صراط: یک نشریه اصلاح‌طلب تصریح کرد اصلاح‌طلبان همواره جوگیر شده‌اند و اکنون شکست‌های زنجیره‌ای مجدداً به سراغ آنان آمده است.
روزنامه هفت صبح با اشاره به شکست اخیر طیف متبوع خویش در انتخابات هیئت رئیسه شورای شهر تهران نوشت: اصلاح‌طلبان هر ستی که می‌برند چنان فریاد شادمانی و هل من مبارز سر می‌دهند که فراموش می‌کنند برای امتیاز بعدی باید تمرکز داشته باشند. از موفقیت‌هایشان افسانه می‌سازند و یادشان می‌رود که بازی ادامه دارد. این داستان مختص امروز و ماجرای انتخاب رئیس شورای شهر نیست. از همان سال 76 که به قدرت رسیدند، همیشه با شور و شعف غیرقابل کنترل سیاستمداران این جناح رو به رو بوده‌ایم که معمولاً ختم به یک شکست سخت می‌شود. اصلاح‌طلبان در سلسله انتخابات سال 76 و 77 و 78، ریاست جمهوری، شورای شهر تهران و مجلس را به دست گرفتند. تمام آن سال‌ها اصلاح‌طلبان سرمست پیروزی رجز می‌خواندند و یا در مورد علت پیروزی‌شان میزگرد و مناظره برگزار می‌کردند و در روزنامه‌های پرتعدادشان یادداشت و سرمقاله می‌نوشتند. راستش فکر می‌کردند آن قدر خوب هستند که دیگر امکان ندارد مردم رهایشان کنند! آنها انتخابات شورای شهر در سال 81 را به شکلی باور نکردنی به آبادگران و اصولگرایان واگذار کردند که در پی آن احمدی‌نژاد شهردار تهران شد. در مجلس درگیر تنش‌های سیاسی بی‌حاصلی شدند که بسیاری از آنها را از مجلس بعدی، دور ساخت.
7 صبح افزود: این سلسله شکست‌ها در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 هم تکرار شد. اصلاح‌طلب‌ها با اعتماد به نفسی عجیب، دکتر معین را به عنوان نامزد خود برای ریاست جمهوری معرفی کردند. در حالی که این استاد محترم دانشگاه در بهترین ارزیابی‌ها هم کاریزمای لازم برای محبوبیت بین عوام را نداشت. اصلاح‌طلب‌ها سپس کاهلانه از منصرف ساختن مهرعلیزاده و کروبی سر باز زدند و پس از شکست سخت دکتر معین در دور اول، در دور دوم هم همه پوئن‌های خود را نومیدانه در خانه هاشمی رفسنجانی قرار دادند و در نهایت با شکستی باورنکردنی روبه‌رو شدند..
این روزنامه تصریح کرد: پرده دوم همین اتفاق در بهار 92 رخ داد. پیروزی سخت و میلی‌متری حسن روحانی در مرحله اول شگفتی بزرگی بود اما خیلی از کارشناسان این آرا را برگرفته از محبوبیت کاراکتر جذاب حسن روحانی در مناظره‌ها و دو قطبی ایجاد شده توسط او (و البته با مساعدت دکتر ولایتی) در برابر قالیباف و جلیلی را علت اصلی موفقیت روحانی قلمداد کردند.
نویسنده یادآور شد: داستان از آنجا دراماتیک شد که رسانه‌های وابسته به این طیف سیاسی یک سال مدام درباره موفقیتشان در انتخابات قلمفرسایی می‌کردند و مصاحبه می‌گرفتند. از خرداد 92 تا مرداد 93 بی‌وقفه مصاحبه‌های متعددی از سیاسیون منتشر می‌شود تا برای خوانندگان تفسیر کنند که چگونه در انتخابات پیروز شدند. ویژه‌نامه‌های نوروزی 93 پر بود از همین حرف‌های تکراری که سیاسی‌نویسان این روزنامه‌ها و سایت‌ها گویی توان دل‌کندن از مرور خاطرات شیرینشان را نداشتند.
روزنامه 7 صبح خاطرنشان کرد: آنها شکست در انتخابات شهردار را هم نتوانستند به درستی هضم کنند و آن را تنها به چرخش ناگهانی الهه راستگو ربط دادند. یک سال در دریای شادمانی شناور بودند بی‌آنکه آداب کار سیاسی را رعایت کنند. حالا پس از یک سال، نوبت به ضربه‌ها رسیده است. ابتدا وزارت علوم را از دست دادند. این به معنای خداحافظی با تنها وزیر واقعاً اصلاح‌طلب دولت بود. آنها در حوزه شهری نیز در تلاش‌هایشان برای خلع و یا حداقل تضعیف اختیارات قالیباف ناکام ماندند و مرد مشهدی چشم‌آبی با قدرت بر منصب خود حفظ شد. حتی جنجال‌هایی مثل آتش‌سوزی کارگاه خیابان جمهوری، کشتن دستفروش با پنجه‌بوکس توسط مأمورین سد معبر، آتش‌سوزی در مترو و طرح پرحاشیه تفکیک جنسیتی، به رغم حملات مسلسل‌وار رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز ذره‌ای جایگاه او را متزلزل نساخت. در آخرین حادثه، اصولگرایان ریاست شورای شهر را نیز از چنگ اصلاح‌طلبان به درآوردند.
