صراط: از همان ابتدا هم امیدی به ماندنش نبود. محمد ابراهیم خلیلی اگرچه سال گذشته با ١١ رأی از ١٥ رأی شهرد ار رشت شد ، اما صاحب آرایی شناور و متزلزل بود . چون انتقادات از همان روزهای اول بر سر این شهردار غیربومی با مدرک تحصیلی غیرمرتبط با این پست پررنگ شده بود . از این رو عمر شهرد اری وی به یک‌سال هم نکشید و تنها ٥ نفر از ١١ نفر موافق ماندنش بودند و مابقی رأی به استیضاحش دادند . استیضاح یک شهرد ار دیگر، آماری که در هیچ شهر پیشرفته‌ای د ر دنیا نمی‌توان سراغ گرفت.
تغییر ١٧ شهرد ار و سرپرست شهرداری در مدت ١٤سال تنها بخشی از کارنامه شورای شهر رشت است؛ تغییراتی که باعث شده عبارت شهرداران فصلی هم به کار برده شود . رشت با جمعیت ثابت ٦٠٠هزارنفری و جمعیت شناور یک‌میلیون و ٢٠٠هزارنفری که در ایام گرد شگری به ٢میلیون هم می‌رسد دارای توان بالقوه توسعه و یکی از مستعدترین شهرهای ایران برای ثروتمند شد ن است.
شهری که زمانی به خاطر جاده ابریشم دروازه اروپا لقب گرفته بود و اینک قطب بزرگ برنج و د یگر محصولات کشاورزی و تولید نانو د اروهای ضد سرطان کشور و یکی از بزرگترین تولید کنند ه‌های فولاد کشور است. رشت همچنین به خاطر محصور شد ن بین د ریا، جنگل و کوه و بزرگ بود ن و مد رن بود نش، یکی از استراتژیک‌ترین شهرهای شمالی ایران به لحاظ گرد شگری است. اما در عین حال این شهر رتبه دوم نرخ بیکاری در کشور را د ارد .
بافت بومی شهر تغییر یافته است و رشتی‌های قد یمی کوچ کرد ه‌اند و مهاجران اطراف به مرکز آمد ه‌اند . رشت د ارای بزرگترین شهرک صنعتی و د ر عین حال ورشکسته‌ترین آن هم هست. همچنین باوجود سبز بود نش کمترین فضای سبز شهری را د ارد ، حتی کمتر از شهر کویری یزد . محیط زیستش هم د ر بحران به سر می‌برد . از د و رود خانه به شد ت آلود ه «گوهر رود » و «زرجوب» که میزبان فاضلاب شهر است گرفته تا خیابان‌های مملو از زباله، چهره‌ای ناشایست به این شهر زیبا و سرسبز بخشید ه است.
خیابان‌هایی که با مشکل بزرگ چاله‌ها و آسفالت‌های نامرغوب و تعد اد زیاد سرعت‌گیر و ترافیک و آب‌گرفتگی هنگام باران دست به گریبان است. رشت د ر عین حال اولین خط اتوبوسرانی کشور را د اشته اما اکنون ضعیف‌ترین و کمترین دستگاه‌های حمل‌ونقل را دارد . حال در شهری که خواهرخوانده مسکو است اما با صد ها مشکل دست به گریبان است چند عضو شورا مدام میلشان می‌کشد که یکی را ببرند و یکی د یگر را بیاورند .
داستانی که ظاهرا تمامی ند ارد و امان مرد م رشت را برید ه است. رشت به لحاظ بی‌ثباتی صند لی شهرد اری رکورد د ار شهرهای بزرگ ایران است. از ابتد ای انقلاب با احتساب سرپرست‌ها این شهر ٢٢ شهرد ار به خود د ید ه است. یعنی به ازای هر یک‌سال و نیم، یک شهرد ار.
سنتی که ظاهرا فقط مختص به آغاز‌به‌کار شوراها نیست و از د یرباز د ر این شهر وجود د اشته است.
