صراط: فرشاد مومنی اظهار داشت: این چیزی که ارائه شده به هیچ‌وجه جنبه برنامه‌ای ندارد، همان‌طور که خود دولت در متن اشاره کرده در واقع این یک الگوی تبیین است که تلاش می‌کند توضیح دهد که چرا اوضاع و احوال کنونی اقتصاد شکل گرفته است. در این بسته نوعی پافشاری بی‌منطق بر تحلیل‌های غلطی است که منشأ شرایط کنونی شده‌اند و باز دولت بر آن تحلیل‌ها اصرار می‌ورزد. تلاشی که دولتی‌ها در این زمینه کرده‌اند، تلاش ارزشمندی است و همین که با نام دولت بالاخره یک متنی منتشر شده خود این یک گام به جلو است.
وی ادامه داد: رویکرد تحلیلی که در این بسته اتخاد شده متعلق به کسانی است که در زاویه تعدیل ساختاری به مسايل ایران نگاه می‌کنند و این گروه آن چیزهایی را نمایندگی می‌کنند که امروزه منشأ گرفتاری‌های اصلی اقتصاد ایران است.
وی افزود: چیزی که یک مقدار نگران‌کننده است این است که این تحلیل ناقص و به نسبت سطحی، خیلی شتابزده انتشار عمومی پیدا کرده است. این شتاب‌زدگی به حدی است که ابتدا دولتی‌ها با یک موضع‌گیری اصولی تقاضا کردند که کارشناسان ارزیابی و تحلیل خود را از رکود تورمی کنونی ارائه دهند اما هیچ‌ساز و کاری برای جمع‌آوری ایده‌ها و نحوه کاربست انتقادات مطرح نکردند.
دکتر مومنی گفت: واقعیت این است که پراکندگی‌های بیش از حد و تناقض گویی‌هایی که در یک سال اخیر در سطح مدیریت اقتصادی کشور مشاهده شده به اندازه کافی آن مسئله را منعکس کرده و این چیزی نیست که با پنهان کردن آن دولت و کشور سود ببرند.
وی در مورد نگاه بیرونی دولت گفت: در عین حالی که راهبرد اصولی تنش‌زدایی دولت، قابل دفاع است اما باید به این مسئله توجه داشته باشیم که ریشه گرفتاری کنونی ما، به سیاست‌گذاری غلط تعدیل ساختاری بر می‌گردد و تحریم‌ها و فشارهای بیرونی فقط امکان به نمایش درآمدن این مشکل را فراهم کرده است.
در همین حال سایت فرارو با ناقص، کلی و غیرعملی توصیف آن بسته پیشنهادی دولت، از قول دکتر حسین راغفر استاد دانشگاه نوشت: «تحلیل ارائه شده در بسته خروج از رکود دولت تحلیلی ناقص است. به دلیل آن که قرار است بر اساس این تحلیل، بسته‌ای سیاستی تعریف شود، اعمال اصلاحاتی بر روی آن ضروری است تا به تنظیم بسته‌ای منجر شود که سیاست‌های منبعث از آن پاسخگوی شرایط واقعی کشور باشد.»
وی افزود: «این بسته تلاش دارد تا تبیینی از علل شکل‌گیری بحران از دی ماه 1390 تا زمان کنونی ارائه دهد اما در این گزارش هیچ نگاهی به سازمان ناکارآمد اداری نشده است.»
راغفر همچنین در مصاحبه با خبر آن‌لاین گفته است: از دید من بسته ارائه شده از سوی دولت در واقع یک نوع تحلیل است و در آن نکته خاصی مطرح نشده که برای اقتصاد کارآمد باشد. البته باید عنوان کنم که تحلیل‌هایی که در این بسته انجام شده، تحلیل‌های بسیار ناقصی است به طوری که به جهتی تمایل دارد که انگار به بحران‌های کنونی توجهی نشان نداده‌اند. بسته پیشنهادی دولت به تنهایی نمی‌تواند راهکار مشکلات بی‌شمار اقتصاد ما باشد و چه بسا شرایط را نیز تشدید کند.
به گفته وی این بسته بازگشت به سیاست‌های تعدیل است.
مهدی تقوی استاد دانشگاه نیز به خبر آن‌لاین گفت: بسیار بعید می‌دانم که این بسته بتواند حتی گوشه‌ای از مشکلات اقتصاد همراه با رکود تورمی کشور را سامان بخشد. ارائه چنین بسته‌هایی از طرف افرادی است که فقط برای پول گرفتن تلاش می‌کنند.
وی افزود: از دیدگاه من برای درمان اقتصاد بیمار کشور، به جای ارائه کردن چنین بسته‌هایی دولت باید به بخش تولید کمک کند و سطح تولید را افزایش دهد تا صنایع ما جان دوباره‌ای بگیرند.
چنین بسته‌ای از دیدگاه من شعار است و البته باید عنوان کنم که کیفیت تحلیل‌ها هم بسیار پایین آمده است.
همچنین جمشید پژویان، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی می‌گوید: بسته پیشنهادی دولت همان برنامه ششم است و شامل یکسری برنامه‌ها، اهداف و مسائل روتین سابق است که قبل از این نیز وجود داشته است، البته با دقت بیشتری تنظیم شده است. این بسته برنامه‌ای نیست که به عنوان راهکار برای مسايل اقتصادی کشور در نظر گرفته شود زیرا نکته‌ای تازه در آن وجود ندارد. دولت باید استراتژی و نقشه راهی را طراحی کند و در عمل پاسخگوی نیاز اقتصاد کشور باشد.