روزنامه هفت صبح با اشاره به شکست اخیر طیف متبوع خویش در انتخابات هیئت رئیسه شورای شهر تهران نوشت: اصلاح‌طلبان هر ستی که می‌برند چنان فریاد شادمانی و هل من مبارز سر می‌دهند که فراموش می‌کنند برای امتیاز بعدی باید تمرکز داشته باشند. از موفقیت‌هایشان افسانه می‌سازند و یادشان می‌رود که بازی ادامه دارد. این داستان مختص امروز و ماجرای انتخاب رئیس شورای شهر نیست. از همان سال 76 که به قدرت رسیدند، همیشه با شور و شعف غیرقابل کنترل سیاستمداران این جناح رو به رو بوده‌ایم که معمولاً ختم به یک شکست سخت می‌شود. اصلاح‌طلبان در سلسله انتخابات سال 76 و 77 و 78، ریاست جمهوری، شورای شهر تهران و مجلس را به دست گرفتند. تمام آن سال‌ها اصلاح‌طلبان سرمست پیروزی رجز می‌خواندند و یا در مورد علت پیروزی‌شان میزگرد و مناظره برگزار می‌کردند و در روزنامه‌های پرتعدادشان یادداشت و سرمقاله می‌نوشتند. راستش فکر می‌کردند آن قدر خوب هستند که دیگر امکان ندارد مردم رهایشان کنند! آنها انتخابات شورای شهر در سال 81 را به شکلی باور نکردنی به آبادگران و اصولگرایان واگذار کردند که در پی آن احمدی‌نژاد شهردار تهران شد. در مجلس درگیر تنش‌های سیاسی بی‌حاصلی شدند که بسیاری از آنها را از مجلس بعدی، دور ساخت.
7 صبح افزود: این سلسله شکست‌ها در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 هم تکرار شد. اصلاح‌طلب‌ها با اعتماد به نفسی عجیب، دکتر معین را به عنوان نامزد خود برای ریاست جمهوری معرفی کردند. در حالی که این استاد محترم دانشگاه در بهترین ارزیابی‌ها هم کاریزمای لازم برای محبوبیت بین عوام را نداشت. اصلاح‌طلب‌ها سپس کاهلانه از منصرف ساختن مهرعلیزاده و کروبی سر باز زدند و پس از شکست سخت دکتر معین در دور اول، در دور دوم هم همه پوئن‌های خود را نومیدانه در خانه هاشمی رفسنجانی قرار دادند و در نهایت با شکستی باورنکردنی روبه‌رو شدند..
این روزنامه تصریح کرد: پرده دوم همین اتفاق در بهار 92 رخ داد. پیروزی سخت و میلی‌متری حسن روحانی در مرحله اول شگفتی بزرگی بود اما خیلی از کارشناسان این آرا را برگرفته از محبوبیت کاراکتر جذاب حسن روحانی در مناظره‌ها و دو قطبی ایجاد شده توسط او (و البته با مساعدت دکتر ولایتی) در برابر قالیباف و جلیلی را علت اصلی موفقیت روحانی قلمداد کردند.
نویسنده یادآور شد: داستان از آنجا دراماتیک شد که رسانه‌های وابسته به این طیف سیاسی یک سال مدام درباره موفقیتشان در انتخابات قلمفرسایی می‌کردند و مصاحبه می‌گرفتند. از خرداد 92 تا مرداد 93 بی‌وقفه مصاحبه‌های متعددی از سیاسیون منتشر می‌شود تا برای خوانندگان تفسیر کنند که چگونه در انتخابات پیروز شدند. ویژه‌نامه‌های نوروزی 93 پر بود از همین حرف‌های تکراری که سیاسی‌نویسان این روزنامه‌ها و سایت‌ها گویی توان دل‌کندن از مرور خاطرات شیرینشان را نداشتند.
روزنامه 7 صبح خاطرنشان کرد: آنها شکست در انتخابات شهردار را هم نتوانستند به درستی هضم کنند و آن را تنها به چرخش ناگهانی الهه راستگو ربط دادند. یک سال در دریای شادمانی شناور بودند بی‌آنکه آداب کار سیاسی را رعایت کنند. حالا پس از یک سال، نوبت به ضربه‌ها رسیده است. ابتدا وزارت علوم را از دست دادند. این به معنای خداحافظی با تنها وزیر واقعاً اصلاح‌طلب دولت بود. آنها در حوزه شهری نیز در تلاش‌هایشان برای خلع و یا حداقل تضعیف اختیارات قالیباف ناکام ماندند و مرد مشهدی چشم‌آبی با قدرت بر منصب خود حفظ شد. حتی جنجال‌هایی مثل آتش‌سوزی کارگاه خیابان جمهوری، کشتن دستفروش با پنجه‌بوکس توسط مأمورین سد معبر، آتش‌سوزی در مترو و طرح پرحاشیه تفکیک جنسیتی، به رغم حملات مسلسل‌وار رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز ذره‌ای جایگاه او را متزلزل نساخت. در آخرین حادثه، اصولگرایان ریاست شورای شهر را نیز از چنگ اصلاح‌طلبان به درآوردند.
