صراط: روزنامه دیلی میل در مطلبی تازه به شرح تاریخچه ای از غیرعادی ترین روش های درمانی برای مقابله با برخی بیماری ها در گذشته پرداخته که برخی از آن ها جزء بیماری های شایع و کشنده بوده اند:
سم آرسنیک برای درمان پسوریازیس
این ترکیب به دلیل کاربرد داشتن در مواردی از آدم کشی ها شناخته شده اما این ماده سمی در گذشته استفاده دارویی نیز داشته است.
مطالعه انجام شده در قرن 19 روی قورباغه ها نشان می دهد آرسنیک با حمله به لایه بالایی پوست در درمان بیماری پوستی پسوریازیس موثر است.
همچنین از این ماده سمی در دهه 1950 میلادی در درمان مالاریا، بیماری «رقصاک»، سیفلیس استفاده می شده است.
علاوه بر این عوارض جانبی این روش درمانی وحشتناک و گاهی اوقات مرگبار بوده است. اکنون آرسنیک هیچ خاصیت دارویی برای درمان بیماری پسوریازیس ندارد.
مغز پرنده برای پوشاندن حفره دندانی
در دهه 1600 میلادی، خیلی پیش از آنکه خمیر دندان حاوی فلوراید و مسواک تولید شده و کاربردی داشته باشد درمان رایج برای دندان پوسیده، جایگزین کردن آن با دندان جسد یا پر کردن حفره دندان با خمیری از مغز کبک بوده است. اکنون برای این مشکل از ماده های مخصوص پر کردن دندان مانند آمالگام استفاده می شود.
کریستال متافتامین برای از بین بردن خستگی
در جریان جنگ جهانی دوم کریستال متافتامین به شکل قرص میان سربازان آلمانی توزیع می شد تا در طول رژه های طولانی بیدار بمانند.
همچنین هیتلر برای مدت سه سال تزریق روزانه این ماده را داشته است. اکنون برای یافتن ریشه خستگی پزشکان به بررسی بیماری هایی همچون کم خونی، افسردگی و تیروئید غیرفعال در فرد می پردازند.
فضولات حیوانی برای جلوگیری از بارداری
در مصر باستان برای جلوگیری از بارداری از شیاف های تهیه شده از فضولات کروکودیل و یا از عسل و سدیم کربنات استفاده می شد و اعتقاد بر آن بود که فضولات کروکودیل حاوی «آلکالین» است و ممکن است به عنوان یک اسپرم کش عمل کند.
استفاده از دود برای بازگرداندن تنفس
از قرن 17 تا 19 میلادی تصورها بر آن بود که تنباکو دارای قدرت درمانی فوق العاده ای است.
هندی های آمریکای شمالی معتقد بودند که دود تنباکو می تواند حجم ریه را مجدد بالا ببرد. اکنون به هنگام قطع تنفس، احیای قلبی – ریوی (CPR) انجام می شود.
چربی روباه برای درمان ناشنوایی
قرن های گذشته تصور بر آن بود که استفاده از ترکیب چربی روباه با کیسه صفرای خرگوش و قرار دادن آن داخل گوش از ناشنوایی جلوگیری می کند.
پزشکان در آن زمان معتقد بودند این کار موجب می شود چرک های گوش از بین برود.
کبد گلادیاتور برای درمان صرع
در روم باستان، لاشه گلادیاتورها متقاضیان زیادی داشت چرا که معتقد بودند این عضو از بدن این جنگجویان نترس دارای قدرت فوق العاده عجیبی است.
در آن دوران افراد بر این باور بودند نوشیدن خون و خوردن کبد یک گلادیاتور به معنی جذب سلامتی و شجاعت این جنگجویان است.
عسل برای درمان شکستگی استخوان
در قرن 16 میلادی در چین مردان قدیمی تنها عسل مصرف کرده و حتی با آن استحمام می کردند.
اجساد آنان داخل مقبره های سنگی گذاشته و برای یک قرن با عسل پوشانده، سپس فروخته شده و از گوشت شیرین آن برای درمان استخوان های شکسته استفاده می کردند.
اکنون عسل در درمان زخم کاربرد دارد چرا که دارای خاصیت ضدمیکروبی است.
استفاده از یخ شکن در درمان افسردگی
در ده های 1930 و 1940 میلادی برای درمان افسردگی از شیوه «لوبوتومی» استفاده می شد. در گذشته تصور می شد اختلال اصلی در بسیاری از بیماری های روانی در قسمتی از قشر مغز در ناحیه زیر پیشانی است لذا درمان آن ها را در تخریب یا قطع ارتباط این بخش از مغز می دانستند.
هرچند این روش اغلب به صرع و مرگ بیمار منجر می شد. دکتر «والتر فریمن» 3500 مورد لوبوتومی با استفاده از یخ شکن انجام داد.
او در این روش یخ شکن را روی حدقه چشم قرار داده و با یک چکش چوبی ضربه ای وارد می کرد که این شیوه منجر به کشته شدن حدود 500 بیمار شد.
عصاره سوسک برای درمان طاسی
در عصر تئودور، مردان از شامپوی حاوی عصاره سوسک ها استفاده می کردند و آن را همراه با سیر له شده و چربی گرفته شده از روباه روی کف سر قرار می دادند. هرچند اکنون روش موثری برای درمان طاسی ارائه نشده است.
سس گوجه فرنگی برای درمان مشکلات شکمی
در دهه 1830 میلادی دکتر «جان کوک بنت» به بررسی فواید گوجه فرنگی برای سلامتی پرداخت. او معتقد بود گوجه فرنگی می تواند در درمان اسهال و سوءهاضمه کاربرد داشته باشد.
اکنون پزشکان براین باورند لیکوپن موجود در این ماده خوراکی از بروز سرطان جلوگیری می کند.
آب کاهو برای بیهوشی
پیش از این برای بیهوشی از ترکیب سه قاشق کاهوی خشک شده، بوته خشخاش و گیاه شوکران استفاده می شده است. اکنون بررسی ها حاکی از آن است کاهو به دلیل داشتن نوعی مخدر فرد را خواب آلود می کند.
استفاده از جیوه برای درمان سیفلیس
در سال 1494 میلادی در پی پیروزی پادشاه شارل هشتم در ناپل، شیوع اولین مورد از بیماری سیفلیس در میان سربازان مشاهده شد.
چند سال بعد این بیماری به انگلیس رسید و اصلی ترین شیوه درمانی آن استفاده از جیوه بوده است.
باوجودی که شواهدی از تاثیر مثبت جیوه در درمان این بیماری وجود نداشته، این ماده تا قرن 20 کاربرد داشته است.
بسیاری از بیمارانی که با جیوه تحت درمان قرار گرفتند براثر مسمومیت ناشی از آن جان خود را از دست دادند.
استفاده از «نارکوتیک» در درمان سرفه و سرماخوردگی
در قرن 19 میلادی از شربت های اطفال، قرص های مکیدنی و پودرهای حاوی این ماده برای درمان دندان درد، تسکین سرفه و سرماخوردگی استفاده می شد. این داورها حاوی نارکوتیک هایی از جمله کوکائین و هروئین بودند.
پیاز در پیشگیری از طاعون
در سال 1500 میلادی تصور بر این بود که قرار دادن پیاز و سیر داخل محوطه اتاق در دور کردن طاعون کشنده موثر است.
