صراط: در نشست خبری اعلام نتیجه انتخابات افغانستان، «اشرف غنی احمدزی»، از سوی کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان به عنوان رئیس جمهور این کشور اعلام و احراز کرسی ریاست شورای اجرای از سوی این کمیسیون به «عبدالله عبدالله» تبریک گفته شد.
برای آشنایی بیشتر با رئیس اجرایی دولت آینده افغانستان اینک چکیده‌ای از زندگی‌نامه عبدالله را مرور می‌کنیم.
عبدالله عبدالله پسر «غلام محىالدین خان زمریانى» در شهریورماه سال 1339 در منطقه «کارته پروان» در غرب کابل متولد شده است.
پدر عبدالله از قوم «پشتون» ولایت «قندهار» در جنوب افغانستان و مادرش از قوم «تاجیک» ولایت «پنجشیر» در شمال این کشور بوده و در کابل زندگی می‌کردند.
غلام محیالدین زمریانی، پدر عبدالله در مناصب ارشد دولتی کار کرده و در زمان زمامداری «ظاهر شاه» آخرین پادشاه افغانستان به عنوان سناتور انتصابی در آخرین دوره کاری شورای ملی این کشور معرفی شد.
عبدالله عبدالله درسهای کلاس اول را در ولایت قندهار و پس از آن دوره دبستان را در کابل فراگرفته و در سال 1355 هجری خورشیدی از مدرسه «لیسه نادریه» این شهر فارغ التحصیل شد.
وی نحصیلات دانشگاهی خود را در رشته چشم پزشکی دانشکده «طب معالجوی» دانشگاه کابل ادامه داد و در سال 1362 هجری خورشیدی از این دانشگاه فارغ التحصیل شد.
رئیس احتمالی شورای اجرایی دولت آینده افغانستان در سال 1363 هجری خورشیدی در بیمارستان «نور» در کابل مشغول به کار شد، اما در همان سال به کشور پاکستان مهاجرت کرد.
عبدالله پس از رسیدن به شهر «پیشاور» پاکستان به عنوان چشم پزشک در بیمارستان «سیدجمالالدین افغان» مشغول به کار شد و در سال 1364 دوباره به افغانستان بازگشت.
بازگشت عبدالله به افغانستان مصادف با جنگهای داخلی در این کشور بود و او به عنوان سرپرست بهداشت و درمان منطقه ولایت پنجشیر مشغول به کار شد و پس از مدتی مورد توجه «احمدشاه مسعود» قهرمان ملی افغانستان قرار گرفت و به عنوان مشاور وی انتخاب شد.
عبدالله تا آزادی کابل در سال 1371 از همراهان مسعود بود و پس از آنکه مجاهدین، کابل را آزاد کردند، رئیس دفتر و سخنگوی وزارت دفاع افغانستان شد.
عبدالله عبدالله از سال 1371 تا 1375 هجری خورشیدی سخنگوی وزارت دفاع بود، اما پس از سقوط کابل به دست طالبان به سمت معاون وزارت خارجه دولت «برهانالدین ربانی» رئیس جمهور آن وقت افغانستان منصوب شد.
پس از شکست مجاهدین در کابل و 70 درصد خاک افغانستان در سال 1375 تا 1380 هجری خورشیدی عبدالله به سمت معاون و سرپرست وزارت خارجه دولت مجاهدین به رهبری ربانی منصوب شد.
پس از سقوط دولت طالبان توسط آمریکا و متحدین آن کشور در پاییز سال 1380 هجری خورشیدی عبدالله از سمت سرپرستی وزارت خارجه به وزارت خارجه رسید و در دورههای موقت و انتقالی نیز همین سمت را برعهده داشت.
عبدالله در سال 1385 هجری خورشیدی پس از 5 سال وزارت از سوی «حامد کرزی»، رئیس جمهور افغانستان از سمتش برکنار شد و «رنگیندادفر اسپنتا» به سمت وزارت خارجه این کشور رسید.
پس از آنکه عبدالله از وزیری امور خارجه برکنار شد، ائتلافی به نام «تغییر و امید» را با رهبران جهادی، اعضای پارلمان و مجلس سنا و همچنین رهبران احزاب سیاسی تشکیل داد و خود را برای شرکت در انتخابات سال 1388 هجری خورشیدی آماده کرد.
وی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 هجری خورشیدی افغانستان شرکت کرد، اما نتوانست رئیس جمهور منتخب این کشور شود.
رقبای انتخاباتی عبدالله در انتخابات ریاست جمهوری پیشین این کشور «حامد کرزی»، «رمضان بشردوست» و «اشرف‌غنی احمدزی» بودند که وی پس از حامد کرزی بیشترین آرا را از آن خود کرد.
عبدالله پس از آنکه در انتخابات ریاست جمهوری پیشین افغانستان ناکام شد، جبهه اپوزیسیون دولت کرزی شد و پس از چندی با همکاری رهبران جهادی و احزاب سیاسی این کشور ائتلافی انتخاباتی را به منظور شرکت در انتخابات سال جاری تشکیل داد.
انتخابات ریاست جمهوری سال 1393 هجری خورشیدی افغانستان میان عبدالله و اشرف‌غنی احمدزی به دور دوم کشیده شد، با آنکه عبدالله نسبت به احمدزی در دور اول انتخابات پیشتاز در آرا بود، اما نتوانست بیشترین آرا را در دور دوم انتخابات از آن خود کند.
وی برای ایجاد دولت وحدت ملی با اشرف‌غنی متحد شد و بر اساس توافق صورت گرفته، قرار است، وی تا چند روز آینده به عنوان رئیس شورای اجرایی دولت اشرف‌غنی انتخاب شود.
