صراط: روزنامه آمریکایی در گزارشی درباره وضعیت ستاره‌هایی که از جنایات رژیم صهیونیستی در غزه انتقاد می‌کنند، نوشت: امروز در هالیوود، یهودیانی که این صنعت را کنترل می‌کنند ستاره‌ها را تهدید می‌کنند که به نفع‌تان است نامی از فلسطین نبرید.
«مایکل کالینز پیپر»، نویسنده، روزنامه‌نگار و گوینده رادیو که این گزارش را نوشته است، می‌نویسد: قانون اول در هالیوود: اگر می‌خواهی شغلت را حفظ کنی، حرف «P» (مخفف کلمه palestine) را به زبان نیاور.
«پیپر» در ادامه می افزاید: اکنون این قانون به طور رسمی در هالیوود مطرح شده است که شما در هالیوود می‌توانید درباره هر چیز سیاسی صحبت کنید مگر حمله اسرائیل به مسیحیان و مسلمانان غزه،فلسطین. این یک فرضیه توطئه‌‌آمیز از سوی منتقدان اسرائیل یا نئو‌نازی‌های متنفر از قوم یهود نیست بلکه این تیتر مقاله‌ای جامع است که 1 آگوست در نشریه سینمایی هالیوود ریپورتر منتشر شد، رسانه‌ای تجاری و تأثیر گذار در صنعت سینمای هالیوود.
در حقیقت تیتر صریح این مقاله به این صورت بود:قانون اول: «درباره هر چیز سیاسی در هالیوود صحبت کن... مگر غزه.»
انتشار چنین مقاله‌ای در یک مجله در واقع تذکری است برای کسانی که در صنعت هالیوود مشغول به کارند که اگر کمی باهوش باشند خواهند فهمید که در صورت نقض این قانون راه سختی در پیش خواهند داشت.
البته هالیوود ریپورتر در ادامه گزارش خود تلویحا به این مسئله اشاره می‌کند که چند نفری هم که تاکنون با فاجعه غزه ابراز همدردی کرده‌اند، لااقل هم‌اکنون، مورد بخشش کله‌گنده‌های یهودی هالیوود قرار می‌گیرند با این توجیه که نسبت به این مسئله نا آگاه بوده‌اند ولی ادامه این راه و پافشاری بر مواضع قبلی مشکلاتی برای آنها به وجود خواهد آمد.
در ادامه گزارش آمریکن فری پرس می‌خوانیم: در واقع این جواب سؤالی است که شاید برای بسیاری پیش آمده باشد که دلیل موضع‌گیری نرم هالیوودی‌ها دربرابر اسرائیل چیست، و چرا هالیوودی‌ها که تا این اندازه درباره مسائل سیاسی نظر می‌دهند به جزء چند نفر، به طور کلی در این‌باره سکوت پیشه کرده‌اند؟!
آن چند استثنای شامل زوج هنری «خاویر باردم» و «پنه‌لوپه کروز» (دو برنده جایزه اسکار»، همچنین «پدرو آلمودوار»، کارگردان برنده دو جایزه اسکار و چند نویسنده، آهنگساز، بازیگر و کارگردان دیگری می‌شوند که در نا‌مه‌ای سرگشاده اسرائیل را به داشتن سیاست نسل‌کشی محکوم کرده و همچنین جنایات این دولت در قبال مردم مظلوم غزه را منفور دانسته‌اند.
این درحالی است که بازیگری چون «جان ویت» در نامه شدید‌الحن دیگری «کروز» و «باردم» و دیگری همکارانش را افرادی ضد یهود نامیده و از آنها خواسته تا به خاطر آنکه قلب مردم اسرائیل را شکسته‌اند عذرخواهی کنند.
البته این اولین باری نیست که «جان ویت» در دفاع از اسرائیل از چنین لحنی استفاده می‌کند در واقع در تمام مدت کاری خود همواره طرفداری خود از اسرائیل را به اثبات رسانده است.
روزنامه «آمریکن فری پرس» در نهایت متذکر می‌شود که شخصیت‌های هالیوودی که همواره تلاش کرده‌اند که در رسانه‌ها به عنوان چهره مدافع حقوق بشر مطرح باشند، اکنون از ترس یهودیان هالیوود که بخش اعظمی از استودیوها و سیستم تهیه‌کنندگی و فیلمسازی این صنعت را به خود اختصاص داده‌اند، ترجیح داده‌اند که سکوت پیشه کنند.
