صراط: "فریندخت زاهدی"، پژوهش‌گر و استاد پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران معتقد است تئاتر کودک و نوجوان تنها سرگرم کننده نیست، بلکه جنبه آموزشی آن بیشتر مد نظر است و برای همین باید به آن نگاهی علمی داشت.
به نقل از ستاد خبری بیست و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان، فریندخت زاهدی که به عنوان مدیر کمیته بین الملل در بیست و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان حضور دارد، از راه اندازی رشته تخصصی تئاتر کودک و نوجوان در دانشگاه تهران خبر داد و گفت: از شش سال پیش طرحی را برای تاسیس رشته تئاتر کودک و نوجوان را آغاز کردیم. البته مدتی است به تاخیر افتاده، اما در طی این مدت با تعدادی از همکارانمان در این پروژه بازنگری کردیم و تعدادی از واحد‌ها را به واحدهای کارگاهی تغییر دادیم. اکنون برنامه منسجمی برای رشته تئاتر کودک و نوجوان تهیه شده است که به زودی برای تائید به وزارت علوم می‌رود تا بتوانیم سال ۹۴ در این رشته دانشجو بگیریم.
وی ادامه داد: با ایجاد این گرایش دانشگاهی، در آینده تئاتر کودک و نوجوان توسط کسانی انجام میشود که از تخصص لازم در این حوزه بهره‌مند هستند. در واقع نگاه علمی به این عرصه میشود، چراکه تئاتر کودک و نوجوان فقط سرگرم کننده نیست، بلکه جنبه آموزشی آن بیشتر مدنظر است. جنبه‌ای که در 100 سال اخیر در تمام جهان مورد توجه بوده است و افراد زیادی روی آن کار کردند.
زاهدی با بیان ضرورت و تاثیر آموزش تئاتر عنوان کرد: یکی از راه‌های آموزش و هنجارسازی در رفتار کودکان از طریق تئاتر است، این روز‌ها شاهد بهره گیری از آن در درمان نیز هستیم. هنر تئاتر نیز از ۳۵۰۰ سال پیش مانند علم که گام‌های بسیاری را برای کاستی‌ها و آسیب‌های بیولوژیک برداشته است، در رفع ناهنجاری‌های روحی و روانی انسان همواره حرکت کرده است، بنابراین هنری است که می‌بایست از کودکی به کار گرفته شود و ما بایستی از این هنر به عنوان یک عنصر موثر در جامعه، تلطیف ناهنجاری‌ها و ارتقا فرهنگ استفاده کنیم. در سفر به کشور آلمان شاهد حضور مادران بسیاری همراه با فرزندان خردسالشان در سالن‌های نمایش بودم. آن‌ها معتقدند تحقیقات نشان داده است که حضور نوزادان در سالن تئاتر ناخودآگاه روی فرزندانشان تاثیر می‌گذارد و آن‌ها را در سنین بالا از ناهنجاری‌ها دور نگه می‌دارد.
این پژوهش‌گر تئاتر در رابطه با واحدهای درسی که قرار است در این رشته دانشگاهی تازه تدریس شود، بیان کرد: یک کتابخانه دیجیتال بزرگ در دانشگاه تهران تشکیل و منابع آن به صورت کامل گردآوری شده است. در حال حاضر از نظر منابع با هیچ کمبودی روبه رو نیستیم. واحد‌ها نیز در حوزه ادبیات و تئاتر کودک تعیین شده‌اند. تعدادی از این واحد‌ها به روان‌شناسی کودک و نوجوان اختصاص دارد که دوران رشد و خلاقیت را در بر می‌گیرد همچنین واحدهای تئاتر مانند کارگردانی، تئاترکودک برای کودک، تئاتر بزرگسال برای کودک و موسیقی و... ارائه می‌شوند.
وی همچنین در مورد بخش پژوهش این دوره از جشنواره تئاتر کودک و نوجوان و امکان بهره‌گیری از این مقالات به عنوان منبع توضیح داد: پیام دهکردی تاکید بسیاری داشت تا کار مهمی در این حوزه انجام شود. در بخش پژوهش سه بخش کودک و تکنولوژی، کودک و آموزش در مدارس و کودک و روان‌شناسی را مدنظر قرار دادیم و مقالاتی را که در این سه حوزه بود، انتخاب کردیم. البته تمام مقالات را نگه داشتیم تا در فرصت دیگری چاپ نمائیم. بدون شک از این مقالات استفاده می‌کنیم. ما هر نشریه مربوط به کودک و نوجوان را جمع آوری می‌کنیم.
زاهدی در پایان تاکید کرد: اگر می‌خواهیم زیرساختی کار کنیم، باید به پژوهش توجه داشته باشیم. سابقه کار روی تئاتر کودک و نوجوان به ۵۰ سال پیش بازمی‌گردد. آن‌ها واقعا خوب کار کردند و افراد برجسته‌ای در آن حضور داشتند، اما متاسفانه از یک جایی تنها تبدیل به وسیله‌ای برای سرگرم کردن بچه‌ها شد. هدف این نیست و دردی را دوا نمی‌کند، تفریح یکی از ابعاد نمایش است. می بایستی از هر فرصتی برای آموزش کودکان استفاده کنیم.