احمد رمضانپور، شهردار رشت در سال‌های ٦٣ تا ٦٥ و نمایند ه مردم این شهر در مجالس پنجم و ششم از روزهایی می‌گوید که با بعضی از اعضای شورای شهر از انتخاب شهرد ار سخن گفته بود : «به د وستان گفتم شهرد ار رشت باید ویژگی‌هایی د اشته باشد اما د یدم حرفم اثرپذیری ندارد و مجبور شدم حرف‌هایم را د ر قالب مقاله به مرد م بگویم.
یکی از آن ویژگی‌ها این بود که شاید استاند ار و فرماند ار و مد یرکل غیربومی باشند اما شهرد ار یک شهر حتما باید بومی باشد . د ر رشت هم که آد م تحصیلکرده و باتجربه کم ند اشتیم. اما این حرف‌ها نتیجه ند اد و آقای خلیلی شهرد ار شد . اما همان‌هایی که آن روزها پشت آقای خلیلی ایستاد ند و روی قضیه مد رک تحصیلی‌اش صحه گذاشتند کمتر از ١٠ ماه او را برکنار کرد ند . د رحالی‌که این کار هم د رست نبود . چون آقای خلیلی و هر شهرد ار د یگری د ر این فرصت، کاری نمی‌تواند از پیش ببرد . ایشان د ر د فاعیاتشان گفته بود ند که فقط سه ماه شهرد ار بود ه. راست هم گفتند چون بود جه شهرد اری تازه به د ستش رسید و چند ماه هم باید سپری می‌شد تا با خصوصیات فرهنگی و مناسبات شهری آشنا شود . اما اعضای شورا به ایشان فرصت ند اد ند . د رحالی‌که باید تحلیل کرد که د ر این وضع وخیم شهری رشت چقد ر شهرد اری به نام خلیلی سهم د ارد و چقد ر خود د وستان شورا و چقد ر نهاد های د یگر. د وستان که سال گذشته د ر انتخاب شهرد ار به توصیه من عمل نکرد ند اما بازهم به ایشان به‌عنوان کسی که ٣٠سال است د ر این شهر سابقه اجرایی و تقنینی و آموزشی د ارم و د یگر به د نبال پست و مقام نیستم، توصیه می‌کنم شهرد اری انتخاب کنند که بتواند فقط و فقط سه‌سال از وی د فاع و حمایت کنند .»
منبع: شهروند
تغییر ١٧ شهرد ار و سرپرست شهرداری در مدت ١٤سال تنها بخشی از کارنامه شورای شهر رشت است؛ تغییراتی که باعث شده عبارت شهرداران فصلی هم به کار برده شود . رشت با جمعیت ثابت ٦٠٠هزارنفری و جمعیت شناور یک‌میلیون و ٢٠٠هزارنفری که در ایام گرد شگری به ٢میلیون هم می‌رسد دارای توان بالقوه توسعه و یکی از مستعدترین شهرهای ایران برای ثروتمند شد ن است.
شهری که زمانی به خاطر جاده ابریشم دروازه اروپا لقب گرفته بود و اینک قطب بزرگ برنج و د یگر محصولات کشاورزی و تولید نانو د اروهای ضد سرطان کشور و یکی از بزرگترین تولید کنند ه‌های فولاد کشور است. رشت همچنین به خاطر محصور شد ن بین د ریا، جنگل و کوه و بزرگ بود ن و مد رن بود نش، یکی از استراتژیک‌ترین شهرهای شمالی ایران به لحاظ گرد شگری است. اما در عین حال این شهر رتبه دوم نرخ بیکاری در کشور را د ارد .
بافت بومی شهر تغییر یافته است و رشتی‌های قد یمی کوچ کرد ه‌اند و مهاجران اطراف به مرکز آمد ه‌اند . رشت د ارای بزرگترین شهرک صنعتی و د ر عین حال ورشکسته‌ترین آن هم هست. همچنین باوجود سبز بود نش کمترین فضای سبز شهری را د ارد ، حتی کمتر از شهر کویری یزد . محیط زیستش هم د ر بحران به سر می‌برد . از د و رود خانه به شد ت آلود ه «گوهر رود » و «زرجوب» که میزبان فاضلاب شهر است گرفته تا خیابان‌های مملو از زباله، چهره‌ای ناشایست به این شهر زیبا و سرسبز بخشید ه است.
