گروه اقتصادی صراط - "دولت ادعایی در مورد جامع و کامل‌بودن بسته خروج از رکود ندارد. دولت باید آنچه را که فکر کرده منتشر کند تا به نقد عمومی گذاشته شود.” این آخرین اظهارات مسعود نیلی ، مشاور اقتصادی حسن روحانی درباره بسته اقتصادی دولت برای خروج از رکود تورمی است.
بسته ای که حالا ضد و نقیض گویی های دولتی ها در خصوص عملکرد آن و مدت زمانی که طول می کشد کشور را از رکود خارج کند، این سوال را ایجاد کرده که آیا این بسته به راستی موثر است یا خیر؟
به گزارش گروه اقتصادی صراط، حسن روحانی در گفت و گو با خبرنگاران در سفر استانی خود به چهارمحال و بختیاری در خصوص وضعیت اقتصادی کشور گفته بود: "با اقدامات صورت گرفته خوشبختانه کشور از رکود خارج شد و هفته آینده بسته خروج از رکود اقتصادی رونمایی می‌شود".
جمله ای که خود ضد و نقیض است چرا که معلوم نیست اگر کشور از رکود خارج شده چه نیازی به تدوین بسته ای برای رکود اقتصادی بوده است.
از سوی دیگر، وزیر اقتصاد دولت یازدهم هم با تأکید بر اینکه اقتصاد ایران در سال جاری به سمت خروج از وضعیت رکود تورمی حرکت کرده است، گفته بود: دولت محتاطانه و با توجه به حساس بودن این شاخص به مجموعه شرایط و تحولات سیاسی - اقتصادی، نرخ تورم 25 درصدی را برای پایان سال 92 و ماه های اول سال 93 هدف‌گذاری کرده بود که به ان دست یافته است.
این سخنان اما در حالی بود که با گذشت یک سال از فعالیت ها و برنامه ریزی ها اقتصادی دولت یازدهم، هر چند آمار و اظهارات دولتی ها امیدوارکننده است اما هنوز هم زمزمه گلایه های اقتصادی از سوی افکار عمومی شنیده می شود و به روایت بازارهای مختلف، هنوز هم رونق به اقتصاد ایران بازنگشته است.
در فصل ابتدایی این گزارش، به عملکرد دولت نهم و دهم از سال‌های 85 تا 89 در زمینه اقتصادی و برخی سیاست‌های نادرست اتخاذ شده عامل افزایش تورم و رکود اشاره شده است. در بخش دوم نیز مهم‌ترین دوره در شکل گیری رکود و تورم از زمستان 89 تا مرداد 92 آمده‌است. همچنین در فصل سوم به عملکرد دولت یازدهم تاکنون اشاره شده و درنهایت مهم ترین بخش این گزارش، راهکارهای پیش روی دولت برای حل این مشکلات است.
بعد از ارائه این بسته بود که دولتی ها ادعا کردند این بسته 18 ماهه به نتیجه می رسد و تا سال 94 کشور از رکود تورمی خارج خواهد شد.
حالا اما در اخرین اظهارات در خصوص این بسته، محمد علی نجفی دبیر ستاد اقتصادی دولت ایران ابراز امیدواری کرده که با اجرای برنامه اقتصادی که دولت تهیه کرده اقتصاد ایران در یک سال و نیم آینده از رکود خارج شود!تا بالاخره معلوم نشود اثار این بسته چه زمانی مشخص خواهد شد و اصلا ایا این بسته کارآمد است یا خیر؟
این بسته اما با انتقاد برخی اقتصاددانان سرشناس مجلس نیز مواجه شد.
احمد توکلی و الیاس نادران، دو اقتصاددان مجلس در نامه‌ای به رییس‌جمهور انتقاداتی را به بسته پیشنهادی دولت وارد کردند و مدل بسته را نسخه شکست‌خورده صندوق بین‌المللی پول دانستند و ادامه سیاست‌هایی که از دهه 70 در کشور در حال اجراست.
از جمله نقدهای واردشده به بسته این است که مدل تحلیلی به‌کار‌رفته در این بسته مدل نئوکلاسیک است که صندوق بین‌المللی پول برای چند دهه بر جهان تحمیل کرد و جز چند کشور که از تعداد انگشتان یک دست تجاوز نمی‌کند، در بقیه کشورها به شکست انجامید. این نسخه از آغاز دولت سازندگی و از دهه 70 تاکنون در کشور، کم و بیش در حال اجراست و خود یکی از عوامل مهم وضع موجود است.
انتقاد دیگری که نادران و توکلی به بسته وارد کرده‌اند این است که آنچه بسته سیاستی در تعلیل و تحلیل وضعیت ارایه داده است، با واقعیات تطبیق درستی ندارد.
استدلال آنها نیز این است که تحلیل‌های ارایه‌شده در برخی جهات از واقعیت دور می‌شود. چون دلیل برخی از مشکلات به درستی تشخیص داده نشده است.
هر چند نجفی در پاسخ به انتقاد این دو اقتصاددان به نوعی حرف های مسعود نیلی را تکرار کرده و گفته: دولت آقای روحانی تاکید دارد که این برنامه ای دراز مدت و جامع نیست و تنها برای شرایط رکود فعلی اقتصاد ایران تهیه شده است و برای خروج از این وضعیت اجرا می شود. اما معلوم نیست چرا دولتی ها نمی توانند حتی در مورد اجرای یک برنامه کوتاه مدت زمان های یکسان و بدون نقیض ارائه دهند.