سعید لیلاز نیز در همین زمینه گفت: تاکید مطلق بر سیاست‌های انقباضی اشتباه است و دولت باید اقدامات اصلی برای رسیدن به رشد اقتصادی را شروع کند.
وی ادامه داد: رویکرد تحلیلی که در این بسته اتخاد شده متعلق به کسانی است که در زاویه تعدیل ساختاری به مسايل ایران نگاه می‌کنند و این گروه آن چیزهایی را نمایندگی می‌کنند که امروزه منشأ گرفتاری‌های اصلی اقتصاد ایران است.
وی افزود: چیزی که یک مقدار نگران‌کننده است این است که این تحلیل ناقص و به نسبت سطحی، خیلی شتابزده انتشار عمومی پیدا کرده است. این شتاب‌زدگی به حدی است که ابتدا دولتی‌ها با یک موضع‌گیری اصولی تقاضا کردند که کارشناسان ارزیابی و تحلیل خود را از رکود تورمی کنونی ارائه دهند اما هیچ‌ساز و کاری برای جمع‌آوری ایده‌ها و نحوه کاربست انتقادات مطرح نکردند.
دکتر مومنی گفت: واقعیت این است که پراکندگی‌های بیش از حد و تناقض گویی‌هایی که در یک سال اخیر در سطح مدیریت اقتصادی کشور مشاهده شده به اندازه کافی آن مسئله را منعکس کرده و این چیزی نیست که با پنهان کردن آن دولت و کشور سود ببرند.
وی در مورد نگاه بیرونی دولت گفت: در عین حالی که راهبرد اصولی تنش‌زدایی دولت، قابل دفاع است اما باید به این مسئله توجه داشته باشیم که ریشه گرفتاری کنونی ما، به سیاست‌گذاری غلط تعدیل ساختاری بر می‌گردد و تحریم‌ها و فشارهای بیرونی فقط امکان به نمایش درآمدن این مشکل را فراهم کرده است.
در همین حال سایت فرارو با ناقص، کلی و غیرعملی توصیف آن بسته پیشنهادی دولت، از قول دکتر حسین راغفر استاد دانشگاه نوشت: «تحلیل ارائه شده در بسته خروج از رکود دولت تحلیلی ناقص است. به دلیل آن که قرار است بر اساس این تحلیل، بسته‌ای سیاستی تعریف شود، اعمال اصلاحاتی بر روی آن ضروری است تا به تنظیم بسته‌ای منجر شود که سیاست‌های منبعث از آن پاسخگوی شرایط واقعی کشور باشد.»
وی افزود: «این بسته تلاش دارد تا تبیینی از علل شکل‌گیری بحران از دی ماه 1390 تا زمان کنونی ارائه دهد اما در این گزارش هیچ نگاهی به سازمان ناکارآمد اداری نشده است.»
راغفر همچنین در مصاحبه با خبر آن‌لاین گفته است: از دید من بسته ارائه شده از سوی دولت در واقع یک نوع تحلیل است و در آن نکته خاصی مطرح نشده که برای اقتصاد کارآمد باشد. البته باید عنوان کنم که تحلیل‌هایی که در این بسته انجام شده، تحلیل‌های بسیار ناقصی است به طوری که به جهتی تمایل دارد که انگار به بحران‌های کنونی توجهی نشان نداده‌اند. بسته پیشنهادی دولت به تنهایی نمی‌تواند راهکار مشکلات بی‌شمار اقتصاد ما باشد و چه بسا شرایط را نیز تشدید کند.
به گفته وی این بسته بازگشت به سیاست‌های تعدیل است.
مهدی تقوی استاد دانشگاه نیز به خبر آن‌لاین گفت: بسیار بعید می‌دانم که این بسته بتواند حتی گوشه‌ای از مشکلات اقتصاد همراه با رکود تورمی کشور را سامان بخشد. ارائه چنین بسته‌هایی از طرف افرادی است که فقط برای پول گرفتن تلاش می‌کنند.
وی افزود: از دیدگاه من برای درمان اقتصاد بیمار کشور، به جای ارائه کردن چنین بسته‌هایی دولت باید به بخش تولید کمک کند و سطح تولید را افزایش دهد تا صنایع ما جان دوباره‌ای بگیرند.
چنین بسته‌ای از دیدگاه من شعار است و البته باید عنوان کنم که کیفیت تحلیل‌ها هم بسیار پایین آمده است.
همچنین جمشید پژویان، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی می‌گوید: بسته پیشنهادی دولت همان برنامه ششم است و شامل یکسری برنامه‌ها، اهداف و مسائل روتین سابق است که قبل از این نیز وجود داشته است، البته با دقت بیشتری تنظیم شده است. این بسته برنامه‌ای نیست که به عنوان راهکار برای مسايل اقتصادی کشور در نظر گرفته شود زیرا نکته‌ای تازه در آن وجود ندارد. دولت باید استراتژی و نقشه راهی را طراحی کند و در عمل پاسخگوی نیاز اقتصاد کشور باشد.
سعید لیلاز نیز در همین زمینه گفت: تاکید مطلق بر سیاست‌های انقباضی اشتباه است و دولت باید اقدامات اصلی برای رسیدن به رشد اقتصادی را شروع کند.