عبدالله متأهل و دارای یک فرزند پسر و 3 دختر است.
برای آشنایی بیشتر با رئیس اجرایی دولت آینده افغانستان اینک چکیده‌ای از زندگی‌نامه عبدالله را مرور می‌کنیم.
عبدالله عبدالله پسر «غلام محىالدین خان زمریانى» در شهریورماه سال 1339 در منطقه «کارته پروان» در غرب کابل متولد شده است.
پدر عبدالله از قوم «پشتون» ولایت «قندهار» در جنوب افغانستان و مادرش از قوم «تاجیک» ولایت «پنجشیر» در شمال این کشور بوده و در کابل زندگی می‌کردند.
غلام محیالدین زمریانی، پدر عبدالله در مناصب ارشد دولتی کار کرده و در زمان زمامداری «ظاهر شاه» آخرین پادشاه افغانستان به عنوان سناتور انتصابی در آخرین دوره کاری شورای ملی این کشور معرفی شد.
عبدالله عبدالله درسهای کلاس اول را در ولایت قندهار و پس از آن دوره دبستان را در کابل فراگرفته و در سال 1355 هجری خورشیدی از مدرسه «لیسه نادریه» این شهر فارغ التحصیل شد.
وی نحصیلات دانشگاهی خود را در رشته چشم پزشکی دانشکده «طب معالجوی» دانشگاه کابل ادامه داد و در سال 1362 هجری خورشیدی از این دانشگاه فارغ التحصیل شد.
رئیس احتمالی شورای اجرایی دولت آینده افغانستان در سال 1363 هجری خورشیدی در بیمارستان «نور» در کابل مشغول به کار شد، اما در همان سال به کشور پاکستان مهاجرت کرد.
عبدالله پس از رسیدن به شهر «پیشاور» پاکستان به عنوان چشم پزشک در بیمارستان «سیدجمالالدین افغان» مشغول به کار شد و در سال 1364 دوباره به افغانستان بازگشت.
بازگشت عبدالله به افغانستان مصادف با جنگهای داخلی در این کشور بود و او به عنوان سرپرست بهداشت و درمان منطقه ولایت پنجشیر مشغول به کار شد و پس از مدتی مورد توجه «احمدشاه مسعود» قهرمان ملی افغانستان قرار گرفت و به عنوان مشاور وی انتخاب شد.
عبدالله تا آزادی کابل در سال 1371 از همراهان مسعود بود و پس از آنکه مجاهدین، کابل را آزاد کردند، رئیس دفتر و سخنگوی وزارت دفاع افغانستان شد.
عبدالله عبدالله از سال 1371 تا 1375 هجری خورشیدی سخنگوی وزارت دفاع بود، اما پس از سقوط کابل به دست طالبان به سمت معاون وزارت خارجه دولت «برهانالدین ربانی» رئیس جمهور آن وقت افغانستان منصوب شد.
پس از شکست مجاهدین در کابل و 70 درصد خاک افغانستان در سال 1375 تا 1380 هجری خورشیدی عبدالله به سمت معاون و سرپرست وزارت خارجه دولت مجاهدین به رهبری ربانی منصوب شد.
پس از سقوط دولت طالبان توسط آمریکا و متحدین آن کشور در پاییز سال 1380 هجری خورشیدی عبدالله از سمت سرپرستی وزارت خارجه به وزارت خارجه رسید و در دورههای موقت و انتقالی نیز همین سمت را برعهده داشت.
عبدالله در سال 1385 هجری خورشیدی پس از 5 سال وزارت از سوی «حامد کرزی»، رئیس جمهور افغانستان از سمتش برکنار شد و «رنگیندادفر اسپنتا» به سمت وزارت خارجه این کشور رسید.
پس از آنکه عبدالله از وزیری امور خارجه برکنار شد، ائتلافی به نام «تغییر و امید» را با رهبران جهادی، اعضای پارلمان و مجلس سنا و همچنین رهبران احزاب سیاسی تشکیل داد و خود را برای شرکت در انتخابات سال 1388 هجری خورشیدی آماده کرد.
وی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 هجری خورشیدی افغانستان شرکت کرد، اما نتوانست رئیس جمهور منتخب این کشور شود.
رقبای انتخاباتی عبدالله در انتخابات ریاست جمهوری پیشین این کشور «حامد کرزی»، «رمضان بشردوست» و «اشرف‌غنی احمدزی» بودند که وی پس از حامد کرزی بیشترین آرا را از آن خود کرد.
عبدالله پس از آنکه در انتخابات ریاست جمهوری پیشین افغانستان ناکام شد، جبهه اپوزیسیون دولت کرزی شد و پس از چندی با همکاری رهبران جهادی و احزاب سیاسی این کشور ائتلافی انتخاباتی را به منظور شرکت در انتخابات سال جاری تشکیل داد.
انتخابات ریاست جمهوری سال 1393 هجری خورشیدی افغانستان میان عبدالله و اشرف‌غنی احمدزی به دور دوم کشیده شد، با آنکه عبدالله نسبت به احمدزی در دور اول انتخابات پیشتاز در آرا بود، اما نتوانست بیشترین آرا را در دور دوم انتخابات از آن خود کند.
وی برای ایجاد دولت وحدت ملی با اشرف‌غنی متحد شد و بر اساس توافق صورت گرفته، قرار است، وی تا چند روز آینده به عنوان رئیس شورای اجرایی دولت اشرف‌غنی انتخاب شود.
عبدالله متأهل و دارای یک فرزند پسر و 3 دختر است.
