شنبه ۰۸ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۵ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۷:۵۷

تطهیرچهره هتاک به امام(ره) در«شهر گمشده»

شهرت ساعدی بیش از آنکه به نویسندگی اش بازگردد، به هتک حرمت و اهانت هایش به بنیانگذار کبیر انقلاب باز می گردد.
کد خبر : ۱۹۵۰۵۹

صراط: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت یازدهم را بی شک باید یکی از پرحاشیه ترین وزارتخانه های دولت نامید. وزارتخانه ای که در حوزه های مختلف اعم از نشر، کتاب، فیلم، موسیقی و ... دچار چالش و حاشیه شده و بعضا از مسیر اصیل فرهنگ ایرانی اسلامی میلت ایران نیز خارج شده است.

اخیر کتابی با عنوان «شهر گمگشته» توسط نشر «هرمس» با نویسندگی و را مورد بررسی قرار می دهد. ساعدی نویسنده و نمایشنامه‌نویس قبل انقلاب است که گویا در «شهر گمگشته» قرار است فعالیت های مخربانه و ضذانقلابی او به فراموشی سپرده شود.

مولف در پیشگفتار کتاب پس از اشاره به سابقه آشنایی‌اش با ساعدی نوشته است: «سال های پیدایش نسلی که من به آن تعلق داشتم مقارن با سال های پایان تجربه فکری نسل ساعدی بود. نسل ما، که زاده روزگار انقلاب بود، در مقطعی سوار قطار تاریخ تجارب نو در این سرزمین شده بود که ساعدی و هم نسلانش در حال پیاده شدن از آن بودند. زمانی هم که در حال سبک سنگین کردن ابعاد این گذشته نزدیک بودیم، ساعدی و ساعدی ها یا داشتند غبار آن آوار سنگین را از بر و دوش خود می تکاندند یا به تلخکامی روی در نقاب خاک کشیده بودند. نسل اول انقلاب، پیش از آن‌که با آثار و نوشته های نویسنده ای مثل غلامحسین ساعدی آشنا شود، با حاشیه های سیاسی پیرامون او مواجه شده بود...»

شهر گمشده با سال شمار زندگی غلامحسین ساعدی آغاز می‌شود و بعد با مقدمه‌ای ادامه می یابد که حبیبی در آن می گوید: «غلامحسین ساعدی دستاورد جریان روشنفکری نامتعادلی بود که طی حدود نیم قرن، از پرستش غرب به نفرت از آن رسیده بود. این عدم تعادل، حاصل شوک روانی ناشی از حضور ناگهانی ایرانِ جامانده از قافله مدرنیسم در جمع بازیگران قدرتمند جهان جدید بود... جان ناآرام، پرشور، و شتابزده غلامحسین ساعدی نیز ریشه در روح کلی یک تاریخ ناآرام، بی اعتدال و پریشان داشت. ساعدی از پرکارترین نویسندگان معاصر ایران است. او در نوشتن پر کار بود، چون احساس می کرد نوشتن تنها چیزی است که می‌تواند روح بی قرار و شتاب‌اندیش او را در این دنیا آرام کند. البته، او هرگز به این آرامش دست نیافت. زیرا هیچ یک از رویاهای ذهن رمانتیک و خیال‌پرداز نسل او با آنچه در جهان واقع روی می‌داد، انطباق نمی‌یافت.»

ساعدی را بیشتر در زمره طیف روشنفکران مدعی تفکرات و منش لیبرالی غرب می شناسند که برای تقابل با قشر روحانیت که مبنای فکری‌شان بر اساس اسلام عزیز و فقه پویای شیعه بوده و هست، سعی کردند با ترویج تفکرات منحط و زنگ‌زده خودشان در میان مردم و در بحبوحه سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب به خیال خودشان کلاهی از این نمد برای خودشان بسازند!

شهرت ساعدی بیش از آنکه به نویسندگی اش بازگردد، به هتک حرمت و اهانت هایش به بنیانگذار کبیر انقلاب باز می گردد. نویسنده ای که سرانجام در سال 1364 در   پاریس در گذشت و در گورستان پرلاشز در کنار همفکرانش نظیر صادق هدایت به خاک سپرده‌شد.

این کتاب در پنج بخش با نام‌های آرزوهای بزرگ، کابوس شکست، شکوفایی، طغیان و تردید و پایکوبی مرگ تنظیم شده که هر یک از بخش ها شامل سه فصل می‌شود.

کتاب «شهر گمشده» نوشته محمدحسن حبیبی از سوی انتشارات هرمس به چاپ رسیده و به قیمت 15 هزار تومان به بازار کتاب راه یافته است