صراط: تحلیلگر یک روزنامه اسرائیلی از وجود طرحی نظامی خبر داد که تل‌آویو بر اساس آن قصد داشت در سال ۱۳۶۱ همزمان با جنگ عراق علیه ایران، به سوریه حمله کند.
«امیر اورن» تحلیلگر امور امنیتی در روزنامه «هاآرتص» فاش کرد سندی سری برای هجومی شدید بر سوریه با هدف ایجاد یک تغییر جدید در لبنان و منطقه وجود داشته است.
اورن توضیح داد که «ایهود باراک» (وزیر جنگ اسبق) که در آن زمان مسئولیت امور برنامه‌ریزی ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی را بر عهده داشته است در پشت پرده طرح مذکور بوده است.
بر اساس این گزارش طرح نامبرده در شب حمله رژیم صهیونیستی در زمان نخست‌وزیر اسبق «مناخیم بگین» به لبنان تحت عنوان «اورانیم» در سال 1982 تحویل «آرییل شارون» (نخست‌وزیر سفاک و اسبق) داده شد. هدف ظاهری از آن تضمین امنیت «الجلیل» و توقف ادامه پرتاب موشک‌های جبهه آزادیبخش فلسطین به شمال اراضی اشغالی بود اما هدف سری بسته خاورمیانه‌ای آن و رساندن مسیحیان طرفدار اسرائیل به پستهای حکومتی درلبنان واخراج فلسطینی‌ها از لبنان به اردن بود تا بدین وسیله برپایی دولت فلسطینی در شرق رود اردن منتفی شود.
این اقدامات در حالی برنامه‌ریزی شده بود که رژیم صهیونیستی برای تسلط بر کل مناطق واقع در غرب رود اردن و نوار غزه در حال تلاش بود. همچنین آرییل شارون و ایهود باراک نیز با انجام این طرح قصد رسیدن به پستهای ریاست اسرائیل و رئیس ستاد کل ارتش را داشتند.
اما از جمله دلایلی که منجر به عملی نشدن این طرح شد فشارهای آمریکایی و نبود یک اجماع داخلی برای حمله به سوریه بود به علاوه اینکه اجرایی شدن این نقشه ممکن بود منجر به توقف جنگ عراق علیه ایران (1361) و انتقال بخشی از فعالیت‌های عراق به جبهه شرقی شود و حتی ممکن بود به عقبگرد در مذاکرات صلح با مصر نیز بیانجامد.
«امیر اورن» تحلیلگر امور امنیتی در روزنامه «هاآرتص» فاش کرد سندی سری برای هجومی شدید بر سوریه با هدف ایجاد یک تغییر جدید در لبنان و منطقه وجود داشته است.
اورن توضیح داد که «ایهود باراک» (وزیر جنگ اسبق) که در آن زمان مسئولیت امور برنامه‌ریزی ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی را بر عهده داشته است در پشت پرده طرح مذکور بوده است.
بر اساس این گزارش طرح نامبرده در شب حمله رژیم صهیونیستی در زمان نخست‌وزیر اسبق «مناخیم بگین» به لبنان تحت عنوان «اورانیم» در سال 1982 تحویل «آرییل شارون» (نخست‌وزیر سفاک و اسبق) داده شد. هدف ظاهری از آن تضمین امنیت «الجلیل» و توقف ادامه پرتاب موشک‌های جبهه آزادیبخش فلسطین به شمال اراضی اشغالی بود اما هدف سری بسته خاورمیانه‌ای آن و رساندن مسیحیان طرفدار اسرائیل به پستهای حکومتی درلبنان واخراج فلسطینی‌ها از لبنان به اردن بود تا بدین وسیله برپایی دولت فلسطینی در شرق رود اردن منتفی شود.
این اقدامات در حالی برنامه‌ریزی شده بود که رژیم صهیونیستی برای تسلط بر کل مناطق واقع در غرب رود اردن و نوار غزه در حال تلاش بود. همچنین آرییل شارون و ایهود باراک نیز با انجام این طرح قصد رسیدن به پستهای ریاست اسرائیل و رئیس ستاد کل ارتش را داشتند.
اما از جمله دلایلی که منجر به عملی نشدن این طرح شد فشارهای آمریکایی و نبود یک اجماع داخلی برای حمله به سوریه بود به علاوه اینکه اجرایی شدن این نقشه ممکن بود منجر به توقف جنگ عراق علیه ایران (1361) و انتقال بخشی از فعالیت‌های عراق به جبهه شرقی شود و حتی ممکن بود به عقبگرد در مذاکرات صلح با مصر نیز بیانجامد.