ابتدا برخی مسئولین ارشد اقتصادی دولت از پایان فصل رکود در کشور خبر داده بودند، اما روحانی در برخی نطق های خود از پایان رکود تا پایان سال 93 گفته بود و به تازگی از بسته نابود کننده رکود! تا 18 ماه دیگر سخن به میان آورده می شود.
بسته ای که حالا ضد و نقیض گویی های دولتی ها در خصوص عملکرد آن و مدت زمانی که طول می کشد کشور را از رکود خارج کند، این سوال را ایجاد کرده که آیا این بسته به راستی موثر است یا خیر؟
به گزارش گروه اقتصادی صراط، حسن روحانی در گفت و گو با خبرنگاران در سفر استانی خود به چهارمحال و بختیاری در خصوص وضعیت اقتصادی کشور گفته بود: "با اقدامات صورت گرفته خوشبختانه کشور از رکود خارج شد و هفته آینده بسته خروج از رکود اقتصادی رونمایی می‌شود".
جمله ای که خود ضد و نقیض است چرا که معلوم نیست اگر کشور از رکود خارج شده چه نیازی به تدوین بسته ای برای رکود اقتصادی بوده است.
از سوی دیگر، وزیر اقتصاد دولت یازدهم هم با تأکید بر اینکه اقتصاد ایران در سال جاری به سمت خروج از وضعیت رکود تورمی حرکت کرده است، گفته بود: دولت محتاطانه و با توجه به حساس بودن این شاخص به مجموعه شرایط و تحولات سیاسی - اقتصادی، نرخ تورم 25 درصدی را برای پایان سال 92 و ماه های اول سال 93 هدف‌گذاری کرده بود که به ان دست یافته است.
این سخنان اما در حالی بود که با گذشت یک سال از فعالیت ها و برنامه ریزی ها اقتصادی دولت یازدهم، هر چند آمار و اظهارات دولتی ها امیدوارکننده است اما هنوز هم زمزمه گلایه های اقتصادی از سوی افکار عمومی شنیده می شود و به روایت بازارهای مختلف، هنوز هم رونق به اقتصاد ایران بازنگشته است.
در فصل ابتدایی این گزارش، به عملکرد دولت نهم و دهم از سال‌های 85 تا 89 در زمینه اقتصادی و برخی سیاست‌های نادرست اتخاذ شده عامل افزایش تورم و رکود اشاره شده است. در بخش دوم نیز مهم‌ترین دوره در شکل گیری رکود و تورم از زمستان 89 تا مرداد 92 آمده‌است. همچنین در فصل سوم به عملکرد دولت یازدهم تاکنون اشاره شده و درنهایت مهم ترین بخش این گزارش، راهکارهای پیش روی دولت برای حل این مشکلات است.
بعد از ارائه این بسته بود که دولتی ها ادعا کردند این بسته 18 ماهه به نتیجه می رسد و تا سال 94 کشور از رکود تورمی خارج خواهد شد.
حالا اما در اخرین اظهارات در خصوص این بسته، محمد علی نجفی دبیر ستاد اقتصادی دولت ایران ابراز امیدواری کرده که با اجرای برنامه اقتصادی که دولت تهیه کرده اقتصاد ایران در یک سال و نیم آینده از رکود خارج شود!تا بالاخره معلوم نشود اثار این بسته چه زمانی مشخص خواهد شد و اصلا ایا این بسته کارآمد است یا خیر؟
این بسته اما با انتقاد برخی اقتصاددانان سرشناس مجلس نیز مواجه شد.
احمد توکلی و الیاس نادران، دو اقتصاددان مجلس در نامه‌ای به رییس‌جمهور انتقاداتی را به بسته پیشنهادی دولت وارد کردند و مدل بسته را نسخه شکست‌خورده صندوق بین‌المللی پول دانستند و ادامه سیاست‌هایی که از دهه 70 در کشور در حال اجراست.
از جمله نقدهای واردشده به بسته این است که مدل تحلیلی به‌کار‌رفته در این بسته مدل نئوکلاسیک است که صندوق بین‌المللی پول برای چند دهه بر جهان تحمیل کرد و جز چند کشور که از تعداد انگشتان یک دست تجاوز نمی‌کند، در بقیه کشورها به شکست انجامید. این نسخه از آغاز دولت سازندگی و از دهه 70 تاکنون در کشور، کم و بیش در حال اجراست و خود یکی از عوامل مهم وضع موجود است.
انتقاد دیگری که نادران و توکلی به بسته وارد کرده‌اند این است که آنچه بسته سیاستی در تعلیل و تحلیل وضعیت ارایه داده است، با واقعیات تطبیق درستی ندارد.
استدلال آنها نیز این است که تحلیل‌های ارایه‌شده در برخی جهات از واقعیت دور می‌شود. چون دلیل برخی از مشکلات به درستی تشخیص داده نشده است.
هر چند نجفی در پاسخ به انتقاد این دو اقتصاددان به نوعی حرف های مسعود نیلی را تکرار کرده و گفته: دولت آقای روحانی تاکید دارد که این برنامه ای دراز مدت و جامع نیست و تنها برای شرایط رکود فعلی اقتصاد ایران تهیه شده است و برای خروج از این وضعیت اجرا می شود. اما معلوم نیست چرا دولتی ها نمی توانند حتی در مورد اجرای یک برنامه کوتاه مدت زمان های یکسان و بدون نقیض ارائه دهند.
ابتدا برخی مسئولین ارشد اقتصادی دولت از پایان فصل رکود در کشور خبر داده بودند، اما روحانی در برخی نطق های خود از پایان رکود تا پایان سال 93 گفته بود و به تازگی از بسته نابود کننده رکود! تا 18 ماه دیگر سخن به میان آورده می شود.
