آن را دریافت و علاوه بر آن، هیچ توضیحی برای چرایی انتخاب این افراد یا دست کم اشاره‌ای یک خطی به رزومه درخشانشان یا حتی معرفی ایشان در چند کلمه هم در سایت این موسسه درج نشده است؛ به عنوان مثال معلوم نیست که چرا پروفسور سمیعی از دید کارگزاران این مجموعه مستحق دریافت جایزه دانسته شده، چه اقدامی این انتخاب را تا به امروز به تاخیر انداخته بوده و براستی چرا این دانشمند سرشناس چند سال پیش نتوانسته در فهرست برندگان این جایزه قرار گیرد؟
از این نکات جالب‌تر آنجاست که می‌بینیم در تاریخچه گردهمایی‌های آکادمی جهانی جراحی اعصاب هم نظم خاصی به چشم نمی‌خورد تا آنجا که می‌بینیم در سال 2013 هیچ نشستی برگزار نشده و به فاصله یک هفته از برگزاری همایش اخیر ایشان (که انتخاب پروفسور سمیعی در آنجا رقم خورده)، حتی سایت موسسه به روز نشده است!
این توضیحات زمانی کامل می‌شود که تصاویر نشست‌های برگزار شده قبلی این آکادمی را مرور کنیم تا دریابیم آنچه با عنوان پر طمطراق آکادمی فلان پشت سر جایزه اعطا شده به جراح سرشناس ایرانی قرار دارد، در حقیقت به گعده‌ای دوستانه شباهت دارد که به هیچ عنوان قابلیت قیاس با «کنگره جراحان اعصاب» با بیش از 60 سال سن و «انجمن جراحان اعصاب آمریکا» با عمری حدود 80 سال و دارا بودن چندین هزار عضو را ندارد.
با این تفاسیر آشکار می‌شود که اگر قرار است درباره پروفسور مشهور ایرانی سخن بگوییم، بهتر است که اعطای این جایزه کذایی را ندید گرفته و به گونه‌ای عمل نکنیم که اگر احیانا فردا روزی پشت پرده این موسسه کذایی و جایزه هایش برملا شد، خدا نکرده خدشه‌ای متوجه پروفسور سمیعی شده و مایه سرخوردگی جامعه را فراهم آوریم!