«مایکل کالینز پیپر»، نویسنده، روزنامه‌نگار و گوینده رادیو که این گزارش را نوشته است، می‌نویسد: قانون اول در هالیوود: اگر می‌خواهی شغلت را حفظ کنی، حرف «P» (مخفف کلمه palestine) را به زبان نیاور.
«پیپر» در ادامه می افزاید: اکنون این قانون به طور رسمی در هالیوود مطرح شده است که شما در هالیوود می‌توانید درباره هر چیز سیاسی صحبت کنید مگر حمله اسرائیل به مسیحیان و مسلمانان غزه،فلسطین. این یک فرضیه توطئه‌‌آمیز از سوی منتقدان اسرائیل یا نئو‌نازی‌های متنفر از قوم یهود نیست بلکه این تیتر مقاله‌ای جامع است که 1 آگوست در نشریه سینمایی هالیوود ریپورتر منتشر شد، رسانه‌ای تجاری و تأثیر گذار در صنعت سینمای هالیوود.
در حقیقت تیتر صریح این مقاله به این صورت بود:قانون اول: «درباره هر چیز سیاسی در هالیوود صحبت کن... مگر غزه.»
انتشار چنین مقاله‌ای در یک مجله در واقع تذکری است برای کسانی که در صنعت هالیوود مشغول به کارند که اگر کمی باهوش باشند خواهند فهمید که در صورت نقض این قانون راه سختی در پیش خواهند داشت.
البته هالیوود ریپورتر در ادامه گزارش خود تلویحا به این مسئله اشاره می‌کند که چند نفری هم که تاکنون با فاجعه غزه ابراز همدردی کرده‌اند، لااقل هم‌اکنون، مورد بخشش کله‌گنده‌های یهودی هالیوود قرار می‌گیرند با این توجیه که نسبت به این مسئله نا آگاه بوده‌اند ولی ادامه این راه و پافشاری بر مواضع قبلی مشکلاتی برای آنها به وجود خواهد آمد.
در ادامه گزارش آمریکن فری پرس می‌خوانیم: در واقع این جواب سؤالی است که شاید برای بسیاری پیش آمده باشد که دلیل موضع‌گیری نرم هالیوودی‌ها دربرابر اسرائیل چیست، و چرا هالیوودی‌ها که تا این اندازه درباره مسائل سیاسی نظر می‌دهند به جزء چند نفر، به طور کلی در این‌باره سکوت پیشه کرده‌اند؟!
آن چند استثنای شامل زوج هنری «خاویر باردم» و «پنه‌لوپه کروز» (دو برنده جایزه اسکار»، همچنین «پدرو آلمودوار»، کارگردان برنده دو جایزه اسکار و چند نویسنده، آهنگساز، بازیگر و کارگردان دیگری می‌شوند که در نا‌مه‌ای سرگشاده اسرائیل را به داشتن سیاست نسل‌کشی محکوم کرده و همچنین جنایات این دولت در قبال مردم مظلوم غزه را منفور دانسته‌اند.
این درحالی است که بازیگری چون «جان ویت» در نامه شدید‌الحن دیگری «کروز» و «باردم» و دیگری همکارانش را افرادی ضد یهود نامیده و از آنها خواسته تا به خاطر آنکه قلب مردم اسرائیل را شکسته‌اند عذرخواهی کنند.
البته این اولین باری نیست که «جان ویت» در دفاع از اسرائیل از چنین لحنی استفاده می‌کند در واقع در تمام مدت کاری خود همواره طرفداری خود از اسرائیل را به اثبات رسانده است.
روزنامه «آمریکن فری پرس» در نهایت متذکر می‌شود که شخصیت‌های هالیوودی که همواره تلاش کرده‌اند که در رسانه‌ها به عنوان چهره مدافع حقوق بشر مطرح باشند، اکنون از ترس یهودیان هالیوود که بخش اعظمی از استودیوها و سیستم تهیه‌کنندگی و فیلمسازی این صنعت را به خود اختصاص داده‌اند، ترجیح داده‌اند که سکوت پیشه کنند.