به نقل از ستاد خبری بیست و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان، فریندخت زاهدی که به عنوان مدیر کمیته بین الملل در بیست و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان حضور دارد، از راه اندازی رشته تخصصی تئاتر کودک و نوجوان در دانشگاه تهران خبر داد و گفت: از شش سال پیش طرحی را برای تاسیس رشته تئاتر کودک و نوجوان را آغاز کردیم. البته مدتی است به تاخیر افتاده، اما در طی این مدت با تعدادی از همکارانمان در این پروژه بازنگری کردیم و تعدادی از واحد‌ها را به واحدهای کارگاهی تغییر دادیم. اکنون برنامه منسجمی برای رشته تئاتر کودک و نوجوان تهیه شده است که به زودی برای تائید به وزارت علوم می‌رود تا بتوانیم سال ۹۴ در این رشته دانشجو بگیریم.
وی ادامه داد: با ایجاد این گرایش دانشگاهی، در آینده تئاتر کودک و نوجوان توسط کسانی انجام میشود که از تخصص لازم در این حوزه بهره‌مند هستند. در واقع نگاه علمی به این عرصه میشود، چراکه تئاتر کودک و نوجوان فقط سرگرم کننده نیست، بلکه جنبه آموزشی آن بیشتر مدنظر است. جنبه‌ای که در 100 سال اخیر در تمام جهان مورد توجه بوده است و افراد زیادی روی آن کار کردند.
زاهدی با بیان ضرورت و تاثیر آموزش تئاتر عنوان کرد: یکی از راه‌های آموزش و هنجارسازی در رفتار کودکان از طریق تئاتر است، این روز‌ها شاهد بهره گیری از آن در درمان نیز هستیم. هنر تئاتر نیز از ۳۵۰۰ سال پیش مانند علم که گام‌های بسیاری را برای کاستی‌ها و آسیب‌های بیولوژیک برداشته است، در رفع ناهنجاری‌های روحی و روانی انسان همواره حرکت کرده است، بنابراین هنری است که می‌بایست از کودکی به کار گرفته شود و ما بایستی از این هنر به عنوان یک عنصر موثر در جامعه، تلطیف ناهنجاری‌ها و ارتقا فرهنگ استفاده کنیم. در سفر به کشور آلمان شاهد حضور مادران بسیاری همراه با فرزندان خردسالشان در سالن‌های نمایش بودم. آن‌ها معتقدند تحقیقات نشان داده است که حضور نوزادان در سالن تئاتر ناخودآگاه روی فرزندانشان تاثیر می‌گذارد و آن‌ها را در سنین بالا از ناهنجاری‌ها دور نگه می‌دارد.
این پژوهش‌گر تئاتر در رابطه با واحدهای درسی که قرار است در این رشته دانشگاهی تازه تدریس شود، بیان کرد: یک کتابخانه دیجیتال بزرگ در دانشگاه تهران تشکیل و منابع آن به صورت کامل گردآوری شده است. در حال حاضر از نظر منابع با هیچ کمبودی روبه رو نیستیم. واحد‌ها نیز در حوزه ادبیات و تئاتر کودک تعیین شده‌اند. تعدادی از این واحد‌ها به روان‌شناسی کودک و نوجوان اختصاص دارد که دوران رشد و خلاقیت را در بر می‌گیرد همچنین واحدهای تئاتر مانند کارگردانی، تئاترکودک برای کودک، تئاتر بزرگسال برای کودک و موسیقی و... ارائه می‌شوند.
وی همچنین در مورد بخش پژوهش این دوره از جشنواره تئاتر کودک و نوجوان و امکان بهره‌گیری از این مقالات به عنوان منبع توضیح داد: پیام دهکردی تاکید بسیاری داشت تا کار مهمی در این حوزه انجام شود. در بخش پژوهش سه بخش کودک و تکنولوژی، کودک و آموزش در مدارس و کودک و روان‌شناسی را مدنظر قرار دادیم و مقالاتی را که در این سه حوزه بود، انتخاب کردیم. البته تمام مقالات را نگه داشتیم تا در فرصت دیگری چاپ نمائیم. بدون شک از این مقالات استفاده می‌کنیم. ما هر نشریه مربوط به کودک و نوجوان را جمع آوری می‌کنیم.
زاهدی در پایان تاکید کرد: اگر می‌خواهیم زیرساختی کار کنیم، باید به پژوهش توجه داشته باشیم. سابقه کار روی تئاتر کودک و نوجوان به ۵۰ سال پیش بازمی‌گردد. آن‌ها واقعا خوب کار کردند و افراد برجسته‌ای در آن حضور داشتند، اما متاسفانه از یک جایی تنها تبدیل به وسیله‌ای برای سرگرم کردن بچه‌ها شد. هدف این نیست و دردی را دوا نمی‌کند، تفریح یکی از ابعاد نمایش است. می بایستی از هر فرصتی برای آموزش کودکان استفاده کنیم.