خیابان‌هایی که با مشکل بزرگ چاله‌ها و آسفالت‌های نامرغوب و تعد اد زیاد سرعت‌گیر و ترافیک و آب‌گرفتگی هنگام باران دست به گریبان است. رشت د ر عین حال اولین خط اتوبوسرانی کشور را د اشته اما اکنون ضعیف‌ترین و کمترین دستگاه‌های حمل‌ونقل را دارد . حال در شهری که خواهرخوانده مسکو است اما با صد ها مشکل دست به گریبان است چند عضو شورا مدام میلشان می‌کشد که یکی را ببرند و یکی د یگر را بیاورند .
داستانی که ظاهرا تمامی ند ارد و امان مرد م رشت را برید ه است. رشت به لحاظ بی‌ثباتی صند لی شهرد اری رکورد د ار شهرهای بزرگ ایران است. از ابتد ای انقلاب با احتساب سرپرست‌ها این شهر ٢٢ شهرد ار به خود د ید ه است. یعنی به ازای هر یک‌سال و نیم، یک شهرد ار.
سنتی که ظاهرا فقط مختص به آغاز‌به‌کار شوراها نیست و از د یرباز د ر این شهر وجود د اشته است.
احمد رمضانپور، شهردار رشت در سال‌های ٦٣ تا ٦٥ و نمایند ه مردم این شهر در مجالس پنجم و ششم از روزهایی می‌گوید که با بعضی از اعضای شورای شهر از انتخاب شهرد ار سخن گفته بود : «به د وستان گفتم شهرد ار رشت باید ویژگی‌هایی د اشته باشد اما د یدم حرفم اثرپذیری ندارد و مجبور شدم حرف‌هایم را د ر قالب مقاله به مرد م بگویم.
یکی از آن ویژگی‌ها این بود که شاید استاند ار و فرماند ار و مد یرکل غیربومی باشند اما شهرد ار یک شهر حتما باید بومی باشد . د ر رشت هم که آد م تحصیلکرده و باتجربه کم ند اشتیم. اما این حرف‌ها نتیجه ند اد و آقای خلیلی شهرد ار شد . اما همان‌هایی که آن روزها پشت آقای خلیلی ایستاد ند و روی قضیه مد رک تحصیلی‌اش صحه گذاشتند کمتر از ١٠ ماه او را برکنار کرد ند . د رحالی‌که این کار هم د رست نبود . چون آقای خلیلی و هر شهرد ار د یگری د ر این فرصت، کاری نمی‌تواند از پیش ببرد . ایشان د ر د فاعیاتشان گفته بود ند که فقط سه ماه شهرد ار بود ه. راست هم گفتند چون بود جه شهرد اری تازه به د ستش رسید و چند ماه هم باید سپری می‌شد تا با خصوصیات فرهنگی و مناسبات شهری آشنا شود . اما اعضای شورا به ایشان فرصت ند اد ند . د رحالی‌که باید تحلیل کرد که د ر این وضع وخیم شهری رشت چقد ر شهرد اری به نام خلیلی سهم د ارد و چقد ر خود د وستان شورا و چقد ر نهاد های د یگر. د وستان که سال گذشته د ر انتخاب شهرد ار به توصیه من عمل نکرد ند اما بازهم به ایشان به‌عنوان کسی که ٣٠سال است د ر این شهر سابقه اجرایی و تقنینی و آموزشی د ارم و د یگر به د نبال پست و مقام نیستم، توصیه می‌کنم شهرد اری انتخاب کنند که بتواند فقط و فقط سه‌سال از وی د فاع و حمایت کنند .»
منبع: شهروند
