صراط: بخشی از برنامه هفت جمعه شب به گفت‌وگو با «نرگس آبیار» کارگردان فیلم سینمایی «شیار 143» اختصاص داشت که این کارگردان در پاسخ به یکی از سوالت محمود گبرلو مجری برنامه مبنی بر اینکه خیلی‌ها بحث می‌کنند و می‌گویند که شیار 143 تحت تاثیر تبلیغات و صحبت‌های حاتمی‌کیا قرار گرفته، شما چقدر این موضوع را می‌پذیرید؟، گفت: من که باعث افتخارم است و خیلی خوشحالم، برای اینکه آقای حاتمی‌کیا به هر حال برای من ستاره‌ای هستند در ذهن من و می‌درخشند و من سال‌ها با فیلم‌هایشان زندگی کردم و گریه کرده‌ام. یک صداقتی در فیلم‌هایشان هست که نمی‌شود انکار کرد. چند وقت پیش دیده‌بان را نشان می‌داد که واقعا صداقت و نجابت فیلم را نمی‌توان انکار کرد. این نشان می‌دهد که یک نفر این چیزها را در درون خود دارد که می‌تواند انتقال بدهد.
وی ادامه داد: اعتقاد من این است اگر این نجابت و صداقت را در درون خود نداشته باشی نمی‌توانی آن را منتقل کنی و درنمی‌آید. وقتی ایشان چنین فیلم‌های ماندگاری ساخته‌اند یعنی این ویژگی‌ها را درون خود دارند. بعد از اینکه ایشان در برنامه هفت صحبت کردند، یک دوست منتقدی که همه دوستان منتقد برای من عزیز و محترم هستند و همه را به چشم اساتید خود نگاه می‌کنم، گفتند که آقای حاتمی‌کیا با یک فخری صحبت کردند که واقعا من این را ندیدم در صحبت‌هایشان و صادقانه می‌گویم که احساس کردم ایشان دردمندانه حرف می‌زنند و اگر می‌گویند ما در اقلیتیم آن را با یک درد بخصوصی می‌گویند.
وی تصریح کرد: چرا من نوعی فیلمنامه شیار 143 را که به خیلی از دوستان نشان دادم؛ می‌گفتند که این را کار نکن. مادر شهید گمنام خیلی کار شده است. درحالی که ما بیشتر در گزارش‌های تلویزیونی آن رادیده‌ایم. چرا باید درباره سینمای جنگ دافعه وجود داشته باشد؟ بخشی از زندگی ما و تاریخ ماست و می‌توانیم نگاه اجتماعی نسبت به آن داشته باشیم. وجه غالب سینمای ما نگاه حاکمشان این است. یا باید ضد جنگ بسازی که بیننده وقتی از سینما بیرون می‌اید، از همه چیز متنفر شده باشد و یأس بر آن حاکم بشود. البته ساخت فیلم‌های ضعیف و شعاری و بدون اینکه بخواهند واقعیت جنگ را نشان بدهند، فضا را خراب کرده است. برخی متولیان امر بودجه‌های کلانی در اختیار برخی قرار داده‌اند که ضعیف بوده و نتوانسته حق مطلب را ادا کند.
وی ادامه داد: اعتقاد من این است اگر این نجابت و صداقت را در درون خود نداشته باشی نمی‌توانی آن را منتقل کنی و درنمی‌آید. وقتی ایشان چنین فیلم‌های ماندگاری ساخته‌اند یعنی این ویژگی‌ها را درون خود دارند. بعد از اینکه ایشان در برنامه هفت صحبت کردند، یک دوست منتقدی که همه دوستان منتقد برای من عزیز و محترم هستند و همه را به چشم اساتید خود نگاه می‌کنم، گفتند که آقای حاتمی‌کیا با یک فخری صحبت کردند که واقعا من این را ندیدم در صحبت‌هایشان و صادقانه می‌گویم که احساس کردم ایشان دردمندانه حرف می‌زنند و اگر می‌گویند ما در اقلیتیم آن را با یک درد بخصوصی می‌گویند.
وی تصریح کرد: چرا من نوعی فیلمنامه شیار 143 را که به خیلی از دوستان نشان دادم؛ می‌گفتند که این را کار نکن. مادر شهید گمنام خیلی کار شده است. درحالی که ما بیشتر در گزارش‌های تلویزیونی آن رادیده‌ایم. چرا باید درباره سینمای جنگ دافعه وجود داشته باشد؟ بخشی از زندگی ما و تاریخ ماست و می‌توانیم نگاه اجتماعی نسبت به آن داشته باشیم. وجه غالب سینمای ما نگاه حاکمشان این است. یا باید ضد جنگ بسازی که بیننده وقتی از سینما بیرون می‌اید، از همه چیز متنفر شده باشد و یأس بر آن حاکم بشود. البته ساخت فیلم‌های ضعیف و شعاری و بدون اینکه بخواهند واقعیت جنگ را نشان بدهند، فضا را خراب کرده است. برخی متولیان امر بودجه‌های کلانی در اختیار برخی قرار داده‌اند که ضعیف بوده و نتوانسته حق مطلب را ادا کند.
